برگ آخر افسانه فرازمینی‌ها
پنتاگون می‌گوید هیچ مدرکی دال بر وجود فرازمینی‌ها نیافته است
روزنامه هفت صبح| بررسی گسترده پنتاگون روی گزارش‌های چند دهه‌ای دولت آمریکا درباره رویت اشیای ناشناس پرنده، هیچ مدرکی دال بر فرازمینی بودن این اشیا پیدا نکرده است. این بررسی همچنین هیچ مدرکی مبنی بر اینکه دولت آمریکا یا شرکت‌های خصوصی تاکنون به فناوری فرازمینی دست یافته و آن را به‌صورت مخفیانه مهندسی معکوس کرده‌اند، نیافته است.
این بررسی که شامل بازبینی اسناد دولتی آمریکا از سال ۱۹۴۵ به بعد می‌شود، توسط «دفتر حل‌وفصل ناهنجاری‌های همه‌جانبه»، وابسته به پنتاگون انجام شده است. این دفتر طی دو سال گذشته، همانطور که کنگره به‌دلیل علاقه به منشأ احتمالا فرازمینی این پدیده‌ها خواستار آن شده بود، مسئولیت یکپارچه‌سازی تحقیقات دولت آمریکا در مورد اشیای ناشناس پرنده (UFO) یا پدیده‌های ناهنجاری ناشناس (UAP) را برعهده گرفته است.
تیموتی فیلیپس، سرپرست موقت «دفتر حل‌وفصل ناهنجاری‌های همه‌جانبه»، پیش از انتشار عمومی گزارش ۶۳صفحه‌ای طبقه‌بندی‌نشده این دفتر در روز جمعه، به خبرنگاران گفت: «هیچ مدرک قابل تأییدی دال بر اینکه مشاهده پدیده‌های ناهنجار ناشناس، نشان‌دهنده فعالیت فرازمینی بوده است، توسط ما یافت نشده است.»
او افزود: «هیچ مدرک قابل تأییدی مبنی بر اینکه دولت آمریکا یا بخش خصوصی تا به‌حال به فناوری فرازمینی دسترسی داشته‌اند، توسط ما یافت نشده است. همچنین ما هیچ نشانه‌ای مبنی بر اینکه اطلاعاتی به‌طور غیرقانونی یا نامناسب از کنگره مخفی نگه داشته شده باشد، پیدا نکرده‌ایم.»
فیلیپس در ادامه گفت: «ارزیابی ما این است که برنامه‌های ادعاییِ پنهانِ مربوط به پدیده‌های ناهنجار ناشناس، یا اصلا وجود ندارند یا برنامه‌های امنیت ملیِ بی‌ربط به بهره‌برداری از فناوری فرازمینی، به اشتباه به‌عنوان چنین برنامه‌هایی شناخته شده‌اند. ما ارزیابی می‌کنیم که ادعاهای مربوط به چنین برنامه‌های پنهان، به‌طور عمده نتیجه گزارش‌دهی دورانی است که در آن، گروه کوچکی از افراد به‌مدت چند دهه، ادعاهای نادرستِ شنیده‌شده از دیگران را تکرار کرده‌اند.»
او در ادامه اضافه کرد که این گزارش چندین مورد را برجسته می‌کند که در آن‌ها، افراد نام برنامه‌های طبقه‌بندی‌شده واقعی را ذکر کرده‌اند، اما «مصاحبه‌شوندگان به اشتباه این برنامه‌های واقعی دولت آمریکا را با فعالیت بیگانگان و فرازمینی مرتبط دانسته‌اند.» برای مثال، ما گزارشی را بررسی کرده‌ایم که در آن، شخصی «گفت‌وگویی در مورد آزمایش فناوری در یک پایگاه نظامی را شنیده است که ادعا می‌شد بیگانگان در حال مشاهده آن بوده‌اند.»
ما نتیجه گرفته‌ایم که مصاحبه‌شونده آن گفت‌وگو را اشتباه فهمیده است. این گزارش همچنین جزئیات آزمایش نمونه‌ای از یک سقوط ادعایی فرازمینی را شرح می‌دهد که دفتر ما از یک سازمان خصوصیِ تحقیق‌کننده پدیده‌های ناهنجار ناشناس و ارتش آمریکا به‌دست آورده بود.
آزمایش نشان داد که این نمونه، «یک آلیاژ زمینیِ ساخته‌شده» از منیزیم، روی، بیسموت و با مقادیر ناچیزی سرب است که «نشان‌دهنده فناوری فرازمینی یا دارا‌بودن هیچ ویژگی خارق‌العاده‌ای نیست.» فیلیپس، این بررسی تاریخی را کامل‌ترین بررسی دولتیِ انجام‌شده در کل تاریخ، در مورد اسناد طبقه‌بندی‌شده و طبقه‌بندی‌نشده دولت آمریکا مرتبط با رویت اشیای ناشناس پرنده توصیف کرد.
فلیپس در مورد اینکه چطور حتی سازمان‌های دولتی مخفی، اطلاعات تاریخی خود را در اختیار دفتر حل‌وفصل ناهنجاری‌های همه‌جانبه قرار دادند، گفت: «هیچ‌کس جلوی ما را نگرفت و مخالفت نکرد.» او گفت که حدود نیمی از ۴۰کارمند «دفتر حل‌وفصل ناهنجاری‌های همه‌جانبه» در تلاش برای جمع‌آوری اطلاعات تاریخی از تمام سازمان‌های فدرالی که بررسی‌های قبلی از پدیده‌های ناهنجار ناشناس انجام داده بودند، مصاحبه با شاهدان ارجاع داده‌شده توسط کنگره و همچنین تهیه گزارشی که در برخی موارد شامل بررسی اسناد فیزیکی نگهداری‌شده در بایگانی ملی بود، مشارکت داشتند.
این گزارش شامل خلاصه‌ای از تمام تحقیقات مهم دولت آمریکا در مورد رویت اشیای ناشناس پرنده از سال ۱۹۴۵ به بعد، فراتر از پروژه معروف به «کونا بلو» است و شامل برخی از تحقیقاتی می‌شود که برای اولین‌بار برای گنجانده‌شدن در گزارش، طبقه‌بندی‌زدایی شده‌اند. یکی از آن تحقیقات، «کونا بلو» بود، برنامه‌ای پیشنهادی در وزارت امنیت داخلی که هرگز به‌طور کامل تأیید نشد، زیرا مشخص شد فاقد اعتبار است. این گزارش می‌گوید: «لازم به‌ذکر است که هیچ سفینه یا جسد فرازمینی هرگز پیدا نشده است.»
این گزارش ارزیابی کرد که اکثر مشاهدات پدیده‌های ناهنجار ناشناس در دهه‌های گذشته را می‌توان به «اشتباه گرفتن پدیده‌ها و اشیای معمولی» نسبت داد و برخی از آن‌ها به‌طور قطع نتیجه ظهور فناوری‌های جدیدی بود که ناظران به‌درستی آن‌ها را به‌عنوان یوفو گزارش می‌کردند.
یکی از آن فناوری‌های جدید که در دهه۱۹۵۰ باعث اشتباه شد، هواپیمای جاسوسی فوق‌سری U-2 بود که در ارتفاع ۶۰هزار پایی پرواز می‌کرد، آن هم در زمانی که بیشتر هواپیماها در ارتفاع ۲۰پایی پرواز می‌کردند. گزارش می‌گوید: «پروازهای ارتفاع بالای آن و بازتاب نور خورشید در نقاط خاصی از افق، U-2 را روشن می‌کرد.» (یورونیوز)
