پشت‌پرده بازار جوراب
گزارش‌حاضر با روز مرد ارتباطی ندارد.
روزنامه هفت صبح، گروه بازار| کسبوکار جوراببافی به عنوان یک شغل سود‌آور شناخته شده است. هزینه راه‌اندازی این کسبوکار اغلب کمتر از 400میلیون تومان است و حتی در انباری یا پارکینگ یک خانه هم می‌شود کار را راه انداخت. البته برخلاف آنچه از سودهای کلان جوراببافی گفته می‌شود، اوضاع آنقدرها هم رویایی نیست.
به‌طور متوسط اگر شما یک دستگاه جوراببافی داشته باشید، ماهی 12تا 15 میلیون تومان سود خالص خواهید داشت. البته اگر بخواهید 24 ساعته کار کنید، اوضاع می‌تواند خیلی بهتر از اینها باشد. پول در آوردن از صنعت جوراببافی ارتباط مستقیمی با کیفیت تولید، نوآوری در طرح و رنگ و نحوه عرضه به بازار دارد. اگر تازه‌کار هستید باید بتوانید با جرات با رقبای چینی و ایرانی روبه‌رو شوید و حرفی برای گفتن داشته باشید.
متوسط قیمت هر عدد جوراب ایرانی ساده این روزها 40هزار تومان است. جوراب‌های پشمی با طرح‌های خاص ممکن است تا 120هزار تومان هم فروخته شوند. متوسط سود خالص بابت هر عدد جوراب بین سه تا پنج هزار تومان است. هزینه اولیه‌ای که برای راه‌انداختن کسبوکار جوراببافی نیاز دارید، حدودا 350میلیون تومان است. البته این قیمت مربوط به وقتی است که دنبال خرید دستگاه‌های چینی باشید.
راه‌اندازی کسبوکار جوراببافی چقدر پول می‌خواهد؟
ایجاد کسبوکار جوراببافی حتما نیازی به کارخانه یا تولیدی ندارد. برخی از کسانی که دست به تولید جوراب زده‌اند، کار خود را در اتاقی خالی یا یک انباری نسبتا کوچک در خانه آغاز کرده‌اند. اما اگر به‌طور کلی بخواهیم هزینه‌های خرید دستگاه برای شروع کار را در نظر بگیریم، به یک سرمایه 340 تا 365میلیون تومانی نیاز خواهید داشت.
شما بهتر از من می‌دانید که این پول ربطی به هزینه‌ای که ممکن است بخواهید به کارگاه یا تولیدی بدهید ندارد و صرفا قرار است صرف خرید دستگاه‌های اصلی مورد نیاز در تولید جوراب شود. البته این هزینه می‌تواند از این حرف‌ها بسیار بیشتر باشد اگر شما انتخاب کنید که دستگاه‌های درجه یک بخرید. برای نمونه، خرید دستگاه جوراببافی کامپیوتری که ساخت کشور ایتالیا باشد، به تنهایی یک میلیارد تومان پول نیاز دارد.
اما اگر بخواهیم یک ایده کلی به شما بدهیم، این است که برای خرید دستگاه جوراببافی کامپیوتری باید 220 تا 245 میلیون تومان کنار بگذارید. این بیشترین هزینه‌ای است که باید از جیب بپردازید. البته در آگهی‌های اقلام دست دوم ممکن است برخی از مدل‌های دستگاه جوراببافی را با قیمت 160میلیون تومان هم پیدا کنید. خرید پمپ باد، سردوز، اتو، مارکدور با هم حدودا 60میلیون تومان تمام می‌شود. وسایل را که خریدید، نوبت به مواد اولیه می‌رسد.
بهتر است برای تهیه مواد، به اندازه‌ای پول در دستتان داشته باشید که بتوانید برای سه ماه خود مواداولیه را تهیه کنید. خرید نخ و دیگر مواد اولیه مورد نیاز برای صنعت جوراب، به‌طوری که تا سه ماه جوابگوی نیازهایتان باشد 60میلیون تومان پول نیاز دارد. اما یک نکته اصلی برای اینکه بتوانید کار خود را با قلبی مطمئن شروع کنید، آموزش دیدن است.
اگر سری به کلاس‌های آموزشی که این‌روزها برگزار می‌شوند و مراجعه‌کننده‌های نسبتا زیادی هم دارند بزنید متوجه خواهید شد که متوسط شهریه کلاس جوراببافی شش میلیون تومان است. در ازای این پول شما در شش روز و هر روز به مدت شش ساعت آموزش موردنیاز خود را خواهید دید و در پایان احتمالا برای شروع کار آماده هستید. البته برخی کتاب‌ها و بسته‌های آموزش آنلاین هم وجود دارد که می‌شود با هزینه کمتر از آنها استفاده کرد. اما از آنجایی که جوراببافی یک کار عملی است احتمالا با استفاده از کلاس‌های آموزشی کار شما راحت‌تر پیش می‌رود.
کدام دستگاه‌ها را باید خریداری کنیم؟
مهم‌ترین دستگاهی که باید اقدام به خرید آن کنید، دستگاه جوراببافی است. اگر دستگاه مناسبی را انتخاب کنید، در صورت خراب شدن این دستگاه‌ها به‌راحتی می‌توانید قطعات تعویضی آن را پیدا کنید. همچنین اگر قصد خرید دستگاه دست دوم دارید، در زمان خرید باید وسواس بیشتری خرج کنید زیرا هزینه‌های تعمیر در ابتدای راه‌اندازی کسبوکار می‌تواند دردسرهایی برای شما ایجاد کند.
برای راه‌اندازی کارگاه تولیدی جوراب در ایران، دستگاه‌هایی ساخت کشور ایتالیا، چین و کره وجود دارد. با دستگاه‌های کامپیوتری تولید جوراب می‌توانید انواع جوراب با طرح‌های مختلف دلخواهتان تولید کنید. در واقع این مدل جوراب‌های رنگی و طرح‌دار که این روزها خیلی هم روی بورس هستند، کار دستگاه‌های جوراببافی کامپیوتری است.
گران‌ترین دستگاه جوراببافی ایتالیایی و از برند لوناتی است. البته این مدل خریداری ندارد چون قطعاتش پیدا نمی‌شود و قیمت یک میلیاردی آن باعث می‌شود افرادی که قصد ایجاد کسبوکار را دارند، قیدش را بزنند. دستگاه‌های کره‌ای به دلیل قیمت بالایی که در چند سال اخیر پیدا کرده‌اند، وارد ایران نمی‌شوند و اگر دنبال یکی از آنها باشید باید به مدل‌های دست دوم اکتفا کنید. تیانگ یکی از بهترین مدل‌ها از دستگاه‌های جوراببافی کره‌ای است.
برای خرید دستگاه جوراببافی تیانگ باید مبلغی حدود 350میلیون تومان کنار بگذارید. قطعات این دستگاه اگر خوب بازار را بگردید، پیدا می‌شود. قیمت دستگاه‌های چینی بین 100 تا 150 میلیون تومان متغیر است. این مدل‌ها البته حسن شهرت دستگاه‌های ایتالیایی و کره‌ای را ندارند اما کار راه‌انداز و ارزان هستند و قطعاتشان هم به‌راحتی در بازار پیدا می‌شود و می‌توانید روی تعمیر آنها حساب باز کنید.
اگر به دنبال راه‌اندازی کسبوکار با سرمایه کم هستید، می‌توانید از دستگاه‌های دست دوم برای کسبوکار تولید جوراب خود استفاده کنید. مثلا قیمت دستگاه جوراببافی ویلت دست دوم بین ۸۰ تا ۱۰۰میلیون است. تعداد سال کارکرد، میزان کارکرد و… از جمله مواردی هستند که در قیمت دستگاه‌های دست دوم اهمیت دارند. جورابی که دستگاه جوراب‌باف به دست شما می‌دهد، آماده پوشیدن نیستند و شما یک مرحله دیگر هم در پیش دارید تا تولیدتان سروشکلی به خود بگیرد.
بنابراین باید برای شروع کار، دستگاه سردوز بخرید که قیمت مدل‌های معمولی آن حدودا 10میلیون تومان است. اگر قصد شروع کسبوکار تولید جوراب از خانه را داشته باشید، باید دستگاه جوراببافی خود را از سه فاز به تک فاز تبدیل کنید که هزینه زیادی ندارد. در مرحله اتو جوراب‌هایی را که سردوزی شده است به کمک یک المنت حرارتی صاف می‌کنند و پس از آن آماده بسته‌بندی می‌شود.
اتوها به صورت جفتی فعالیت می‌کنند و قیمت یک جفت آن بین یک تا دو میلیون تومان است. پمپ باد قیمت بالایی دارد و شما باید حدودا 40 میلیون تومان بابت آن پول کنار بگذارید وگرنه دستگاه جوراببافی که خریده‌اید بدون استفاده باقی می‌ماند.
بازار فروش جوراب چطور است؟
کسانی که شما را به قدم گذاشتن به بازار جوراببافی دعوت می‌کنند می‌گویند با توجه به جمعیتی که کشور دارد و استفاده از جوراب به‌عنوان بخشی از لباس، تولید آن از نظر اقتصادی صرفه دارد. از طرف دیگر تهیه مواداولیه این صنعت مانند رنگ و نخ و ... کار سخت و حتی خیلی گرانی هم نیست.
اما به هر حال درآمد یک کارگاه جوراببافی بستگی زیادی به کیفیت جوراب‌های بافته شده، بازاریابی و استفاده از کانال‌های توزیع مناسب، توجه به نیاز و سلیقه مصرف‌کنندگان و همچنین توان نوآوری و تولید محصولات جدید و پیروی از سلیقه بازار دارد. توان تولید هر دستگاه تولید جوراب روزانه و در ۲۴ ساعت کار ۲۰۰ جفت است و اگر یک دستگاه بخواهد خیلی از خودش کار بکشد و 12 ساعت در روز کار کند، روزانه 100 جوراب و ماهی سه هزار جفت جوراب تولید خواهد کرد.
مسائل دیگری هم هستند که روی درآمد شما تاثیر می‌گذارند. مثلا زیبایی جوراب، تعداد دستگاه‌ها در کارگاه، نحوه بسته‌بندی و کیفیت از این موارد به حساب می‌آیند. مورد بعدی که در سود تاثیر زیادی دارد سایز جوراب است. هر چقدر سایز جوراب شما کوچک‌تر باشد،سرعت تولید افزایش پیدا می‌کند و در مقابل مواد اولیه کمتری مصرف می‌کند.
ما گاهی می‌بینیم که قیمت جوراب نوزاد از قیمت جوراب مردانه گران‌تر تمام می‌شود. کسانی که موی خود را در این راه سفید کرده‌اند می‌گویند تا موقعی که جوراب را تولید نکنید نمی‌توانید سود دقیق را حساب کنید، پارامترهای مختلفی روی قیمت تمام‌شده تاثیر دارند و در نهایت باید ببینید بازار تا چه اندازه از کاری که تولید کرده‌اید استقبال می‌کند.
ممکن است شما در رقابت با تولیدکننده‌هایی که فقط جوراب مشکی تولید می‌کنند شانس زیادی نداشته باشید اما اگر کالای خود را با طراحی‌های منحصربه‌فرد یا پارچه‌های جدید عرضه کنید، استقبال بیشتری از کارتان صورت بگیرد و در نهایت سود بالاتری ببرید. برخی از کسانی که دست به تولید جوراب زده‌اند گفته‌اند کارشان یک تا دوماه بعد از شروع به سود رسیده است.
در صنایع تولیدی هرچقدر سرمایه‌گذاری کنید باید تا سه سال بازگشت سرمایه داشته باشید. بنابراین هنگام تعیین قیمت باید حواستان به سودی که قرار است به جیبتان برگردد باشد. گفته می‌شود سودی که جوراب‌باف‌ها بابت هر عدد جوراب می‌برند، بسته به قیمت و نوعی که تولید می‌کنند بین سه هزار تومان تا پنج هزار تومان است.
سود خالص یعنی هزینه‌های کارگر، برق و اجاره قبلا کسر شده باشد. اگر شما روزی 12 ساعت با یک دستگاه کار کرده و 100 عدد جوراب تولید کنید، به‌طور متوسط روزانه 300 هزار تومان سود خالص خواهید داشت. اگر در کسب‌وکارتان حسابی جا افتاده باشید این سود می‌تواند 500 هزار تومان درروز و 15 میلیون تومان در ماه باشد.
قیمت جوراب چند است؟
قیمت جوراب طیف وسیعی دارد. اغلب جوراب‌بافان در سال‌های اخیر سایه رقیب چینی را بر سر خود داشته‌اند. اما مصرف‌کنندگان معتقدند جوراب ایرانی کیفیت بسیار بالاتری از چینی‌ها دارد و البته کمی هم قیمتش بالاتر است. در بازار جوراب‌های زنانه برندهایی مانند ال‌سون، پنتی، پاآرا و آکام پیدا می‌شود. مثلا اگر سراغ برند ال‌سون بروید، بسته‌های هشت عددی جوراب‌های رنگی و نیم ساق را می‌توانید با قیمت 720هزار تومان تهیه کنید.
این برند جوراب‌های ساق کوتاه را در بسته‌های هشت عددی 750هزار تومان قیمت می‌دهد. این برند مدل‌های زمستانی هم دارد که بسته پنج عددی‌اش 590هزار تومان فروخته می‌شود. ممکن است وقتی اسم برند پنتی می‌آید یاد محصولات ترکیه‌ای بیفتید. اما این برند در داخل تولید می‌شود و از نظر قیمت هم ربطی به نمونه اصلی ندارد و جوراب‌هایش هر کدام حدودا 60 هزار تومان قیمت دارند.
برندی مانند پاآرا تمرکز خود را روی تولید جوراب‌های طرح‌دار گذاشته و یک جفت جوراب زنانه را می‌شود با قیمت 30هزارتومان از این تولیدی خریداری کرد. بسته‌های شش عددی جوراب آکام، 270 هزار تومان است. برندهای لباس مانند سرژه هم جوراب تولید کرده‌اند که قیمت مدل‌های زنانه آنها بین 75 تا 95 هزار تومان است.
در بازار جوراب مردانه برندهایی مانند پالوته، اسپست و هنرمند و... دیده می‌شوند. پالوته جوراب‌های طرح‌دار را در بسته‌های سه عددی با قیمت 180هزار تومان می‌فروشد و مدل‌های ساده را 125 هزار تومان قیمت می‌دهد. برند هنرمند بسته‌های شش عددی دارد که قیمت آنها حدودا 250 هزار تومان تعیین شده است. اسپست یک برند دیگر است که با 180 تا 190 هزار تومان می‌شود بسته‌های سه عددی جوراب را از آنها خرید. قیمت جوراب‌های کودک ایرانی متفاوت است.
مدل‌های متفرقه در بسته‌های سه عددی حدودا 80 تا 100 هزار تومان فروخته می‌شوند. برندی مانند تن‌پوش هنگامه، مجموعه چهارعددی طرح‌دار جوراب کودک را 120 هزار تومان قیمت گذاشته است و اگر بخواهید از پای‌باف جوراب دانه‌ای بخرید باید بابت هر عدد حدود 38 تا 40 هزار تومان پول بدهید. قیمت برند ریبال مقداری بالاتر است و 40 تا 43هزار تومان فروخته می‌شود.
اگر دنبال جوراب نوزاد باشید، می‌توانید یک عدد از برند فیلاردی را به قیمت 30 هزار تومان تهیه کنید. جوراب‌های گرم نوزاد تا جفتی 60 هزار تومان هم قیمت دارند. اما اگر از برندهای بگذریم، ممکن است به برندهای متفرقه که احتمالا تولیدی‌های کوچکی دارند برمی‌خوریم که تنوع طرح و رنگ زیادی دارند. این تولید‌کنند‌ه‌ها جوراب بزرگسال را با حداقل قیمت 35 هزار تومان و حداکثر 140 هزار تومان می‌فروشند. البته قیمت‌های بالا مربوط به مدل‌های پشمی و گرم است که بلند به حساب می‌آیند و به درد استفاده با بوت و چکمه می‌خورند.
