نکته بازی| استادیوم ۴۰هزار نفری بهتر نیست؟
روزنامه هفت صبح| در خبرها آمده که قرار است در تهران یک استادیوم 120 هزار نفری ساخته شود. به موقعیت جغرافیایی این استادیوم که گفته می‌شود روی گسل تهران قرار دارد، خیلی کار نداریم و امیدواریم این مسئله که مهم‌ترین نکته در ساخت استادیوم است، حل و فصل شود اما چیزی که به حوزه ما مربوط می‌شود، بحث گنجایش استادیوم است. علاقه بعضی از مدیران و مسئولان به رکوردشکنی چیز جدیدی نیست و خب دوستان دوست دارند کاری کنند که در تاریخ به نام آنها ثبت شود.
دوستان فکر می‌کنند که ساخت یک استادیوم 40 تا 50 هزار نفری، بازخورد اجتماعی و خبری خیلی زیادی نخواهد داشت اما یک استادیوم 120 هزار نفری را می‌توان در بوق و کرنا کرد و با آن به جهان هم فخر فروخت. اما واقعا به چه قیمتی؟ همین حالا استادیوم 100 هزار نفری آزادی که 80 هزار نفر هم گنجایش ندارد، در یک فصل چند بار پر می‌شود؟
آن هم در کشوری که همین استادیومش هم به دلایل اجتماعی، آلودگی هوا و هر دلیل دیگری، همواره با ظرفیتی کمتر از ظرفیت واقعی‌اش پذیرای هواداران است! واقعا یک استادیوم 120 هزار نفری، چقدر به درد تهران می‌خورد؟ چند بار ممکن است سکوهای این استادیوم پر از تماشاگر شود؟ واقعا اسراف بودجه بیت‌المال نیست؟
بهتر نیست به جای ساختن یک استادیوم 120 هزار نفری، یکی دو استادیوم با ظرفیت 40 تا 50 هزار نفری مدرن و کامل با تمام امکانات بسازید که در بیشتر بازی‌ها هم پر می‌شوند؟ باور کنید دوره ساختن استادیوم‌های 100 و 120 و 150 هزار نفری که خیلی‌های‌شان هم دور از مرکز شهر هستند و رسیدن به آنها سخت‌تر از عبور از هفت‌خان است، گذشته.
استادیوم یادگار امام تبریز را نمی‌بینید؟ نمی‌بینید مردم با چه مشقتی در سرما و گرما آن هم راه کوهستانی و صعب‌العبور را بدون امکانات طی می‌کنند تا به استادیوم برسند؟ باور کنید الان دوره ساختن استادیوم‌های جمع و جور و در دسترس و شیک و مدرن است! شما را به خدا قبل از شروع کار، کمی بیشتر تحقیق کنید و چیزی بسازید که به درد مردم بخورد. این مردم گناه دارند!
به ما کمتر شوک بدهید!
بعضی از تیترهای رسانه‌ها هم واقعا عجیب و غریبند. مثلا دیروز یکی از روزنامه‌ها تیتر زده بود: «شوک به تیم ملی فوتبال؛ خداداد عزیزی جدا می‌شود؟» باز اگر این تیتر را در دوران بازی خداداد می‌زدند، می‌شد آن را هضم کرد اما وقتی خداداد یکی از دستیاران پرتعداد امیر قلعه‌نویی است که اتفاقا بعد از همه آنها به این گروه اضافه شده و انصافا هم تا امروز در مربیگری چیز خاصی از او ندیده‌ایم، رفتنش چه شوکی می‌تواند به تیم ملی وارد کند؟
آمدن او به تیم ملی چه تغییری ایجاد کرده که نگران رفتنش باشیم و از این اتفاق شوکه شویم؟ اصلا چه کسی از رفتن خداداد از تیم ملی شوکه می‌شود؟ بازیکنان؟ امیر قلعه‌نویی؟ مردم و هواداران؟ بعید می‌دانیم! یا رسانه دیگری تیتر زده بود: «سعید مهری به دربی می‌رسد!» او در بازی مقابل ذوب‌آهن مصدوم شد و پایش خونریزی کرد و دوستان در متن خبر اشاره کردند که این اتفاق باعث نگرانی هواداران استقلال شده است اما مصدومیتش جدی نیست و او به دربی می‌رسد! اصلا قصدمان تخریب این بازیکن نیست.
اگر این خبر مربوط به سال گذشته بود، می‌شد تا حدودی این تیتر را پذیرفت، چراکه در آن زمان مهری بازیکن موثری در ترکیب تیم ساپینتو بود اما وقتی در این فصل کلا 300 دقیقه به میدان رفته و معمولا هم ضعیف بازی کرده و صدای هواداران را درآورده و البته هافبک‌های مهم‌تری از او در ترکیب استقلال حضور دارند، چرا باید چنین خبری به این شکل بازتاب داده شود؟ این ماجرا درباره پیمان بابایی هم صدق می‌کند.
او بعد از پایان دوران مصدومیت، دو روز پیش در بازی تدارکاتی استقلال مقابل خوشه طلایی یکی از 4 گل تیمش را زده و دوستان ما تیتر زده‌اند: «استقلال با این بازیکن قوی‌تر می‌شود.» این جمله درباره بازیکنی است که فصل گذشته 30 بازی انجام داد و کلا دو گل زد! آن هم در حالی که بیش از 1200 دقیقه در ترکیب استقلال حضور داشت. انصافا این تیترها شلوغ‌بازی نیست؟ بهتر نیست درباره هرکس به اندازه کارش، تاثیرش و عملکردش بپردازیم و تیتر بزنیم؟
