گفتگویی چالشی با محمدرضا جعفری جلوه
روزنامه هفت صبح، وحید سعیدی / احمد رنجبر| نه، قبول ندارم شبکه دو دچار رخوت نیست… آیا شبکه دو نسبت به قبل، عملکرد قابل قبولی دارد و می‌توان در ادامه به بهبود وضعیت آن امیدوار بود؟ مشروح این گفت‌وگو را بخوانید. شبکه دو سیما امسال با دو سریال شاخص در دو مقطع زمانی ابتدا و انتهای سال توانست بیشترین میزان بیننده را کسب کند.
سریال‌های پربیننده «بچه مهندس» و دو فصل از سریال «از سرنوشت» بیشترین میزان بیننده را برای این شبکه به ارمغان آورد. به همین‌دلیل و با هدف انجام گفت‌وگویی چالشی که بخشی از سوالات مخاطبان شبکه را نیز دربر‌گیرد، به سراغ محمدرضا جعفری‌جلوه، مدیر این شبکه رفتیم و در یک بعدازظهر از روزهای اول شیوع کرونا با او به گفت‌وگو نشستیم؛ گفت‌وگویی که در انتها و برای خداحافظی با روش زدن پاها به یکدیگر و با خوش‌رویی بسیار مدیر شبکه پایان یافت.
*** برنامه‌های شاخص و شناسنامه‌دار
* مخاطب تلویزیون، از گذشته شبکه دو را با برنامه‌های شاخص و شناسنامه‌دار می‌شناسد. اما چندسالی است که تنها برنامه‌های نیمه‌سریالی و شاخص شبکه، بخش خبری ۲۰:۳۰ و مجموعه کلاه‌قرمزی است. چرا این اتفاق افتاده و ما برنامه به اصطلاح برند دیگری در شبکه نمی‌بینیم؟
اگر قرار باشد نسبت به وضعیت موجود شبکه دو سیما قضاوتی بکنیم، باید به قابلیت‌ها و برنامه‌های شاخص دیگر این شبکه نیز توجه کرد. اما از متن پرسش شما این نکته برداشت می‌شود که خبر در شبکه دو خیلی دیده می‌شود و این یعنی اخبار در شبکه دو حجم قابل اعتنایی از برنامه‌های شبکه را خصوصا در وقت شبانگاهی دراختیار دارد. ضمن اینکه همین برند بودن بخش خبری شبکه دو نشانه قابل اعتماد و اعتنا‌بودن بخش‌های خبری این شبکه در میان بخش‌های خبری سیماست.
حاضر بیش از نیمی از زمان پخش شبانگاهی و مخاطب‌پذیر شبکه مربوط به بخش‌های مفصل خبری است. این مسئله باعث می‌شود که فرصت و مجال ما در این شبکه نسبت به دیگر شبکه‌ها بسیار محدود‌تر باشد. البته این نکته به این معنا نیست که ما از یک بخش خبری جذاب و پرتحرک مثل ۲۰:۳۰ استقبال نمی‌کنیم. به‌ویژه اینکه با همین بخش خبری تاثیرات خوبی در سطح جامعه داشته‌ایم. اما روی دیگر سکه این است که هرقدر که در یک شبکه با مخاطب عام، به بخش‌های خبری توجه بیشتری می‌شود، به همان اندازه فرصت و زمان برای برنامه‌های شاخص و به اصطلاح عمومی‌تر کمتر می‌شود.
همینطور قابلیت‌های فنی و بصری و پشتوانه‌هایی که فضا را به سمت تدارکات و برنامه‌های جذاب‌تر سوق دهد. این بدان معناست که از یکسو زمان وجود ندارد و از دیگر سو، بازهم به همین سبب یک اسپانسر و تامین‌کننده مالی وقتی می‌بیند که در ساعات پرمخاطبی مثل هشت شب تا دوازده شب به دلیل بخش خبر، امکان سرمایه‌گذاری و مشارکت ندارد، طبعا-و به ناچار- به شبکه دیگری می‌رود. این اتفاق به معنای کاسته‌شدن از فرصت‌های شبکه برای ارائه کارها شاخص و برندهای متفاوت، جذاب و جدید است.
* در شبکه دو بعضی برنامه‌ها که شناسنامه این شبکه است، حذف می‌شوند. مثل سینمادو، ورزش از نگاه دو یا برنامه‌های صبحگاهی که تبدیل به محله برو و بیا شده!
برخی از این برنامه‌ها فصلی است و ممکن است دوباره برگردند، مثل ورزش از نگاه دو. برنامه صبح در انتهای الوند را هم که الان روی آنتن داریم، امیدوارم ماندگار شود.
* یعنی خود شما هم بر نقدی که مطرح شد، صحه می‌گذارید؟
نه به آن شدت که بیان کردید؛ معتقدم در چندسال اخیر که من توفیق حضور در این شبکه را داشته‌ام، به حداکثر مقدور برنامه‌های خوب و جذابی تولید شده است که در قواره یک برند در یاد مخاطب، مانده. در سال‌های اخیر برنامه‌های قابل اعتنا و متفاوتی در حوزه کارهای گوناگون کمدی و طنز برای خانواده‌ها و کودکان و نوجوانان تولید شد، مثل محله گل و بلبل یا همان عموپورنگ که از همان ابتدای پخش تا هنوز یک شخصیت خاطره‌انگیز برای مخاطب کودک و بزرگسال محسوب می‌شود.
برنامه در بین برنامه‌های سیما بی‌تردید یک برند قابل اعتنا محسوب می‌شود و از اولین دوره پخش که ۸۰قسمت بود تا امروز، طی سه‌فصل، ۲۶۰قسمت از آن تولید و پخش شده است. این تداوم تولید نشانه این است که بالاخره ظرفیت و اراده‌ای وجود داشته است که یک ایده بدیع شکل بگیرد و تبدیل به برنامه‌ای شاخص شود و البته با تغییراتی اقتضایی همچنان سری‌ها و فصل‌های بعدی آن ساخته شود. محله گل و بلبل در اولین فصل خود توانست بالاترین مخاطب خاص و عام را جذب کند و طبق نظرسنجی‌های معتبر سال ۹۴، حدود ۸۳درصد مخاطب کودک، نزدیک ۶۰درصد مخاطب نوجوان و همین میزان درصد مخاطب بزرگسال این برنامه را تماشا کردند.
این موفقیت کم‌نظیر در اولین فصل و اولین تجربه برای این برنامه حاصل شد و در نتیجه یک برنامه پرمخاطب در شرایط خاص فرهنگی و رسانه‌ای آن زمان متولد گردید و تا امروز با مخاطب قابل اعتنا ادامه دارد. ما همین تجربه موفق را با عموفیتیله‌ای‌ها داشتیم، آن برنامه هم از قبل یکی از برنامه‌های شاخص شبکه بود که از یک برنامه آیتمی استیج‌محور به یک کمدی اسلپ‌اسکوب تمام‌عیار و البته بومی تبدیل شده است که بومی‌بودن و ایده‌های تازه و بدیع و لطافت اجرا، به‌ویژه در قسمت‌های ۳۰،۳۵ به بعد آن کاملا به چشم خورد و انشاالله در نوروز ۹۹ هم بخش‌های انتهایی این مجموعه و البته جذاب‌ترین بخش‌های آن پخش خواهد شد.
*** خش تکراری‌ها
* یکی از نکاتی که در مورد برنامه‌های شبکه وجود دارد، مسئله بازپخش و تکرار برخی برنامه‌هاست. خصوصا برخی سریال‌ها که در طول سال تکرار می‌شود. این اتفاق به کیفیت آنتن لطمه نمی‌زند؟
اولا این در مورد پخش بعضی از آثار متوسط که ناگریز شدیم شاید اشاره درستی باشد. اما همانطور که عرض کردم در همین دوره زمانی حضور دوباره ما در شبکه دو کارهای جدید قابل اعتنا و احترامی با وجود همه محدودیت‌ها پخش شده است. برای سال ۹۹ هم برنامه‌های زیادی در دست تهیه و تولید داریم. برنامه «بوم و بانو» که درحال تولید است و سریال «شاهرگ». سال آینده، سال ویژه‌ای در حوزه سریال‌سازی برای شبکه دو است.
مجموعه‌هایی که البته باید زودتر به نتیجه می‌رسیدند، اما به‌هرحال در سال ۹۹ آماده پخش می‌شوند. «بیگانه‌ای با من است»، فصل سوم سریال‌های موفق «بچه مهندس» و «از سرنوشت»، سریال «کامیون» که انشاالله از عید نوروز تا ماه رمضان پخش خواهد شد و … ازجمله آثار نمایشی شبکه در حوزه فیلم و سریال است. البته قبول دارم که در مقطعی، کاستی‌هایی وجود داشته اما نه به اندازه‌ای که گاهی در نقدها به آن اشاره می‌شود.
