دوباره ما، دوباره ماه
هیجان‌انگیز‌ترین ماموریت‌های فضایی در سال ۲۰۲۴.
روزنامه هفت صبح| سال میلادی جدید برای دوستداران فضا و علاقه‌مندان به برنامه‌های اکتشافی فضایی، سال پرهیجانی خواهد بود. از ماموریت سفر دوباره به ماه گرفته تا مریخ، مشتری و سیارات دیگر، بخشی از ماموریت‌های بلندپروازانه‌ای به شمار می‌روند که برای سال ۲۰۲۴ برنامه‌ریزی شده‌اند. لایوساینس با انتشار گزارشی در این زمینه، فهرستی از مهم‌ترین برنامه‌های فضایی تهیه کرده است که در اینجا خواهید خواند.
فرودگر‌ماه پرگرین: از زمان پایان برنامه آپولو در بیش از ۵۰ سال پیش، این نخستین باری خواهد بود که فضاپیماها روی ماه فرود می‌‌آیند. دو شرکت خصوصی، آستروبوتیکس مستقر در پیتسبورگ و اینتیوتیو ماشینز در هیوستون، هر کدام در نظر دارند در اوایل سال جاری فضاپیماهای خود را روی ماه فرود بیاورند.
آستروبوتیکس در هشتم ژانویه، فرودگر پرگرین را از پایگاه فضایی کیپ کاناورال فلوریدا به فضا پرتاب خواهد کرد. اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، این فضاپیما در ۲۳ فوریه در سینوس ویسکوزیتات در ماه فرود خواهد آمد و به مدت هشت روز فعال خواهد بود. این فضاپیما که حامل ۲۰ محموله از شرکت‌‌های مختلف دولتی و خصوصی است، نخستین کاوشگری محسوب می‌شود که گنبدهای آتشفشانی ماه و نواحی مجاور آن را بررسی می‌کند.
پروژه «مون‌اسنایپر» ژاپن: در ۲۰ ژانویه امسال، جاکسا، سازمان فضایی ژاپن، قصد دارد فرودگر رباتیک هوشمند خود را در قالب پروژه مون‌اسنایپر به فاصله ۱۰۰ متری محل فرود آن یعنی دهانه برخوردی شیولی برساند. ناحیه‌ای که به گمان دانشمندان، شناخت و اطلاعات بیشتری را در مورد چگونگی تشکیل ماه در اختیار ما خواهد گذاشت. در صورت موفقیت این پروژه، ژاپن پس از اتحاد جماهیر شوروی، آمریکا، چین و هند، پنجمین کشوری خواهد بود که یک فضاپیما را روی ماه فرود می‌آورد.
چین و ماموریت رساندن نمونه‌های به‌دست‌آمده از سمت دور ماه: در ادامه ماموریت‌های مربوط به اکتشاف در ماه، چین نیز قصد دارد در ماه مه، فضاپیمای چانگای۶ خود را به منظور گردآوری سنگ‌های ماه به سمت دور ماه بفرستد. اگرچه سازمان فضایی چین هنوز مکان دقیق فرود فضاپیمای خود را فاش نکرده اما محل فرود آن در دهانه برخوردی ۴ میلیارد ساله به نام حوضه قطب جنوب-آیتکن خواهد بود. دانشمندان قصد دارند با بررسی نمونه‌های به‌دست‌آمده از این منطقه، اطلاعات بیشتری را درباره تکامل اولیه ماه، زمین و چه بسا حتی منظومه شمسی به دست آورند.
پرتاب آریان ۶ سازمان فضایی اروپا: مقام‌های سازمان فضایی اروپا اواخر نوامبر گذشته اعلام کردند که نخستین پرتاب موشک آریان ۶ اروپا که از مدت‌ها پیش با تاخیر مواجه شده بود، بین ۱۵ ژوئن تا ۳۱ ژوئیه انجام خواهد شد. اروپا در حال حاضر دسترسی مستقلی به فضا ندارد و فضاپیمای پیش از آریان ۶، یعنی آریان ۵، در ژوئیه ۲۰۲۲ بازنشسته شد و یک موشک کوچک‌تر دیگر، وگا-سی نیز به‌دلیل نقص فنی زمین‌گیر شده است. از این رو، نخستین پرواز موفقیت‌آمیز آریان ۶ برای اروپایی‌ها بسیار مهم خواهد بود و به آنها امکان می‌دهد یک بار دیگر ماهواره‌های خود را به طور مستقل به مدار پرتاب کند.
آرتمیس ۲ برای پرتاب آماده می‌شود: در ماموریت آرتمیس۲ ناسا که در نوامبر ۲۰۲۴ از مرکز فضایی کندی در فلوریدا به فضا پرتاب خواهد شد، چهار فضانورد، شامل سه فضانورد از ناسا و یک نفر از سازمان فضایی کانادا به مدت ۱۰ روز راهی مدار ماه خواهند شد و عملکرد فضاپیمای اوریون را بررسی خواهند کرد. در این ماموریت، آمادگی برنامه آرتمیس برای کاوش‌های فضایی سرنشین‌دار طولانی‌تر به سطح ماه آزمایش خواهد شد.
ماهواره‌های «آبی» و «طلایی» مریخ: در ماه اکتبر سال جاری ناسا قصد دارد برای بررسی اینکه مریخ چگونه و چه زمانی اتمسفر خود را از دست داده است، دو ماهواره با نام‌های «آبی» و «طلایی» (به رنگ لوگوی دانشگاه برکلی که سرپرستی این ماموریت را بر عهده دارد)، به مدار سیاره سرخ بفرستد. این ماهواره‌ها بخشی از ماموریت اسکپید (کاوشگران گریز و شتاب پلاسما و دینامیک) به شمار می‌روند که چگونگی برهم‌کنش جو مریخ با بادهای خورشیدی را بررسی خواهند کرد. براساس زمان‌بندی برنامه این ماموریت، قرار است این ماهواره‌ها از سال ۲۰۲۶ داده‌های خود را از موقعیت‌های مداری مختلف در اطراف مریخ به زمین بفرستند.
نخستین ماموریت خصوصی فضایی به زهره: سال ۲۰۲۴ با یک ماموریت فضایی اعجاب‌انگیز به سیاره زهره به پایان خواهد رسید. این کاوش فضایی که برای جست‌وجوی مواد آلی، در جو این سیاره طراحی شده است، نشانه‌های احتمالی از وجود حیات در اتمسفر زهره را بررسی خواهد کرد. فضاپیمای «ونوس لایف‌فایندر»، مجهز به یک کاوشگر ۴۰ سانتی‌متری که با مشارکت موسسه فناوری ماساچوست ساخته شده است، در ۳۰ دسامبر به فضا پرتاب خواهد شد و پس از یک سال و نیم به این سیاره خواهد رسید.
این فضاپیما پس از رسیدن به سیاره زهره، کاوشگری را به درون ابرهای آن خواهد انداخت. این کاوشگر، مولکول‌های موجود در ابرها را به مدت سه تا پنج دقیقه فهرست‌بندی می‌کند و به دانشمندان خواهد گفت که آیا مولکول‌های یادشده نشانه‌هایی از وجود حیات را آشکار می‌کنند یا خیر. (ایندیپندنت)
