مرور کارنامه امیر جعفری در شبکه نمایش خانگی
«جنگل آسفالت» و نقش ایرج طلا، تازهترین حضور امیر جعفری در شبکه نمایش خانگی است
هفت صبح| «شهرزاد»، «ممنوعه»، «یاغی»، «جیران»، «قهوه ترک»، «هفت» و «مرداب» سریالهایی هستند که امیر جعفری تا پیش از «جنگل آسفالت» بازی کرده بود. وجه مشترک این آثار، منفی بودن شخصیتهاست که او هر کدام را به شکلی متفاوت ایفا کرده. البته جعفری در «قهوه ترک» آدمی بود که از رفتار بد گذشته دست کشیده. ایرج طلا در سریال «جنگل آسفالت» را نیز میتوان خاکستری دانست؛ چون در کنار خصایص منفی، ویژگیهای مثبت هم دارد. در گزارش امروز، هفت تجربه خانگی جعفری بازخوانی شده است.
ایرج طلا| جنگل آسفالت
ایرج از راه غیرقانونی گذران زندگی کرده و حالا همسر و دو فرزندش پاسوز او شدهاند. این اتفاق پس از آن رخ داد که رقیب، برای ایرج نقشه کشید و زندگیاش را هدف قرار داد. با این همه، ایرج یک پدر دلسوز است و برای نجات فرزندانش دست به هر کاری میزند. حتی غرور خود را زیر پا میگذارد و به خواست طلبکارِ صاحب قدرت و ثروتش، در سکانسی تلخ میرقصد. یکی از آدرسها، برای اذعان به قدرت بازیگری جعفری، همین سکانس خاص در «جنگل آسفالت» ساخته پژمان تیمورتاش است.
نشانههایی اینچنین در سریال کم نیستند؛ چه جایی که از بالا با دیگران برخورد میکند و چه وقتی در موضع ضعف قرار دارد. در همه شرایط، بازیگر استفادهای درست و کامل از میمیک چهره و ابزارهایی مثل چشم و نگاه و شیوه حرف زدن میبرد. در قسمت سیزدهم سکانسی است که ایرج برای فرزند معتاد و گرفتار خود (علیرضا جعفری) لالایی دوران کودکی را زمزمه میکند. چهره پدر، آرامآرام درهم میرود؛ بغض بیخ گلو را میگیرد و در نهایت اشک، جاری میشود. بازیگر این صحنه را با احساس کامل خلق کرده و از اینروست که موجی از تحسین نصیب سکانس و جعفری شده.
اسفندیار شکیب | مرداب
سال گذشته جعفری را در سریال «مرداب» ساخته برزو نیکنژاد دیدیم. او مردی بود که از راه خلاف ثروثی هنگفت به دست آورد و «پدرخوانده»وار زندگی میکرد. اسفندیار شکیب هوای خانوادهای که برای خود شکل داده بود را داشت؛ در عین حال با احساس خطر، روی خبیث او عیان میشد. جعفری پیوندی معقول و باورپذیر بین این دو ویژگی متضاد ایجاد کرد.
فرخ سهند| هفت
دیگر سریالی که سال گذشته با بازی جعفری منتشر شد، «هفت» به کارگردانی کیارش اسدیزاده بود. او در آن سریال هم نقش منفی داشت و یکی از سران باندی بود که در توزیع مواد مخدر فعالیت داشت. برونریزی، ویژگی اصلی شخصیت سهند بود که بازیگر اجازه نداد نقش رنگ کلیشه بگیرد.
اورهان| قهوه ترک
نقش یک مرد که روزگاری در ترکیه کار خلاف میکرده، سهم دیگر جعفری از شبکه خانگی در سال 1402 است. اورهان در سریال «قهوه ترک» علیرضا امینی، سر راه ترانه (سارا رسولزاده) قرار میگیرد و برای نجات او تلاش میکند. امیر جعفری، هم در گویش و هم در رفتار طوری عمل کرد که شخصیت اورهان تبدیل به مردی شناسنامهدار و ملموس شد. بهویژه اینکه بازیاش در مرز خویشتنداری و انفجار قرار داشت.
اسی قلک| یاغی
محمد کارت در اولین حضور خود در شبکه خانگی توجه خاص و عام را برانگیخت. او نقش اسماعیل مقانلو (اسی قلک) در سریال «یاغی» را به امیر جعفری سپرد؛ یک مرد خودخواه در حاشیه پایتخت که از دیگران برای رسیدن به مال و ثروت سوءاستفاده میکرد. این بازیگر که متخصص جان بخشیدن به آدمهای لات است، با «یاغی» وجهی دیگر از توانمندی خود را عیان ساخت. این سریال بهار 1401 در فیلیمو منتشر شد.
میرزا آقاخان نوری| جیران
حسن فتحی در «جیران» که زمستان 1400 منتشر شد، روایتی از زندگی و زمانه ناصرالدین شاه را پیش روی مخاطبان قرار داد. امیر جعفری نقش میرزا آقاخان نوری را بازی کرد و عملکردش تبدیل به یکی از امتیازات اصلی سریال شد. او عملکردی خیرهکننده در نمایش ویژگیهای مختلف این شخصیت تاریخی داشت؛ از سیاستورزیها تا خودکامگی و دورنگی.
سروان گودرز آپرویز| شهرزاد
اولین تجربه امیر جعفری در شبکه نمایش خانگی با سریال «شهرزاد» حسن فتحی رقم خورد. سروان گودرز آپرویز مردی وابسته به حاکمیت وقت بود که گرفتار عشق میشود و در خلوت، آن روی مهربان و پرتمنا آشکار میگردد. سکانس رقص شخصیت خاطرتان هست که خیلی زود زبانزد شد؟ جعفری شبیه این شخصیت را بازی کرده بود اما در «شهرزاد» رنگی دیگر به سروان گودرز آپرویز بخشید... . از بازیگری که سالها روی صحنه و مقابل دوربین درخشیده است و انواع نقشهای جدی و کمدی را در کارنامه دارد، جز این (موفقیت در شبکه خانگی) انتظار نمیرود. شگفتانه بعدی او چه خواهد بود؟