«نه» سرمست در برابر «بله» گریان
روزنامه هفت صبح| روز گذشته استرالیایی‌ها با قاطعیت، نظر خود در مورد پیشنهاد به رسمیت شناختن بومیان در قانون اساسی این کشور و نیز ایجاد نهادی مشورتی در حوزه قانون‌گذاری در پارلمان به منظور رسیدگی به مسائل بومیان را اعلام کردند و گفتند«نه». گفتنی است شکست این رفراندوم تاریخی، در همان مدت کوتاه آغاز شمارش آرا مشخص شد.
موافقان این رفراندوم، کمپینی به نام «بله» راه انداختند و با این شعار به استقبال تصویب این قانون رفتند. بدیهی است کمپین مخالفان نیز در پاسخ به موافقان این همه‌مرسی، کمپینی به نام «نه» را تدارک ببینند و برای منصرف کردن مردم در این مورد، وارد میدان شوند.
کمپین بله برای پیروزی و موفقیت، نه تنها نیاز به کسب رای اکثریت بلکه نیاز به کسب اکثریت مضاعف داشت. اکثریت مضاعف به این معناست که هم به اکثریت آرای ملی در همه‌پرسی نیاز دارد و هم به اکثریت آرا در چهار ایالت از شش ایالت استرالیا.
جمعیت استرالیا در حال حاضر بیش از 25/6 میلیون نفر است. از آنجایی که شرط شرکت در همه‌پرسی، دارا بودن سن بالاتر از ۱۸ سال اعلام شد، از این جمعیت مذکور چیزی حدود ۸۰ درصد از شهروندان این کشور که جمعیتی 20/7میلیون نفری را در بر می‌گرفت، واجد شرایط شرکت در این همه‌پرسی تاریخی قرار گرفتند. جالب است بدانید جامعه تا حدی به این مسئله حساس شد که بیش از ۱۷ میلیون استرالیایی برای رای‌گیری ثبت نام کردند و بسیاری از مهاجران این کشور در اقصی نقاط دنیا نیز در هفته‌های منتهی به رای‌گیری روز شنبه به سفارتخانه‌ها رفتند و رای‌شان را به صندوق ریختند.
بومیانی که در مورد سرنوشت‌شان در این همه‌پرسی رای‌گیری شد، ۴ درصد از جمعیت استرالیا یعنی چیزی حدود ۵۲۰ هزارنفر را تشکیل می‌دهند. استرالیا تنها کشور مشترک‌المنافعی است که هرگز با مردم بومی خود معاهده‌ای امضا نکرده است. ایده ابتدایی این طرح در یک سند تاریخی در سال ۲۰۱۷ به نام بیانیه « اولورو از قلب» آمده است.
این بیانیه توسط بیش از ۲۵۰ رهبر بومی تهیه شده است. اگرچه تمامی این رهبران در این زمینه اتفاق آرا نداشته‌اند، اما از دید آنها بهترین اقدام در جهت اصلاحاتی است که زندگی نخستین ساکنان استرالیا را بهتر می‌کند. طرفداران این طرح، آن را گام مهمی در جهت آشتی ملی می‌دانند. بومیان استرالیا با نابرابری‌های اجتماعی و تبعیض عمومی در جامعه روبه‌رو هستند، مسئله‌ای که استرالیا مدت‌هاست برای رفع آن تلاش کرده است.
آنتونی آلبانیز، نخست‌وزیر استراليا از مردم این کشور خواست تا پس از اعلام نتایج این همه‌پرسی با یکدیگر «مهربان» باشند، چرا که این نتیجه آنها را از هم جدا نخواهد کرد. آلبانیز گفت «ما رای دهنده بله یا خیر نیستیم بلکه همه ما استرالیایی هستیم و به عنوان استرالیایی باید همراه و همگام با هم کشورمان را پیش ببریم.»
لازم به ذکر است آلبانیز و وزرای او چهره‌های برجسته جنبش بله بودند و در حالی که حزب کارگر، کمپین را رهبری نمی‌کرد، تمرکز دولت بر رفراندوم در کنار رسیدگی به سایر مسائل ملی دیده می‌شد. در همین حال، حزب لیبرال در اپوزیسیون به طور رسمی از کمپین نه حمایت کرد.
طرفداران بومیان، این شکست را ضربه‌ای به مبارزه‌ای سخت برای پیشرفت در زمینه آشتی ملی و به رسمیت شناختن در استرالیای مدرن می‌دانند، در حالی که شهروندان درجه یک این کشور نیز همچنان از تبعیض، سلامت و نتایج اقتصادی ضعیف‌تر رنج می‌برند.
این رای تاریخی، ۲۳۵ سال پس از اسکان بریتانیا، ۶۱ سال پس از اعطای حق رای به بومیان استرالیا و ۱۵ سال پس از عذرخواهی تاریخی نخست وزیر وقت به دلیل آسیب‌های ناشی از دهه‌‌ها سیاست‌های دولت از جمله حذف اجباری کودکان از خانواده‌های بومی، رخ داد. گفتنی است همه پرسی وعده اصلی حزب کارگر در انتخابات فدرال در سال ۲۰۲۲ بود، همین امر سبب شد تا این حزب پس از سال‌ها حکومت مستمر محافظه‌کاران به قدرت بازگردد. (گاردین و بی‌بی‌سی)
