روز داغ بهشت| گزارش هفت‌صبح از روز پرحاشیه شورای شهر تهران
شربیانی: نمی‌دانم انگیزه حمایت از رانت و فساد چیست. ما مثل شما نیستیم. نمی‌دانم چرا وقتی این حرف‌ها را می‌زنم به برخی برمی‌خورد؟
هفت صبح، سیمین برادران| سیصد و بیست و دومین جلسه شورای اسلامی شهر تهران رنگ و بوی انتخاباتی داشت. در این جلسه، اعضای شورای شهر اختلافات میان خود را عیان و یکدیگر را متهم به «سینه‌چاکی» برای شهرداری یا رفتارهای پوپولیستی انتخاباتی نیز کردند؛ اما ماجرا از چه قرار بود؟
پخش کلیپ تبلیغاتی از تریبون شورا
ساعت ۹صبح، کم‌کم اعضای شورای شهر وارد صحن علنی شدند. تنها دو نفر از اعضا وقت برای ارائه تذکر گرفته بودند، اما دستور جلسه اول، نطق جعفر شربیانی، عضو شورای شهر تهران بود. شربیانی پشت تریبون می‌رود و ابتدا با پخش کلیپی می‌خواهد سخنان خود را جهت دهد. این کلیپ حضور او در میان مردم را نشان می‌دهد و سپس با شهروندانی که مراجعه کرده‌اند مصاحبه می‌شود تا رضایت خود را از حضور شربیانی اعلام کنند. در همه مصاحبه‌ها، نام این عضو شورای شهر بارها به زبان آورده می‌شود و از او برای حضورش تشکر می‌کنند.
همهمه‌ای در صحن شورای شهر ایجاد می‌شود. شربیانی پس از پخش این کلیپ، تریبون را باز می‌کند و نطق خود را می‌خواند. او نام این اقدامش را طرح «پیگیری کار مردم» گذاشته است.شربیانی در بخشی از نطق خود از شهرداری و برخی اعضای شورای شهر گلایه می‌کند:«اساسی‌ترین چالش، رویکرد شهرداری نسبت به اعضای شورای شهر است؛ شهرداری به اعضای شورای شهر این‌گونه نگاه می‌کند: «یا با ما یا بی ما». شورای شهر به دو دسته تقسیم شده است و برای کسانی که از خودشان باشند ساختار و امکانات می‌سازند و تقاضاهای آنها در کسری از ثانیه پیگیری می‌شود؛ اما برای گروه دوم همه چیز متفاوت است.»
این عضو شورای شهر، طرح خود را عاملی برای انجام کار مردم می‌داند و ادامه می‌دهد: «۱۰۶ هفته، به‌صورت هر هفته این جلسات برگزار شد. حذف بوروکراسی و کاغذبازی، عدم دخالت عوامل شهرداری در فیلتر کردن مراجعان، ایجاد فضای باز و تمرکز روی مناطق با اولویت مناطق جنوبی در دستور کار قرار گرفت. ظرفیت حضور مراجعه‌کنندگان و زمان مناسب رسیدگی، نشان‌دهنده موفقیت طرح بوده است.
ما در این طرح تاکنون کار ۳۰۰ نفر را به نتیجه رساندیم و کار هزار نفر را پیگیری کرده‌ایم. باید سمت مردم بایستیم و مشکلات آنها را حل کنیم؛ امیدوارم تفکر و ذهنیت مدیران شهرداری تغییر اساسی کند و امکانات را بدون تبعیض در اختیار شهروندان قرار دهند.»او در ادامه، 10 نفر از اعضای شورای شهر را متهم به سینه‌چاکی برای شهرداری می‌کند.
اعتراض پشت اعتراض
پس از این نطق، مجید باقری، معاون شهردار تهران، نسبت به این نطق با صدای بلند اعتراض می‌کند و می‌گوید: «باید عضو شورا باشیم تا به کار مردم رسیدگی شود؟ استنباط من این است که نسبت به همکاران شهرداری که شبانه‌روز خدمت می‌کنند بی‌رحمی شده است. همه اعضای شورای شهر تهران محله‌گردی دارند و به مناطق سر می‌زنند و فرقی برای شهرداری ندارد کدام‌یک از عزیزان حضور پیدا می‌کنند.»
مهدی چمران، در تأیید سخنان معاون شهردار تهران اظهارامیدواری می‌کند که همه مدیران شهری تمام تلاش‌شان را انجام دهند تا مشکلات مردم حل شود: «تاکنون هر موردی را که با شهرداران مطرح کردیم، پاسخ مثبت دریافت کردیم و پشت گوش نینداختند؛ ممکن است استثنا وجود داشته باشد؛ اما به‌طور کلی همه برای بهبود وضع شهر تلاش می‌کنند که البته وظیفه ماست و برای کار دیگری به شورا و شهرداری نیامده‌ایم. آن کسی که خوب کار می‌کند، خداوند و مردم از آن راضی هستند و شورا هم از آنها راضی است.»
اما کار به این‌جا ختم نشد. اعضای شورای شهر، یکی پس از دیگری دکمه تذکر را فشار دادند تا به این نطق پاسخ بدهند. علیرضا نادعلی، احمد صادقی، محمد آخوندی و مهدی چمران از اعضای شورایی بودند که به این نطق واکنش نشان دادند.
انتقاد کنید، نه تخریب
نادعلی با انتقاد از این نطق می‌گوید که شربیانی هم با پویش پیگیر کار مردم، تلاش می‌کنند تا مشکلات مردم را حل کنند: «اگر در مورد شخص بنده چیزی می‌گفتید، حرفی نمی‌زدم اما اینکه می‌گویید این ۱۰ نفر افراد سینه‌چاک شهردار هستند، حرف خوبی نیست. نباید در سخنان خود ستمگری کنیم.
در مواردی حتی پشت تریبون هم تذکر ندادیم اما مطالبه‌های تند در جلسات از مدیران شهرداری داشته‌ایم. این‌گونه سخن گفتن درست نیست. اینکه بگوییم برخی مدیران در شهرداری چه کار می‌کنند و چگونه شروع کرده‌اند، باعث می‌شود ارتباطات درست و صمیمانه کاری از بین برود.»
احمد صادقی نیز پس از نادعلی درخواست تذکر داد. این عضو شورای اسلامی شهر تهران با بیان اینکه نقد و انتقاد همواره سازنده است، اما باید مرز نقد و تخریب و اختلاف‌افکنی رعایت شود، گفت: «اینکه مدام بر طبل اختلافات بکوبیم و این امر را رسانه‌ای کنیم، چه دردی از مردم حل می‌کند؟! ما قسم یاد کرده‌ایم که مشکلات مردم را پیگیری و رفع کنیم.
در این دوره شورا اقدامات خوبی از سوی برخی از اعضای شورا صورت گرفت که در راستای پیگیری و رفع مشکلات مردم بود؛ پیگیری کار مردم از سوی آقای شربیانی، محله‌گردی آقای امانی، طرح رصد از سوی کمیسیون برنامه و بودجه، دیدار مسجد‌محور آقای آقامیری، ملاقات مردمی آقای کاشانی و نیز ملاقات مردمی آقای بابایی و علوی و چهارشنبه‌های فرهنگی آقای نادعلی، دوشنبه‌ها و چهارشنبه‌های کرامت سرکار خانم شمس احسان، کارهای خوبی است که جای تقدیر دارد.
اما متأسفانه برخی از حرکات و سخنان ما، نقض غرض است؛ متأسفانه برخی اصرار دارند که بین اعضای شورا و بین اعضا و مردم شکاف ایجاد کنند. اصرار دارند که اعضای شورا را دسته‌بندی کنند و اعضای شورا را درجه یک و دو بنامند. آیا این غیر از این است که آب به آسیاب دشمن می‌ریزیم؟ آیا آب به آسیاب دشمن ریختن، نقض غرض در خدمت‌رسانی به مردم نیست؟! رسانه‌ای کردن اختلافات و پشت تریبون رفتن و ناامید کردن مردم و اختلاف اعضا را فریاد زدن، مخالف خدمت به مردم نیست؟»
در همین میان، سر و صداهایی از برخی بخش‌های صحن علنی بلند شد. شربیانی و اقراریان هر دو سعی در پاسخ به صادقی را داشتند. شربیانی بدون گرفتن وقت و با میکروفن خاموش فریاد می‌زند که «من چرا این حرف‌ها را می‌زنم به برخی‌ها برمی‌خورد؟ نمی‌دانم انگیزه حمایت از این رانت و فساد چیست و ما مثل شما نیستیم.»
مهدی چمران چهار بار شربیانی را صدا می‌زند تا دعوت به سکوت کند. چمران پس از چند تذکر به این دو عضو شورا بلندگو را روشن می‌کند: «کسی از رانت دفاع نمی‌کند. اینکه بیاییم موضوعی را تأکید کنیم که دو تا گروه هستیم، محل بحث است.» اقراریان صحبت‌های رئیس شورای شهر را قطع می‌کند و فریاد می‌زند: «ما طرف زاکانی نیستیم.» چمران در ادامه می‌گوید: «اینکه هنر نیست، روش‌های پارلمانی در کشور را یاد بگیرید. روشش این نیست.»
فریادهای این پیرمرد را بشنوید
کم‌کم صحن شورا دچار همهمه شد. در میان به تشنج کشیده شدن صحن شورا، چمران فریاد می‌زند و با صدای لرزان از شورائیان می‌خواهد اختلافات را در سال آخر و وقت اضافی کنار بگذارند:
«مقابل خدای بزرگ و خون شهدا مسئولید. اگر می‌خواهید دعوا را ادامه بدهید، جز بدنامی چیزی باقی نمی‌ماند. به خودتان بیایید. فریادهای این پیرمرد را بشنوید. اگر تبعیضی در شهرداری انجام می‌شود، بنده هم معتقدم که باید تذکر داد اما راهش را درست بیابید. منتقد تا جایی باشیم که کار شهر را جلو می‌برد و انتظارات مردم را به خوبی برآورده کنیم. مسئولیم و این‌ها بازیچه نیست.
هر دقیقه‌ای که نشسته‌اید هزاران میلیون بر گرده ملت تحمیل می‌کنید و باید جوابگو باشید. فکر نکنید مسئولیتی ندارید. ان‌شاءالله خدا به همه ما بینش واقعی اعطا کند. تجربه نشان داده که افرادی که در شورای شهر تبلیغاتی کار کردند، هیچگاه رأی نیاوردند و هنر نیست که برای دسته و گروه کار کنیم؛ بلکه باید کار برای خدا باشد. ما همه رفتنی هستیم و معلوم نیست مردم در انتخابات دیگر چه تصمیمی بگیرند؛ اما با قاطعیت می‌گویم که هیچ‌یک از مردم از این درگیری‌ها راضی نیستند.»
و اما بعد...
به گفته رئیس شورای شهر تهران، برای اینکه اعضا دور هم جمع شوند و برای شهر تصمیم‌گیری کنند، هزاران میلیون تومان هزینه از جیب مردم می‌رود. در همین خصوص ناصر امانی، عضو شورای شهر تهران نیز در سال ۱۴۰۰ عنوان کرده بود مطابق برآوردی که توسط کارشناسان شده است، هزینه هر جلسه شورا با احتساب تعداد عضو، وقت جلسه و سایر آیتم‌ها حدود ۷۰۰ میلیون تومان است.
در جلسه گذشته شورای شهر، جنجال میان دو طیف اصولگرایی بود که همگی با یک لیست پا به انتخابات گذاشتند و به مردم گفتند که در یک تیم هستند؛ اما پس از گذشت چند ماه، اختلاف‌ها نمایان شد و شورای شهر به دو تیم زاکانی و قالیباف تقسیم شدند. این روزها که سال آخر شورا است، اعضا اصرار دارند تا به این اختلاف دامن بزنند تا فاصله خود را با مدیریت فعلی برای کسب محبوبیت در انتخابات آینده نشان دهند. با این همه، آیا در آینده شاهد انتشار کلیپ‌های تبلیغاتی دیگری از اعضای شورای شهر در صحن شورا خواهیم بود؟ آیا این اختلافات منجر به کم‌توجهی به خواسته و نیازهای شهروندان می‌شود؟ باید منتظر ماند و دید.
از تریبون شورا استفاده انتخاباتی نکنیم
پس از این جروبحث، محمد آخوندی، عضو شورای شهر نیز اجازه می‌گیرد تا در واکنش به این جو در شورا صحبت کند: «از مردم تهران، ری و شمیرانات بابت شنیدن برخی صحبت‌ها از صحن شورا عذرخواهی می‌کنم. صحبت‌های آقای شربیانی صفحه سفیدی در پیگیری از کار مردم و تأکید مقام معظم رهبری بر حضور میان مردم بود اما لکه سیاهی نیز در آن وجود داشت. حتماً ما هم از شهرداری انتقاد داریم.
مگر می‌شود کسی شهردار تهران باشد و از او انتقاد نشود؟ اما اینکه برای انتقاد از شهرداری، دوستان خود را تخریب کنیم، غلط است. به‌غیر از مصوبات صحبت کردن، یک ظلم است. از آقای چمران درخواست می‌کنیم وقت اضافه‌ای که به ما به‌عنوان اعضای شورا داده‌اند، مدیریت شود تا از این تریبون به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم برای انتخابات استفاده نکنیم.
نباید کام مردم را تلخ کنیم. اگر از آقای زاکانی انتقاد داریم، خوشبختانه رسانه داریم. اگر فکر کنیم به‌عنوان یک جمع ۲۱ نفره، تخریب یک بخش و شهردار تهران آورده انتخاباتی دارد، حاشا و کلا؛ مردم به ما رأی نخواهند داد. باید این پیمان را ببندیم که از تریبون شورا استفاده انتخاباتی نکنیم.»
