نکته بازی| بیچاره شدیم، سردار گل زد!
روزنامه هفت صبح| به میمنت و سلامتی بالاخره سردار آزمون توانست اولین گل خود را برای آ اس رم بزند. او یک‌شنبه شب در دیدار رم مقابل لچه از دقیقه 73 به میدان رفت و در حالی که تیمش با یک گل از حریف عقب بود توانست در دقیقه 9 با یک ضربه سر فوق‌العاده قدرتمند، دروازه لچه را باز کند. چند دقیقه بعد هم لوکاکو گل دوم را زد و آ اس رم در خانه، از شکست یک پیروزی خوب و تماشایی ساخت.
این اتفاق خوشحال‌کننده‌ای بود و اگر تداوم داشته باشد، می‌تواند در تیم ملی ایران و جام ملت‌های آسیا هم به امیر قلعه‌نویی کمک کند. اما نکته مهم و روی اعصاب، واکنش بعضی از رسانه‌ها به این گلزنی سردار است. اصلا بیایید کمی به عقب برگردیم. هفته گذشته رم در جوزپه مه‌آتسا میهمان اینترمیلان بود.
قبل از این بازی، خبر مصدومیت جزئی سردار در رسانه‌ها منتشر شده بود و یکی از رسانه‌های پرمخاطب ایرانی، تا روز بازی با اینتر، کلی خبر درباره وضعیت سردار منتشر کرد. این تیترها را بخوانید: امروز خیال سردار و مورینیو راحت می‌شود، قطعی شد: سردار مقابل اینترمیلان، تایید بازی سردار مقابل اینتر تا 48 ساعت، و در نهایت: خیال مورینیو درمورد سردار آزمون راحت شد.»
حالا نتیجه این همه تیتر و استرس و اضطراب درباره رسیدن سردار به بازی مقابل اینترمیلان چه بود؟ ورود او به زمین از دقیقه 89 آن هم در حالی که پائولو دیبالا هم مصدوم بود و اصلا به این بازی نرسید! یعنی این همه خبر و قیل و قال و بگیر و ببند فقط برای چند دقیقه بازی بود! حالا فکرش را بکنید سردار مثلا در یک بازی آ اس رم 20 دقیقه بازی کند و گل هم بزند و تیمش را از باخت نجات بدهد.
قشنگ باید پناه بگیریم تا از بمباران خبری درباره این اتفاق در امان بمانیم. البته ما که راضی هستیم سردار در همه بازی‌ها گل بزند و دوستان در رسانه‌ها برای او سنگ تمام بگذارند اما انصافا هر چیزی هم حدی دارد. واقعا اگر سردار ما مثل سون هیونگ مین می‌درخشید، باید منتظر چه خبرهایی می‌بودیم؟
دلیل اسطوره شدن منصورخان را می‌دانی دیگر؟
14 آبان سالروز درگذشت منصور پورحیدری اسطوره باشگاه استقلال بود. خیلی از اهالی فوتبال هم به همین مناسبت در صفحه شخصی خود یاد و نام پورحیدری را گرامی داشتند و از لقب درست «اسطوره» برای او استفاده کردند. مثلا مهدی هاشمی‌نسب مربی استقلال، با انتشار طرحی زیبا از منصور پورحیدری نوشت: «روحت شاد اسطوره» ضمن تشکر از جناب هاشمی‌نسب، از ایشان سوالی داشتیم. می‌خواهیم بپرسیم آیا ایشان می‌دانند چرا در فوتبال ایران به شادروان منصور پورحیدری لقب اسطوره داده‌اند؟
البته همه می‌دانند که پورحیدری در فوتبال ایران تنها کسی است که هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان سرمربی قهرمان جام باشگاه‌های آسیا شده و همین کافی است تا او در فوتبال ایران تبدیل به یک اسطوره شود. اما واقعیت این است که اسطوره بودن پورحیدری، بیشتر از این که دلایل فنی داشته باشد و به عناوین و افتخارات و جام‌ها مربوط باشد، به شخصیت و منش او مربوط است.
ضمن احترام به همه اهالی فوتبال و مخصوصا استقلالی‌ها، او از نظر خیلی از هواداران، محترم‌ترین فوتبالیست تاریخ استقلال است که هیچ وقت پا را از دایره ادب بیرون نگذاشت و هیچ کس کوچک‌ترین بی‌احترامی و رفتار و گفتار زشتی از او به خاطر ندارد. دقیقا دلیل اسطوره بودن پورحیدری هم همین است که نه تنها استقلالی‌ها، بلکه پرسپولیسی‌ها هم به او احترام می‌گذارند و این در حالی است که پورحیدری در زمان سرمربیگری استقلال، بارها نتایج خوبی مقابل پرسپولیس گرفت اما چون هیچوقت برای این تیم و هوادارانش کری نخواند، از آنها هم احترام دید.
او دقیقا مصداق همین جمله است که احترام هر کسی دست خودش است یا حرمت متولی به امامزاده‌اش است. اگر کسی در این فوتبال از همه احترام می‌بیند، به خاطر این است که خودش به دیگران احترام گذاشته و برعکس اگر کسی از این و آن حرف و کنایه و بی‌احترامی می‌شنود، باید دلیلش را در رفتار خودش ببیند. همین دیگر! فقط خواستیم یادآوری کنیم تا دوستان معنی و مفهوم اسطوره و دلیل اسطوره شدن بعضی‌ها را بدانند و همینجوری به سادگی از کنار این موضوع نگذرند.
