نکته بازی| کی نوبت طعنه شنیدن از مالدیو می‌رسد؟
روزنامه هفت صبح| همین چند وقت پیش بود که وضعیت زمین چمن ورزشگاه آزادی سوژه انتقاد و حتی تمسخر بازیکنان النصر عربستان و رسانه‌های این کشور شد. البته این واقعیت تلخ به بعضی از دوستان برخورد و به خیال خودشان پاسخ کوبنده‌ای به این انتقاد و تمسخر دادند. چند روز بعد به هر شکلی بود، وضعیت چمن ورزشگاه آزادی شکلی آبرومندانه به خود گرفت و تازه داشتیم آن ماجرا را فراموش می‌کردیم که کاروان تیم ملی هنگ‌کنگ به ایران آمد و سرمربی این تیم در نشست خبری خود گفت:
«۴۰ سال است در فوتبال حضور دارم و تا الان زمینی به بدی زمین تمرین روز گذشته در عمرم ندیده بودم. در مرحله اول از فدراسیون فوتبال ایران انتظار احترام داریم. ایران رتبه 21 جهان را دارد و ما رنک 150 جهان را داریم.» البته منظور او زمین ورزشگاه آزادی نبود و دوستان در فدراسیون فوتبال زحمت کشیدند و زمین ورزشگاه راه‌آهن را برای تمرین هنگ‌کنگی‌ها اختصاص دادند که بیش از 10 سال است در آن بازی برگزار نشده است.
حالا ببینید این صحبت‌های سرمربی هنگ‌کنگ در رسانه‌های کشورهای دیگر چه بازتابی خواهد داشت و چه تاثیر بدی روی ذهنیت سایر کشورها خواهد گذاشت. باز خوب است که ما به مهمان‌نوازی مشهوریم وگرنه معلوم نبود دوستان چه زمینی را به این بندگان خدا می‌دادند! خداداد عزیزی هم یک واکنش جالب درباره این اتفاق داشته و گفته: «مگر زمین تمرین دیگری در تهران داشتیم که بدهیم؟» چقدر هم منطقی! ترجمه درست حرف‌های خداداد این است: همین است که هست!
می‌خواهید بخواهید، نمی‌خواهید به سلامت! اصلا هم هیچ انتقادی متوجه مسئولان فدراسیون نیست و لابد این هنگ‌کنگی‌ها هستند که خیلی پرتوقعند! البته اگر جناب سرمربی هنگ‌کنگ یکی دو روز در ایران بمانند و بگردند و مثلا ببینند که ما در لیگ‌برترمان زمینی داریم که یک نیمه‌اش از نیمه دیگر چند متر بزرگ‌تر است، از ما عذرخواهی هم می‌کنند! خلاصه که این هم از هنگ‌کنگ! احتمالا چند وقت دیگر نوبت امثال مالدیو و میانمار و بنگلادش خواهد رسید که بیایند و به ما به خاطر زمین‌های استانداردمان طعنه بزنند!
جریمه اشتباه بود، بیانیه اشتباه‌تر!
اتفاقاتی که در روزهای گذشته در باشگاه پرسپولیس رخ داده، باورنکردنی است. پیش از این هم چند بار بین مدیران، کادرفنی و بازیکنان اختلافاتی پیش آمده بود که منجر به اعتصاب و قهر کردن شده بود اما در نهایت به‌خیر گذشته بود. تا اینکه پرسپولیس به سپاهان باخت و مدیریت باشگاه، کادرفنی و بازیکنان را جریمه کرد.
پیش‌بینی می‌شد که این جریمه بی‌واکنش باقی نماند اما باورکردنی نبود که کار به اینجا بکشد. ابتدا یک جلسه چند ساعته بین یحیی گل‌محمدی و بازیکنان در رختکن و لغو تمرین و سپس صدور یک بیانیه بلندبالا از سوی بازیکنان علیه مدیریت، جو را به شدت متشنج کرد. البته بازیکنان و کادر فنی یک روز بعد به تمرینات برگشتند اما بیانیه‌ای که صادر شده، تاثیر بدی گذاشته و فضای بدی در باشگاه پرسپولیس به وجود آمده که در فاصله 10 روز تا بازی مرگ و زندگی مقابل النصر، اصلا به سود این تیم نیست.
واقعیت این است که جریمه کردن کادرفنی و بازیکنان قبل از این بازی کار اشتباهی بود و صدور بیانیه علیه مدیریت آن هم با این لحن، کاری اشتباه‌تر! در این بیانیه بازیکنان به مواردی اشاره کرده‌اند و به صراحت از ناتوانی مدیران باشگاه حرف زده‌اند! افسوس و ناراحتی برای قهرمانی تیم در سوپرجام، پرداخت نکردن آپشن قراردادهای بازیکنان، لغو اردوی خارجی پیش از شروع فصل، نداشتن اسپانسر قوی و عدم درآمدزایی، ناتوانی در فراهم کردن پرواز چارتر برای سفر به تاجیکستان و در نهایت جریمه 10 درصدی بعد از باخت به سپاهان، مهم‌ترین مواردی است که بازیکنان پرسپولیس در این بیانیه به آن اشاره کرده‌اند.
آنها همچنین مدعی شده‌اند که جریمه کردن بازیکنان حتی اگر در قرارداد هم قید شده باشد، غیرقانونی است! در نهایت پرسپولیسی‌ها در پایان بیانیه به صراحت از مدیرعامل خواسته‌اند که برود و جای خودش را به یک مدیر دلسوز بدهد! سوال این است که در چنین شرایطی، اصلا فضا برای همکاری و گفتگوی دوستانه و تلاس برای حل مشکلات و اختلافات وجود دارد؟ الان که دیگر حرمت‌ها شکسته شده، چیزی جبران‌شدنی هست؟
