پنج راهکار حفظ سلامت روان در جنگ

واقعیت را بپذیر، ولی در آن غرق نشو
هفت صبح، سیدمحمدرضا حسینی| نیازی نیست تمام اخبار را لحظه به لحظه دنبال کنی. دریافت اطلاعات بدون کنترل، ذهن را فرسوده میکند و احساس بیپناهی را تشدید میکند. قانون «اخبار محدود و گزیده » بگذار: مثلا روزی فقط 20 دقیقه از منبع معتبر.
درست همدلی کن نه فروبپاش
خبرهای دردناک از کشته شدن یا بیخانمانی آدمها ، شوکآور است. ولی اگر بارش را کامل به دوش بگیری نه به خودت کمک کردی نه به آنها. همدلی یعنی «میفهمم سخته»، نه اینکه خودت را کامل غرق کنی.
بدن را آرام کن تا مغز آرام شود
ذهن مضطرب در بدنی که دائما در وضعیت خطر است آرام نمیگیرد. تمرین تنفس عمیق، راه رفتن آهسته، لمس کردن چیزهای واقعی (درخت، خاک، بدن حیوان خانگی) کمک میکند مغز از حالت «جنگ یا گریز» خارج شود.
احساسات را انکار نکن
ممکن است ترسیده باشی، بیقرار یا حتی بیحس باشی. همه اینها طبیعی است. این واکنشهای دفاعی روان است. حرف بزن، بنویس، با آدمهای امن خودت تماس بگیر. احساسات سرکوب شده، دیر یا زود راههای بروز بیمارگونهای را پیدا میکنند.
روتینهای ساده ولی ثابت را نگه دار
در زمان جنگ یا حمله، ذهن نیاز دارد بداند «یه چیزایی هنوز قابل پیشبینیان». مسواک زدن، یک وعده غذای گرم، تماس عصرانه با یک دوست، گوش دادن به موسیقی... همه اینها شکل دادن به امنیت روانی است. هیچ کس نمیتواند آینده را کنترل کند ولی میتوانی یاد بگیری ذهنات را در سختترین روزها هم پناه بدهی. مراقبت از روان در زمان جنگ، نه ضعف که بالاترین شکل بقاست.