موضع‌گیری‌های عجیب برخی چهره‌های اصولگرا
روزنامه هفت صبح، مصطفی آرانی | یک: صبح دیروز، در مجلس شورای اسلامی، محمد‌باقر قالیباف یکی از مهم‌ترین خبرهای هسته‌ای چند ماه اخیر را داده است. اینکه ایران، تمدید توافق سه ماهه هسته‌ای را به رسمیت نمی‌شناسد و فیلم‌های ضبط شده دوربین‌های مداربسته در این سه ماه را به آژانس نخواهد داد. این یعنی سه ماه عدم نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بر برنامه هسته‌ای ما. تا اینجای کار شاید شاهد یک سیاست جدید باشیم ولی چرا این خبر را قالیباف اعلام کرده است، آن هم در آستانه دور بعدی مذاکرات هسته‌ای که گفته می‌شد قرار است کشور را بدون تحریم تحویل رئیسی دهد. آیا برخی می‌خواهند مذاکره در وین به نتیجه نرسد؟
دو: علی نیکزاد، نایب رئیس قالیباف است در مجلس. دیروز مصاحبه کرده و گفته طرح صیانت از فضای مجازی هست ولی ما ضد منافع مردم رای نخواهیم داد. این در حالی است که دست‌کم در نسخه پیش‌نویس این طرح که در سایت مرکز پژوهش‌های مجلس بارگذاری شده، عضویت در شبکه اجتماعی یا پیام‌رسان فیلترشده هم جرم است و مجازات زندان دارد. یعنی عضویت در تلگرام و توئیتر. به جریان افتادن این طرح در مجلس، درست یک هفته بعد از پیروزی رئیسی در انتخابات که حتی به تعداد دنبال‌کنندگان یا فالوئرهایش هم افتخار کرده بود؛ چه معنایی دارد؟
سه: همین آقای نیکزاد، دیروز به شهادت ذوالنور، رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، نگذاشته که او دوباره رئیس این کمیسیون شود. ذوالنور در مصاحبه‌ای که متن کاملش را در صفحه ۲ پوشش دادیم گفته نیکزاد که معاون اول دولت جدید است، به پشتوانه همین جایگاه به نمایندگان زنگ زده و گفته فلانی رئیس نشود و دیگری (یعنی جلال‌زاده) بشود. این یعنی دوری دولت رئیسی از رادیکال‌ها در سیاست خارجی؟
چهار: در مجلس امیرحسین قاضی زاده هاشمی هم هست. مصاحبه کرده و صریحا گفته باید کشور یکدست شود. دیروز البته توضیحی داد درباره مصاحبه‌اش ولی عملا همان حرف را تکرار کرد. یک هفته بعد از یک پیروزی برای اصولگرایان و در حالی که همه اصلاح طلبان و حتی اپوزیسیون می‌خواهند بگویند که این انتخابات، مقدمه یکدست سازی کشور بوده است؛ چرا باید امیرحسین قاضی زاده هاشمی در تایید موضوع این حرف‌ها را به خبرگزاری اصلاح‌طلب ایلنا بزند؟
پنج: شاید عباس سلیمی نمین بتواند جوابمان را بدهد. او گفته بود قاضی زاده از یک پیشگوی مشهدی شنیده بود که رئیس جمهور خواهد شد و (از اینجا به بعد تحلیل ماست) لابد به همین دلیل حاضر نشده بود کنار بکشد. قاضی زاده این حرف را تکذیب و سلیمی نمین را تهدید به شکایت کرد اما بخوانید حرف‌های سلیمی نمین را در پاسخ به او: «امیدوارم رقابت‌های فشرده انتخاباتی شما را شکننده و کم تحمل نساخته باشد؛
لذا ضمن عرض خسته نباشید یادآور می‌شوم خطاب من در موضوع ما نحن فیه آن پیشگوی مشهدی بود و اگر در این وادی اعتراضی مسموع باشد از جانب ایشان است…امیدوارم ورودتان به عرصه نامزدی ریاست جمهوری با ارزیابی دقیق توانمندی‌هایتان صورت گرفته باشد، هر چند ممکن است ارزیابی ملت بزرگ ایران از آن فرزند خود متفاوت جلوه کند و چندان خوشایند واقع نشود. از خداوند متعال برایتان سعه صدری متناسب با وادی‌ای که در آن گام برداشته بودید آرزو می‌کنم.»
شش: کمی برویم به سراغ سیاست خارجی. دیروز مدیرکل سیاست خارجی خبرگزاری تسنیم که نزدیک است به مواضع سپاه پاسداران به شبکه افق آمده که باز هم از نظر نهادی نزدیک است به این نهاد و در آن تلویحا شیعیان افغانستان را از مقابله با طالبان بازداشته و گفته اگر آنها مسلح شوند و به جنگ طالبان بروند، در زمین آمریکا بازی کردند. این موضع‌گیری دو روز بعد از آن بوده که جعفر بلوری، دبیر سرویس بین‌الملل روزنامه کیهان گفته بود این طالبان با آن طالبان قبلی فرق دارد و دیگر سر نمی‌برد و به شیعه هم کار ندارد. این حمایت صریح را چطور باید تحلیل کنیم؟
هفت: به این فهرست البته موارد دیگری هم می‌توان اضافه کرد. مثلا هنوز می‌توان درباره یادداشت وحید حقانیان درباره انتخابات فکر کرد. او نوشته بود که قاضی‌زاده و رضایی و همتی فداکاری کردند که کنار نرفتند. در آن روز چهارشنبه قبل از انتخابات، این خبرگزاری صداوسیما بود که خبر انصراف قاضی‌زاده را برای نخستین بار مطرح کرد و حتی قاضی‌زاده گفت که از این خبرگزاری شکایت خواهد کرد. در این شرایط باید بپذیریم که قاضی‌زاده تحت فشار قرار گرفته آن هم در حالی که تشخیص معاونت ویژه دفتر رهبر انقلاب چیز دیگری بوده و این مسئله را مخالف مصالح انقلاب دانسته است؟
یا باز هم می‌توان به همان یادداشت پرداخت و پرسید راز انتقاد تلویحی از شورای نگهبان در آن یادداشت چیست؟ فراموش نکنید که در این مدت چه چهره‌های شاخصی از اصولگرایان علیه شورای نگهبان انتقاد نوشته‌اند یا انتقادشان را علنی بیان کرده‌اند. از انجوی‌نژادی که در استان فارس، کانون رهپویان وصال را دارد (و آن قدر کانون فعالیت انقلابی است که هدف بمب‌گذاری انجمن سلطنتی قرار گرفت در سال‌های پیش) تا احمد توکلی و مصطفی پورمحمدی و حتی پرویز امینی (که از تحلیلگران نزدیک به مقامات عالی رتبه است). علی لاریجانی هم که جای خود دارد. راستش را بخواهید، ما هم گیج شده‌ایم و نمی‌دانیم چه خبر است ولی قطعا می‌توان حدس زد که یک خبرهایی هست!
