هشدار درباره افزایش ابتلا به سرطان آلت تناسلی مردان

او می‌گوید: «برای خانواده‌ام، خبر غیرمنتظره و بسیار ناخوشایند بود، و بیشتر به این دلیل که مجبور بودم قبول کنم که قسمتی از آلت مرا ببرند هرچند احساس می‌کردم که دارند سرم را می‌برند.»

این یک نوع سرطان است که نمی‌توان در مورد آن راحت صحبت کرد اما سرطان آلت تناسلی نادر است و میزان ابتلا و مرگ و میر در اثر آن در سراسر جهان در حال افزایش است. بر اساس آخرین مطالعات، برزیل، دارای یکی از بالاترین نرخ‌های ابتلا به این بیماری است و نرخ آن به ۲.۱ مرد در هر ۱۰۰ هزار مرد می‌رسد.

بر اساس آمار وزارت بهداشت برزیل، بین سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۲، ۲۱ هزار مورد ابتلای به سرطان آلت گزارش و به مرگ بیش از ۴۰۰۰ نفر منجر شد. در طول دهه گذشته هم بیش از ۶۵۰۰ مورد قطع آلت ثبت شده است یعنی به طور متوسط، هر دو روز یک آلت در آن کشور قطع شد.

مرانهیانو، فقیرترین ایالت برزیل، با ۶.۱ مورد ابتلا در هر ۱۰۰ هزار مرد، بالاترین نرخ ابتلا به این سرطان را در سراسر جهان دارد.

علایم سرطان آلت تناسلی اغلب با یک زخم روی آلت تناسلی شروع می‌شود که التیام نمی‌یابد و دارای ترشحات بدبو است. در صورت تشخیص به موقع، از طریق درمان‌هایی مانند برداشتن ضایعه با جراحی، رادیوتراپی و شیمی‌درمانی شانس بالایی برای بهبودی وجود دارد. در صورت عدم درمان به موقع، قطع جزئی یا کامل آلت تناسلی و احتمالا بخش‌های دیگر دستگاه تناسلی مانند بیضه‌ها ممکن است ضروری شود.

برخی از بیماران تحت عمل قطع کامل عضو قرار می‌گیرند که زندگی آنها را کلا تغییر می‌دهد.

تیاگو کاملئو موریانو، متخصص بخش اورولوژی مرکز سرطان ای سی کاماراگو در سائوپائولو، می‌گوید: «در مورد قطع جزئی، ادرار از طریق آلت تناسلی خارج می‌شود اما در قطع کامل، روزنه مجرای خروج ادرار را می‌توان به ناحیه بین کیسه بیضه و مقعد منتقل کرد و بیمار مجبور خواهد بود به طور نشسته ادرار کند.»

به گفته متخصصان، چند عامل خطر در بروز سرطان آلت تناسلی وجود دارد از جمله عارضه تنگی پوست ختنه‌گاه به نام فیموز و اعتیاد به سیگار.

موریسیو دنر کوردیرو، عضو انجمن اورولوژی برزیل می‌گوید بهداشت شخصی نیز می‌تواند یکی از عوامل رایج کمک به ابتلای به این بیماری باشد.

او می‌گوید: «وقتی مردی سرآلتش را به خوبی بیرون نمی‌آورد و زیر پوست ختنه‌گاه را به درستی تمیز نمی‌کند، ترشحی تولید و انباشته می‌شود و این وضعیت محیط بسیار مطلوبی را برای بروز عفونت‌های باکتریایی ایجاد می‌کند و اگر این اتفاق به طور مکرر رخ دهد، به یک عامل خطر برای ایجاد تومور تبدیل می‌شود.»

کوردیرو می‌گوید علاوه بر رعایت بهداشت، عفونت مداوم ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، نامی‌که به گروهی از ویروس‌ها داده شده، «یکی از عوامل اصلی» است. در برخی موارد، HPV می‌تواند به سرطان‌هایی از جمله سرطان دهان و آلت تناسلی منجر شود.

او می‌گوید: «واکسیناسیون گسترده علیه HPV به دلیل اثربخشی بالای آن در پیشگیری از ضایعات مرتبط ضروری است»، اما می‌افزاید که میزان واکسیناسیون در برزیل کمتر از سطح مورد نیاز برای اثربخشی واقعی است.