یحیی، حیا، فیحا؛ ۷نکته مهم درباره باخت پرسپولیس
روزنامه هفت صبح| باخت پرسپولیس به الدحیل قطر یک باخت معمولی نبود و احتمالا تبعات بیشتری هم خواهد داشت که در آینده نزدیک خودشان را نشان خواهند داد. از دل این بازی و نتیجه غمانگیزش میتوان نکات زیادی را استخراج کرد. ما هفت نکته مهم را از این بازی فهرست کردهایم. البته که قطعا میشود درباره این بازی بیشتر نوشت.
یک - ترکیب نهچندان هجومی: قبل از شروع بازی مشخص شد که پرسپولیس برای اینکه راهی مرحله بعد شود، فقط باید الدحیل را شکست بدهد اما ترکیبی که یحیی برای این بازی در نظر گرفت، هجومی نبود. هرچند دست او بسته بود اما حداقل با قرار دادن نبیل باهویی در کنار شهاب زاهدی، میتوانست به بازیکنانش القا کند که باید سراپا حمله باشند. تیم حریف هم با دیدن دو مهاجم در خط حمله پرسپولیس، عقبتر مینشست و اعتماد به نفس پیدا نمیکرد اما با ترکیبی که یحیی چید، هیچ کدام از این اتفاقها نیفتاد و نتیجه عجیبی رقم خورد.
دو - نگرانی برای دفاع تیم ملی: بعد از دو گلی که تیم ملی از ازبکستان خورد، نمایش سهشنبه شب محمدحسین کنعانیزادگان نشان داد که باید برای خط دفاع تیم ملی نگران باشیم. او در برابر الدحیل خوب کار نکرد و به خصوص روی صحنه دوم، مثل آب خوردن فریب اولونگای نهچندان تکنیکی را خورد. زوج اصلی او در تیم ملی هم شجاع خلیلزاده است که در این فصل نمایشهای خوبی در تراکتور نداشته. قلعهنویی هم فرصت را برای تست کردن حزباوی از دست داده و ظاهرا باید با همین زوج ترسناک در خط دفاع وارد جام ملتها شویم.
سه - اگر بیرو نبود: وجود علیرضا بیرانوند با تمام حاشیهها و حرفهای گاهی نسنجیدهاش، برای پرسپولیس غنیمت است. او مقابل الدحیل چند بار دروازه تیمش را از فروپاشی نجات داد و اگر او نبود، احتمالا در پایان بازی، شعارها علیه یحیی و درویش تندتر از چیزهایی میشد که شنیدیم. واقعیت این است که بیرانوند در لیگبرتر هم بارها یکتنه کار را برای پرسپولیس در آورده است. اگر او قبل از شروع فصل از پرسپولیس جدا میشد به احتمال زیاد این تیم جایی در میان مدعیان و بالانشینان نداشت. همین حالا هم اوست که دست یحیی را گرفته است!
چهار - 6 بازی بدون برد: بازی با الدحیل، ششمین بازی متوالی پرسپولیس بود که در آن خبری از پیروزی و کسب 3 امتیاز نبود. در این مدت شاگردان یحیی 4 مساوی و دو باخت را تجربه کردهاند! این اولین بار است که با هدایت یحیی گلمحمدی چنین اتفاقی در پرسپولیس رخ میدهد. البته چند سال پیش هم، از باخت در فینال لیگ قهرمانان مقابل اولسان تا دربی رفت، پرسپولیس در 5 بازی پیاپی برنده نشد. کلا خیلی پیش نمیآید که دوران پیروز نشدن پرسپولیس به این اعداد برسد. البته رضا درویش تکذیب کرده اما این اعداد یعنی پرسپولیس وسط بحران است.
پنج - بدترین تیم دوم: پرسپولیس تا قبل از بازیهای هفته آخر، امید زیادی داشت که به عنوان یکی از 3 تیم خوب دوم گروهها راهی مرحله بعد لیگ قهرمانان شود. فقط باید الدحیل حذفشده را که بسیاری از ستارههایش را هم روی نیمکت نشانده بود، با اختلاف یک گل شکست میداد تا در جدول بهترین تیمهای دوم در رده دوم بایستد، حتی بالاتر از سپاهان. اما باخت به الدحیل باعث شد پرسپولیس با 8 امتیاز در این جدول پنجتیمی پنجم شود! برای اینکه عمق فاجعه را دریایبد، کافی است بدانید نیروی هوایی عراق تیم سوم گروه سپاهان با 10 امتیاز حذف شد!
شش - نیمکت خالی: درباره ضعفها و تصمیمات اشتباه یحیی گلمحمدی در این بازی نوشتهایم و شاید اگر بخواهیم دقیقتر هم نگاه کنیم، نقش او در این ناکامی بیشتر هم باشد اما اگر منصفانه نگاه کنیم، باید قبول کنیم که دست او در این بازی خالی بود. سلمانی، امیری و عالیشاه مصدوم بودند و اگر نیمکت این تیم را زیر نظر میگرفتیم، متوجه میشدیم که تعویض طلایی او کسی نیست جز نبیل باهویی! وقتی آخرین امید پرسپولیس در چنین شرایطی باهویی باشد، باید با یحیی گلمحمدی همدردی کرد و البته درگوشی از او پرسید چرا دیگر مهدی عبدی را فروختی؟
هفت - عربستان و ازبکستان: جغرافیای قدرت در غرب قاره آسیا دارد به شکلی تغییر میکند که کمکم باید ایران را از جمع مدعیانش خارج کنیم. به همین لیگ قهرمانان آسیا نگاه کنید. هر 4 نماینده عربستان حتی الفیحا که تیم نهم لیگ این کشور است، از مرحله گروهی صعود کردند. از 4 نماینده ازبکستان دو تیم راهی مرحله بعد شدند و یک تیم هم تا روز آخر شانس صعود داشت اما از 3 نماینده ایران، فقط سپاهان راهی مرحله یکهشتم نهایی شده است. میترسیم یکی دو سال دیگر، تاجیکستان و ترکمنستان هم در این مرحله نماینده داشته باشند و ما نه!