وقتی آیفیلم شأن مخاطب را حفظ نمیکند!
روزنامه هفت صبح، گروه تلویزیون | درباره تصمیم هیجانزده شبکه آیفیلم که برای سریال تولیدیاش مسابقه راه انداخته اما جوایز آن ناچیز و برخورنده است. تبعات این کار چیست و در چه شرایطی میشد از آن دفاع کرد؟ ملکاوان ساخته احمد معظمی تازهترین سریال تولیدی شبکه آی فیلم است که پخش آن از هفته پیش شروع شده. میدانید که آی فیلم کمتر سراغ تولید میرود و غالبا سریالها را بازپخش میکند. حالا هم همه توانش را به کار گرفته تا این سریال تولیدی به چشم بیاید. برای این منظور مسابقه پیامکی راه انداخته است. اصل ماجرا چیست و چرا میتوان نتیجه کار را برخورنده دانست؟
*** مورد اول | ماجرا چیست؟
اگر بیننده آی فیلم باشید میدانید این شبکه برای سریال ملکاوان که دومین سریال ساخته شده در این شبکه است یک مسابقه پیامکی هفتگی راه انداخته. با آب و تاب هم از جایزه این مسابقه گفته میشود؛گاهی در قالب خبر و گاهی در قالب صحبت رودروی بازیگر آن،علی سلیمانی با بینندهها. جمعه شب اولین قرعهکشی با حضور پانتهآ سیروس برگزار شد و جوایزی به شرکتکنندهها رسید. این را هم برای آن دسته که اطلاع ندارند بگوییم که سوال اول سخت نبود و طبعا از دل خود سریال بیرون میآید.
*** مورد دوم |جایزه چیست؟
سعید شیخزاده، مجری ویژه برنامه مسابقه پیامکی ملکاوان ابتدای صحبتهایش از میزان جوایز گفت. او همانطور که پیشتر اعلام شده بود اینطور وعده داد که پنج برنده هر کدام ۲۰۰هزار تومان دریافت میکنند. یک تبلت هم به برنده ششم داده میشود. اگر بیننده تلویزیون باشید میدانید که این میزان جایزه مدتهاست از رونق افتاده و برنامهسازان میدانند چنین مبلغی نمیتواند عامل تشویقی باشد. با این حال به گفته شیخزاده در مرحله اول بیش از۳۰۰هزار نفر شرکت کردند.
*** مورد سوم | این جوایز برخورنده نیست؟
پیش از آیفیلم، صاحبان سریالها سراغ چنین طرحی رفته بودند. این اتفاق تا سه سال پیش هم میافتاد و سریالها «باشگاه مخاطبان» داشتند. زنده کردن این طرح هرگز به معنی تقلید نیست و به عنوان یک ابزار میتواند مفید باشد منتها ایراد اساسی این مسابقه مبلغ پایین جایزه است که میتوان بدون هیچ شکی آن را برخورنده دانست. دنبال توصیفهای دیگر نیستیم چون خودمان هم در این جامعه زندگی میکنیم و میدانیم ۲۰۰هزار تومان برای خیلیها عدد قابل توجهی است. در مقیاس یک سریال و برنامه تلویزیونی اما نه.
*** مورد چهارم| با این جایزه چه میتوان کرد؟
بعد دیگر ماجرا به هیاهو و جار و جنجالی است که آی فیلم راه انداخته. ۲۰۰هزار تومان اما هیچ نسبتی با این شلوغکاریها ندارد. اگر بخشی از هزینهای که صرف تبلیغ مسابقه شده روی جایزه میآمد الان با این رقم برخورنده مواجه نبودیم. نیاز نیست بگوییم با ۲۰۰هزار تومان کار خاصی نمیتوان کرد. فرقی هم ندارد در پایتخت باشیم یا شهرستان. مثلا فرض کنید قرار است با خانواده به سینما که ارزانترین تفریح است برویم. یک خانواده دو نفره باید ۶۰ هزار تومان پول بلیت بدهد. اگر یک شام معمولی معمولی هم خورده شود باید دست کم ۱۰۰ هزار تومان کنار گذاشت. می ماند ۴۰ هزار تومان پول کرایه!
*** مورد پنجم |چرا جایزه معنوی نیست؟
میدانیم تلویزیون مشکل مالی دارد اما نه آنقدر که نتواند به مخاطبان وفادارش یک جایزه درخور بدهد. حداقلش این بود که با اسپانسر وارد همکاری میشد. حالا که نشده راه دیگر دادن جایزه معنوی است. مثلا دعوت از برگزیدهها در یک مراسم با حضور بازیگران و عوامل یا دادن بستههای فرهنگی و … شک نداریم نیت آی فیلم خیر بوده اما در عمل اتفاقی رخ داده که نتیجهاش نادیده گرفتن شأن و شخصیت مخاطب است.
*** مورد ششم |جای خالی اپلیکیشن
شرکتکنندگان در نظرسنجی هر هفته مبلغی ناچیز برای پیامک میپردازند. خودشان مطلع هستند و خب از این منظر ایرادی به کار وارد نیست. جمع کل آن اما رقمی بالاست که اگر آی فیلم با یک شرکت قرارداد میبست میتوانست بر مبلغ جایزه اضافه کند. وانگهی، این روزها راههای دیگری برای حمایت از جیب مخاطب هست؛سادهترینش راهاندازی یک اپلیکیشن که آی فیلم از آن دریغ کرده. با این شیوه دیگر مخاطب همان هزینه ناچیز پیامک را پرداخت نمیکرد. این را هم اضافه کنیم حسن مسابقه آی فیلم این است که برخلاف باشگاه مخاطبان سریالهای قبلی، هزینهای به عنوانارزش افزوده ندارد… .