قحطی دوباره برگشته است

هدف سازمان ملل برای ریشهکن کردن گرسنگی در جهان تا سال ۲۰۳۰ بیش از حد رویایی و دستنیافتنی است
هفت صبح| سازمان خیریه «کمک جهانی علیه گرسنگی» (Welthungerhilfe) مستقر در شهر بن آلمان، روز پنجشنبه در گزارشی اعلام کرد، مبارزه با گرسنگی در سراسر جهان با عقبگردی جدی روبهرو شده است و معالاسف از سال ۲۰۱۶ تاکنون، تغییر معناداری در این مسیر رخ نداده است. این سازمان آلمانی میگوید، تعداد افرادی که در سال ۲۰۲۴ در وضعیت گرسنگی حاد قرار داشتهاند، نسبت به سال پیش از آن ۲ برابر شده و هدف سازمان ملل برای ریشهکن کردن گرسنگی در جهان تا سال ۲۰۳۰ بیش از حد رویایی و دستنیافتنی است. البته حالا که به وضعیت نگاه میکنیم باید بگوییم که با توجه به اتفاقات سال ۲۰۲۵، این وضعیت تاثر برانگیز طی سال جاری نیز استمرار داشته و تغییر مثبتی در این جریان حاصل نشده است.
درگیریهای خشونتآمیز در نقاط مختلف جهان، بهویژه در غزه و سودان، شایعترین عامل این بحران معرفی شدهاند. به گفته این سازمان، این درگیریها در سال گذشته با ایجاد ۲۰ بحران غذایی، حدود ۱۴۰ میلیون نفر را تحت تأثیر قرار داده است. بیثباتی اقتصادی و تغییرات اقلیمی نیز دو عامل دیگر معرفی شدهاند که امنیت غذایی در جهان را بهطور جدی در معرض تهدید قرار دادهاند.
در این گزارش که با همکاری چند نهاد امدادی دیگر تهیه شده، با اشاره به کشور سودان آمده است که در فاصله دسامبر ۲۰۲۴ تا مه ۲۰۲۵ حدود ۲۵ میلیون نفر با ناامنی غذایی حاد مواجه بودهاند. سازمان ملل متحد نیز در ژوئیه امسال گزارش داده بود که بیش از ۵۰ درصد جمعیت سودان در معرض ناامنی غذایی حاد هستند و پیشبینی میشود سوءتغذیه حاد شدید در سال جاری حدود ۷۷۰ هزار کودک زیر پنج سال را در این کشور تحت تأثیر قرار دهد. طبق این گزارش، در غزه نیز قحطی رو به گسترش حاکم است؛ در حالی که هرجومرج و ناکافی بودن کمکهای بشردوستانه، مردم را در معرض گرسنگی و خشونت قرار میدهد. این گزارش میافزاید: نزدیک به یکسوم جمعیت غزه، معادل ۶۴۱ هزار نفر، «در شرایطی مشابه قحطی» به سر میبرند.
در گزارش سازمان «کمک جهانی علیه گرسنگی»، کشورهای جنوب صحرای آفریقا و جنوب آسیا به عنوان مناطقی معرفی شدهاند که بیشترین آسیب ناشی از گرسنگی را متحمل میشوند. این سازمان وضعیت گرسنگی در هفت کشور شامل بوروندی، جمهوری دموکراتیک کنگو، هائیتی، یمن، ماداگاسکار، سومالی و سودان جنوبی را «بسیار جدی» توصیف کرده است.
با توجه به عدم دسترسی به دادههای قابلاطمینان، بهویژه در بوروندی و یمن، احتمال میرود میزان واقعی گرسنگی در این کشورها بسیار وخیمتر از آمار کنونی باشد. با این اوصاف باید اعتراف کرد که آمار فعلی و آنچه در گزارشها ثبت و ضبط و سپس اعلام میشود، تنها محدود به آمار و گزارشهای قطعی است. فعل و انفعالات عجیب و دردناکی که امروز در چهارگوشه جهان در حال رخ دادن است، شرایطی را رقم زده که به احتمال فراوان عمق فاجعه چندین برابر این گزارشها باشد.
مسئله دردناکتر اینکه زمین و نعماتی که روی آن گسترده شده، برای رفع گرسنگی تمام ساکنان آن روزی آن کافی است. از این رو، در پایان این گزارش نیز آمده است که جهان نه به دلیل کمبود منابع بلکه به سبب جنگ، نابرابری و سوءمدیریت در حال شکست در برابر گرسنگی است؛ بحرانی که اگر روند کنونی ادامه یابد، ممکن است طی چند سال آینده به ابعادی بیسابقه برسد.