پرسپولیس در بحران؛ آری یا نه؟
روزنامه هفت صبح| باخت مقابل سپاهان وضعیت باشگاه پرسپولیس را پیچیده کرده است. باشگاه کادر فنی و بازیکنان را با کسر 10 درصدی قراردادها جریمه کرده و این در حالی است که به نظر میرسد آنها معتقدند این جریمه منصفانه نیست. در واقع مدیران به چیزی شبیه بحران در باشگاه معتقدند اما بازیکنان و کادر فنی وضعیت را اینقدر بد و بحرانی نمیبینند. اما حق با کدام طرف ماجراست؟
نتایجی که بیتعارف ضعیف هستند
4 بازی، 3 مساوی، یک باخت! این نتیجه 4 بازی آخر پرسپولیس در تمام رقابتهاست. تساوی بدون گل خارج از خانه در لیگبرتر مقابل ملوان، تساوی 2-2 خانگی در برابر صنعتنفت پایین جدولی، مساوی یک - یک خارج از خانه مقابل استقلال در تاجیکستان و در نهایت باخت یک بر صفر مقابل سپاهان در اصفهان!
هر جور به این نتایج نگاه کنیم، ضعیف به نظر میرسند. شاید تساوی برابر ملوان را بشود تا حدودی توجیه کرد اما مساوی خانگی برابر صنعتنفتی که بیش از یک نیمه را 10 نفره مقابل پرسپولیس بازی کرد، پذیرفتنی نیست. شاگردان گلمحمدی در تاجیکستان هم بازی برده را با تساوی عوض کردند و شانس خود را برای صعود از گروهشان در لیگ قهرمانان آسیا کم کردند. در نهایت هم باخت به سپاهان باعث شد تا نهتنها صدر را از استقلال نگیرند، بلکه رده دوم را هم از دست بدهند.
نمایشهای ناامیدکننده
ماجرا البته فقط نتایج ضعیف نیست. پرسپولیس در هفتههای اخیر، بازی به بازی، نمایشهای ناامیدکنندهای داشته است. شاگردان یحیی، برخلاف ابتدای فصل، نمیتوانند موقعیتهای گل زیادی ایجاد کنند. این تیم در 4 بازی اخیر خود 3 گل زده که یکی از آنها پنالتی، یکی از روی ضربه ایستگاهی و یکی هم روی لو دادن توپ از سوی بازیکن حریف در مقابل محوطه جریمه خودی به دست آمده است. تقریبا هیچ گلی روی کار تیمی و تمرین شده و با رد و بدل شدن پاسهای متوالی و نظم تیمی زده نشده است.
پرسپولیس در ایجاد موقعیت گل هم خیلی توانا ظاهر نشده است. این وضعیت در لیگ قهرمانان آسیا هم تکرار شده و پرسپولیس در میان 40 تیم حاضر در این مسابقات، کمترین امید گل ثبت شده را دارد. نکته دیگر اینکه پرسپولیس در فاز دفاع هم مثل قبل نیست. در هر 4 بازی اخیر، تیمهای حریف موقعیتهای خطرناک زیادی روی دروازه این تیم خلق کردهاند و هواداران بارها شاهد تهدید دروازه تیمشان بودهاند. با این نگاه، میشود تایید کرد که پرسپولیس در حال حاضر در یک بحران به سر میبرد.
بازیهای سختی که پشت سر گذاشته شد
اما به این وضعیت جور دیگری هم میشود نگاه کرد. واقعیت این است که پرسپولیس تقریبا با تمام تیمهای بالانشین جدول به جز استقلال بازی کرده و در مجموع نتایج بدی هم مقابل آنها نگرفته است. بیشتر بازیهای باقی مانده این تیم تا نیمفصل مقابل تیمهای نیمه پایین جدول است و آنها اگر استقلال را در بازی رودررو شکست بدهند، این توانایی را دارند که در 5 بازی دیگر حریفان نهچندان قوی خود را هم ببرند و نتایج ضعیف هفتههای اخیر را جبران کنند.
4 بازی در تهران مقابل نساجی، هوادار، استقلال و شمسآذر و دو بازی خارج از خانه نسبتا آسان مقابل استقلال خوزستان و مس رفسنجان، بهترین فرصت برای یحیی و شاگردانش است تا بتوانند خودشان را از این وضعیت خارج کنند. مقایسه کنید با بازیهای استقلال که علاوه بر دربی باید در اصفهان با ذوبآهن و در سیرجان با گلگهر بازی کنند!
مشکلات را فراموش نکنید
در نهایت باید به مشکلات بزرگی که برای یحیی به وجود آمده هم اشاره کرد. تیم او مصدومان زیادی دارد که روی همه آنها حساب ویژهای باز کرده بود. یاسین سلمانی تازه داشت در ترکیب تیم جا میافتاد که مصدوم شد و فصل را از دست داد. او اگر مصدوم نمیشد قطعا یکی از بازیکنان فیکس پرسپولیس بود که میتوانست در فاز هجومی مشکلات زیادی را حل کند.
وحید امیری که یکی از موثرترین و دوندهترین بازیکنان پرسپولیس است، در این فصل بارها مصدوم شده . مرتضی پورعلیگنجی در تیم ملی مصدوم شد و حالا یحیی مجبور است فصل را با فقط با گولسیانی و کنعانیزادگان ادامه دهد و نگران مصدومیت آنها هم باشد. مهدی ترابی وضعیتی پرنوسان دارد و کمتر پیش آمده که با شرایط ایدهآل در زمین حاضر شود.
وضعیت خط حمله تیم هم که تعریفی ندارد. عملکرد زاهدی در برابر سپاهان بد بود و نبیل باهویی هم از سوی شخص یحیی به عنوان بنجل نامیده شد! این شرایطی است که نشان میدهد مقصر وضع موجود فقط و فقط یحیی نیست و او با انبوهی از مشکلات مواجه است که باعث شده تمرکز لازم را نداشته باشد.