نکته بازی| لیدرها را بی‌خیال، سرمربیان را جدا کنید!
روزنامه هفت صبح| از زشتی دعوای بین یحیی گل‌محمدی و جواد نکونام هر‌چه بنویسیم کم نوشته‌ایم. هر چه به حافظه‌مان رجوع می‌کنیم یادمان نمی‌آید سرمربیان دو تیم اینقدر بی‌محابا و عریان به هم بتازند و حرف‌های زشت و دور از اخلاق به هم بزنند. وقتی این دو نفر را با کسانی مثل علی پروین و مرحوم منصور پورحیدری مقایسه می‌کنیم، عرق شرم به پیشانی‌مان می‌نشیند.
از علی پروین پرسپولیسی‌تر داریم؟ آیا کسی به خاطر دارد او کوچک‌ترین بی‌احترامی به سرمربی استقلال کرده باشد؟ اصلا سرمربی هیچ، کسی یادش هست که او یک بار درباره هواداران استقلال حرفی خارج از چارچوب ادب زده باشد؟ پرسپولیسی‌ها چه؟ به خاطر دارند که منصور پورحیدری به سرمربی تیم‌شان و خود آنها کوچک‌ترین بی‌ادبی کرده باشد؟
دلسوزتر و استقلالی‌تر از پورحیدری سراغ داریم؟ او کسی بود که هدایت تیم ملی را رها کرد تا روی نیمکت استقلال بنشیند و به وضعیت بد این تیم سر و سامان بدهد. آیا هواداران پرسپولیس چیزی جز احترام از سوی مرحوم پورحیدری دیده‌اند؟ چه اتفاقی رخ می‌دهد که دو سرمربی این دو باشگاه به راحتی به خودشان اجازه می‌دهند هر چه از دهان‌شان در می‌آید به همدیگر بگویند؟
آن هم در نشست خبری و حضور ده‌ها میکروفون و دوربین! الان ما به عنوان یک رسانه که هدفش فرهنگ‌سازی است، چه باید بکنیم؟ باید بی‌خیال دعواهای لیدرها و کری‌خوانی هواداران شویم و بیاییم سرمربیان دو تیم را از هم جدا کنیم که یقه همدیگر را نگیرند و به هم بی‌احترامی نکنند؟ این فوتبال قرار است به کجا برسد؟
بهترین فرصت برای شناخت پیشکسوتان واقعی
دعوای گل‌محمدی و نکونام، فرصت خوبی را برای بعضی از پیشکسوتان عشق حاشیه به وجود آورده تا یک بار دیگر روی جلد روزنامه‌ها بروند! آنها که مثلا نام پیشکسوت را یدک می‌کشند و قاعدتا باید به دنبال میانجی‌گری باشند و دو طرف را به رعایت ادب و احترام دعوت کنند اما به خاطر دیده شدن، روی آتش این دعوا هیزم می‌ریزند.
دیگر همه ما می‌دانیم در این دو باشگاه کدام پیشکسوت‌ها محترم هستند و برای دیگران هم احترام قائلند و کدام‌شان به هر قیمتی به دنبال دیده شدن هستند. یکی مثل علی موسوی پیشکسوت استقلال درباره این غائله گفته: «نکونام و گل‌محمدی باید ادب را رعایت کنند.» پایان رافت پیشکسوت پرسپولیس هم گفته:
«این دو نفر باید کلاه خود را قاضی کنند و بدانند فوتبال ارزش این حرف‌ها را ندارد. خودشان حرمت هم را حفظ کنند.» حالا واکنش یکی مثل مهدی فنونی‌زاده را بخوانید: «خوب نیست آنهایی که در تیم‌های دوزاری فوتبال بازی کرده‌اند درباره جواد نکونام اظهار‌نظر کنند. سرتان به کار خودتان باشد و دور و بر استقلال به ویژه جواد نکونام نیایید که با ما پیشکسوتان طرفید.» او در یک مصاحبه کوتاه هم گفته: «اصلا یحیی کی هست؟ او حرف مفت زیاد می‌زند.»
مرتضی کرمانی‌مقدم هم درباره این دعوا گفته: «یحیی آنقدر بزرگ هست که جواب آدم‌های کوچک را ندهد.» راستش هواداران دو تیم با مقایسه واکنش‌های پیشکسوتان آنها می‌توانند متوجه شوند چه کسی پیشکسوت واقعی است و خیر فوتبال و باشگاه‌شان را می‌خواهد و چه کسی فقط به دنبال توجه است! مراقب باشند که به چه کسانی اعتبار می‌بخشند.
بیانیه بی‌فایده، شکایت بی‌فایده‌تر!
یکی از بدترین عادات جدید فوتبال ما، عادت به بیانیه‌نویسی است. آن هم بیانیه‌هایی بی‌خاصیت که انگار فقط گرم کردن سر هواداران و دادن امیدهای واهی و ایجاد تنش‌های جدید و مضر در فوتبال است. به ماجرای سپاهان در لیگ قهرمانان آسیا نگاه کنید. از لحظه‌ای که بازی این تیم مقابل الاتحاد عربستان لغو شد، تقریبا همه چیز مثل روز روشن بود. همه می‌دانستند که این باشگاه به احتمال قریب به یقین بازنده، جریمه و محروم خواهد شد اما صداو‌سیما درست بعد از لغو بازی زیرنویس کرد که بازی به سود سپاهان اعلام خواهد شد. باشگاه سپاهان هم در این مدت بارها بیانیه صادر کرد و مدعی شد که طبق قوانین الاتحاد باید بازنده اعلام شود.
یک روز قبل از اعلام رسمی رای ای‌اف‌سی هم خبر رسیده بود که سپاهان 3 بر صفر بازنده اعلام شده اما مدیر روابط عمومی این باشگاه در توئیتی مدعی شد که هنوز رای صادر نشده و در داخل خیلی‌ها ذوق‌زده شده‌اند! اما حالا که رای رسمی صادر شده، دوستان دیگر حرفی ندارند و تنها چیزی که برای‌شان باقی مانده، بردن پرونده به دادگاه CAS است. اما باز هم خود دوستان خوب می‌دانند که این شکایت هم نتیجه‌ای نخواهد داشت.
مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا یک ماه دیگر به پایان می‌رسد و رای دادگاه CAS، حتی اگر به سود سپاهان باشد، حالاحالاها صادر نخواهد شد. اما چه کنیم که مدیران رسانه‌ای در باشگاه‌های ایرانی به جای وظیفه اصلی‌شان یعنی خبررسانی صحیح، به دنبال کری‌خوانی و سرگرم کردن هواداران‌شان و دادن امید واهی به آنها هستند. شکایت کنید دوستان!
