با صداتو خوش می‌گذره؟

هفت صبح| انتظار از محصولات شبکه خانگی این است که در وهله اول «نو» باشند و مهیج. این تمنا از سوی پی‌گیران، فعالان این عرصه را برای رو کردن برگ برنده‌ها ترغیب می‌کند. خلق «صداتو» محصول فیلیمو را هم می‌توان تلاش برای ارائه محتوایی متفاوت و جذاب تعبیر کرد که نسخه وطنی و ایرانیزه شده مسابقه‌ای کره‌ای است و در آمریکا با عنوان برنامه I Can See Your Voice  ساخته شد. «صداتو» به کارگردانی حامد جوادزاده سال پیش در پلتفرم فیلیمو منتشر شد و توانست نظرات را جلب کند. پخش سری جدید این گیم شو همزمان با نوروز آغاز شد که به مراتب پخته‌تر از قبل است.

مورد اول| فضای مسابقه

کلیت سری دوم «صداتو» همانی است که در فصل اول دیدیم. تغییراتی هم دارد که مربوط به نام «هلپرها»، چالش استودیو مخفی و نحوه تعامل مخاطبان است. در این مسابقه هر بار یک شرکت کننده باید از بین شش نفر که با چهره و پوشش متنوع روی صحنه می‌آیند، تشخیص دهد کدامیک خواننده واقعی است و کدامیک نه. یاوران هم به او کمک می‌کنند و در نهایت می‌تواند برنده 400 میلیون تومان شود. جایزه نهایی هم این بار 100 میلیون تومان افزایش یافته است.

مورد دوم| عیش موسیقی و معما

در روزگاری که همچنان به هنر موسیقی توسط تلویزیون بها داده نمی‌شود، محصولاتی مثل «صداتو» غنیمت هستند. این دست برنامه‌ها می‌توانند در معرفی آثار شاخص و تربیت ذائقه مخاطب نقشی مهم ایفا کنند. در «صداتو» تا دل‌تان بخواهد موسیقی گوش‌نواز می‌شنویم. اتفاقی که در قالب مسابقه رخ می‌دهد و همین جذابیت آن را دوچندان می‌کند. علاوه بر شرکت کننده، یاوران و تماشاچی‌ها، مخاطب هم توان خود در تشخیص خواننده را به چالش می‌کشند. تازه، تعامل با مسابقه می‌تواند منجر به دریافت جایزه هم بشود.

مورد سوم| فرصتی برای هنرجویان

«صداتو» یک مسابقه استعدادیابی نیست؛ اما در عمل زمینه معرفی هنرجویان رشته‌های مختلف را فراهم می‌کند. از خواننده و بازیگر گرفته تا فعالان کسب و کارهای دیگر. در فصل دوم به تناوب از گشایش در کار هنرجویان گفته می‌شود و این امری خوشایند است. راستی گزینش شش نفر که هر کدام واجد یک ویژگی خاص و جذاب باشند برای هر قسمت، کاری سخت است. خاصه آن که می‌توان پی برد این کار با حساسیت انجام می‌شود. اگر جز این بود «صداتو» نمی‌توانست موقعیت و محبوبیت کنونی را به‌دست آورد.

مورد چهارم| قسمتی که ترکاند

نمی‌توان از «صداتو» گفت و قسمت چهارم آن را نادیده گرفت. این قسمت جزو یکی از بهترین‌های مسابقه بود که بازتاب فراوانی در فضای مجازی هم داشت. بازخوانی ترانه‌های معین و شماعی‌زاده مورد توجه قرار گرفت و اجرای تصنیف به یادماندنی «کاروان شهید»  با اجرای خوب ایلیا و امیر حسین مدرس غوغا به پا کرد. ایلیا وقتی روی صحنه بود کسی نمی‌دانست پسر امیر حسین است و رونمایی از او توام با غافلگیری بود. نمی‌دانیم آیا مجری و یاوران نیز بی‌اطلاع بوده‌اند! هرچند اگر همه ماجرا طراحی بوده باشد، ایرادی وارد نیست... شرکت کننده این قسمت سید جواد هاشمی بود و برخلاف انتظار! نتیجه‌ای دلنشین رقم خورد. چه جایی که مشخص شد در کودکی به نام سیامک مورد خطاب بوده و چه جایی که مدرس و دیگران سر به سرش گذاشتند. «صداتو» در قسمت چهارم خنده و شوخی به میزان کافی هم داشت.

مورد پنجم| ساختار مسابقه

سازندگان «صداتو» به جزئیات ساختاری برنامه نیز توجهی فراوان دارند. از رنگ و دکور و نور و ... گرفته تا چینش ترکیب یاوران؛ شامل محمد بحرانی، محسن شریفیان، امیر مهدی ژوله و شبنم مقدمی. این چهار نفر حالا در مسابقه جا افتاده‌اند و بده بستان و کل کل شان جزئی از جذابیت آن محسوب می‌شود. همه موفق هستند اما شبنم مقدمی عملکردی بهتر دارد. او بارها خواننده واقعی و غیر واقعی را تشخیص داده و به شرکت کننده‌ها کمک شایانی کرده است. امتیاز دیگر مقدمی جایی است که همه ترانه‌ها را حفظ است و با خواننده همراهی می‌کند. در مجموع حضور این بازیگر را می‌توان اعتباری برای «صداتو» دانست. در هر حال این گیم شو جزو محصولاتی است که می‌توان با آن خوش گذراند و از دستپخت جوادزاده (کارگردان) با همراهی وحید و علی جلیلوند (تهیه کننده) لذت برد.