نکته بازی| باید رونالدو را میگرفتید تا تقویت شوید؟
روزنامه هفت صبح| یحیی گلمحمدی بعد از شکست پرسپولیس در برابر سپاهان، در نشست خبری گفت: «یکسری محدودیتهایی برای تیم ما به وجود آمد. الان وقتی به این داستانها فکر میکنم میبینم همه باشگاهها کار خودشان را کردند و بازیکنانشان را گرفتند و ثبت کردند و اتفاق خاصی نیفتاد. این وسط فقط ما نتوانستیم تیم خودمان را تقویت کنیم.» البته نمیدانیم منظور یحیی از اینکه نتوانست تیمش را تقویت کند، چیست!
او بیرانوند را که در آستانه پیوستن به استقلال بود حفظ کرد، محمدحسین کنعانیزادگان را که تراکتور و سپاهان هم به دنبال جذبش بودند به خدمت گرفت و یاسین سلمانی را که دو ماه همه مدعیان را سر کار گذاشته بود جذب کرد. اگر جذب این نفرات تقویت نیست، پس چیست؟ نکند او توقع داشته برایش رونالدو و مانه و نیمار را بگیرند تا تقویت شود؟
چطور میتوانی مدعی شوی که فقط تیم شما نتوانست خودش را تقویت کند؟ مگر امیرحسین حسینزاده تا مرز پیوستن به استقلال پیش نرفت؟ اما آبیها به دلیل مبلغ بالای رضایتنامه او نتوانستند جذبش کنند و یک روز بعد او راهی تراکتور شد! برای همه تیمهای دیگر هم اتفاقات مشابه افتاد و هیچ تیمی نتوانست به همه اهداف نقل و انتقالاتیاش دست پیدا کند.
حالا به خاطر یک بازیکن که آن را هم مدیرعامل باشگاه به سلیقه خودش انتخاب کرده، باید این حرفها را بزنی؟ این مظلومنمایی نیست؟ نکته مهم دیگر به حرفهای او در نشست خبری قبل از بازی مربوط میشود. او گفته بود: «تیمهای دیگر کادرفنی آنها هر بازیکنی که روی آن دست گذاشت، گرفتند.
حالا مشکلاتی به وجود آمد اما در نهایت قرارداد ثبت شد. ما انتظار داشتیم این اتفاق برای پرسپولیس هم بیفتد اما این وسط فقط سر پرسپولیس کلاه رفت. ما نتوانستیم به خواسته خودمان برسیم. فقط هم این اتفاق برای تیم ما (از بین مدعیان) افتاد. ما در شرایطی قرار گرفتیم که مجبور شدیم بازیکنی متفاوت با کیفیت خودمان جذب کنیم.» آقای یحیی! وقتی جذب فلان بازیکن را به کلاه رفتن برسر خودت و تیمت تعبیر میکنی، انتظار داری او برایت بازی کند؟ آیا نباید برای بازیکنانت ارزش و اعتبار قائل شوی؟ انصاف هم خوب چیزی است آقا یحیی!
از این استقلال کدام بازیکن را میخواهی استاد؟
یادش بهخیر. فصل قبل چقدر این ژوزه مورایس و رفتار و شخصیتش را به رخ مربیان ایرانی میکشیدیم، از بس که آقا بود. هنگام برد متانتش را حفظ میکرد و حتی وقتی تیمش میباخت، بهانه نمیآورد و زمین و زمان را مقصر نمیدانست. اما از اواخر فصل گذشته رویه او کمکم عوض شد.
ما امید داشتیم مربیان ایرانی از او الگوبرداری کنند و رفتارهای درستش را یاد بگیرند اما حالا دیگر از مورایس هم ناامید شدهایم چرا که همه چیز بر عکس اتفاق افتاده و این مربی پرتغالی است که به شدت شبیه بعضی از همکاران ایرانیاش شده است. او یکشنبه شب بعد از پیروزی بزرگ سپاهان بر پرسپولیس و اعلام لیست تیم ملی گفت: «نمیدانم از دو تیم مدعی دیگر چند بازیکن به تیم ملی دعوت شده است.
چون اکنون ما یک جورهایی تیممان را نداریم و تا دو روز قبل از بازی حساس و مهمی که داریم بازیکنان را در اختیار نداریم و حتی چهار روز بعد از بازی بعدی. خوشحالم اگر بازیکنان ما خوشحال باشند. اما سؤال اینجاست که ما الان تیم اول نیستیم تیم پنجم جدول هستیم. آیا از تیم اول هم این تعداد بازیکن به تیم ملی دعوت شده است.»
اولا که رتبه پنجمی سپاهان واقعی نیست. از این تیم 4 امتیاز کسر شده و یک بازی کمتر از استقلال صدرنشین دارد. اگر آن 4 امتیاز کسر نمیشد و سپاهان هم در بازی عقبافتادهاش پیروز شود، این تیم هم مثل استقلال 22 امتیازی میشود و به دلیل تفاضل گل بیشتر، از استقلال هم بالاتر در صدر قرار خواهد گرفت. و خب به این صورت، دعوت از 7 بازیکن از این تیم کاملا هم منطقی به نظر میرسد.
نکته دوم اینکه اگر از سپاهان فقط دو سه بازیکن به تیم ملی دعوت میشدند خود شما شاکی نمیشدی که بازیکنانت دیده نشدهاند و به آنها توجه نشده است؟ نمیگفتی چرا به فلان تیمها بیشتر توجه شده است؟ و در نهایت اینکه خود استقلالیها هم توقع ندارند بیشتر از این 3 نفر در تیم ملی نماینده داشته باشند. اصلا تیم ملی نه، شما برای سپاهان کدام بازیکن استقلال را برمیدارید؟