چقدر با شما به ما خوش گذشت آقای عالمی
روزنامه هفت صبح | برنامه هنر هفتم همچون یک آیین در خاطره من نقش بسته. از اشتیاق رسیدن موعد برنامه تا لحظه باشکوهی که اکبر عالمی اسم فیلم را اعلام می‌کرد و خود فیلم و مهمان برنامه که معمولا وظیفه زهرمارکردن لذت فیلم را برعهده داشت. هنر هفتم مثل بوی تیوب دوچرخه سازی‌های دوران کودکی مثل حال و هوای کتابخانه‌های کانون مثل هیاهوی استادیوم آزادی مثل یک باران بهاری در گشت و گذار آخرهفته در خاطره‌های ما ثبت شده.
فیلم‌هایی که او برای ما هیپنوتیزم شده‌ها معرفی و پخش می‌کرد… و این‌که هیچ وقت نمی‌دانستی چه فیلمی انتظارت را می‌کشد. یک روز یک پلیسی متوسط مثل شاهدی برای تعقیب با شرکت لینو ونتورا و روزی دیگر شاهکاری در حدیک محکوم به مرگ می‌گریزد و یا حفره. یک شب با چشمانی اشکبار از سردیدن فیلم مهجوری مثل بعد از جنگ بلند می‌شدیم و شبی دیگر مسحور یک درام دهه چهلی مثل چه ساحل کوچک قشنگی بودیم.
یک شب با پیتر یوستینف و فیلم بیلی باد ما را غافلگیر می‌کرد و شبی دیگر با مرد سوم و خرده گیری‌های خسرو سینایی در تحلیل فیلم. ازآن فیلم‌هایی که هیچوقت فرصت دیدارشان را پیدا نمی‌کردیم. هنر هفتم و اکبر عالمی پنجره‌ای ناگهانی و غافلگیر کننده به سمت سینمای زیبا بودند.
هنر هفتم ما را غافلگیر و سرخوش می‌کرد. در تمام سال‌های نیمه اول دهه هفتاد. یک آموزش همگانی به همه بود از باب سلیقه و تحلیل و فرهیختگی. چقدر با آقای عالمی به ما خوش گذشت. دلمان برایتان تنگ می‌شودآقای عالمی.
*** اکبر عالمی استاد سینما و متخصص تروکاژهای سینمایی و مجری برنامه‌های پرطرفداری مثل آن روی سکه و هنر هفتم در سن ۶۷ سالگی بر اثر بیماری کرونا درگذشت. او در‌صدد ساخت مستندی درباره شرایط بیماران کرونایی در بیمارستان‌ها بود که به این بیماری مرگبار مبتلا شد.
