مرکز پژوهشهای مجلس در آستانه مشروطی
روزنامه هفت صبح، نگین باقری | در ۱۲۰ روز اول مجلس یازدهم، ۵۸ گزارش در مرکز پژوهشها منتشر شده اما در مجلس قبل و در همین بازه زمانی ۱۵۸ گزارش ارائه شده بود. یعنی اگر قرار باشد که همه گزارشهای مرکز پژوهشهای مجلس یازدهم و دهم در ۱۲۰ روز اول فعالیتشان را پرینت بگیریم و هرکدام را روی دو کفه ترازو قرار دهیم، به طور واضحی میبینیم که یک سوی آن سنگینتر از دیگری است.
نه فقط تعداد، بلکه از روی عنوانها و موضوعات این پژوهشها و گزارشها هم میتوان تشخیص داد که کدام یکی مربوط به این دوره و کدام مربوط به چهارسال پیش بودهاند. در همین مدت در مجلس دهم گزارشهایی مانند عملکرد سه ماهه اول و برآورد رشد اقتصادی سال ۱۳۹۵، بررسی وضعیت روستاها و لایحه کاهش ساعات کار بانوان شاغل دارای شرایط خاص منتشر شده است.
اما عناوین گزارشهای مجلس یازدهم کاملا با سیاستها و جهتدهیهای فکری این دوره در هماهنگی بوده. مثلا امسال مقالاتی با عنوانهای اعتراضات آمریکا: نمایش سرخوردگی عمومی، تصویب طرح جمعیت و تعالی خانواده و راهکارهای آموزش زبان عربی منتشر شده که در راستای جهتگیریهای غالب فکری این دوره مجلس است.
در ۱۲ سال گذشته این اولین بار است که مرکز پژوهشی پارلمان کشور تا این اندازه کم کار شده. حتی مجلس هشتم و نهم هم تابستان پرکارتری را در سال اول فعالیت خود پشت سر گذراندهاند. در چهار ماه ابتدای مجلس هشتم ۱۵۰ پژوهش و در مجلس نهم ۱۶۸ مقاله منتشر شده است.
*** شک و شبهه در معدل آقای رئیس
مسئول فعلی مرکز پژوهشهای مجلس علیرضا زاکانی است. چهره اصولگرای جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی است. زاکانی در حال حاضر دکترای پزشکی هستهای دارد اما در دوران احمدینژاد وارد یک دعوای طولانی و کشدار بر سر مدرک تحصیلیاش شده بود و کارنامه دبیرستان و دانشگاهش مورد بحث و اتهام قرار داشت که دیگر تکرارشان چندان جالب نیست.
زاکانی را بیشتر به وجهه سیاسیاش میشناسند. زاکانی که حالا ۵۵ ساله است زمان اتفاقهای کوی دانشگاه مسئول بسیج دانشجویی بود و از آن زمان به بعد تا نشستن بر روی صندلی ریاست جمهوری هم خیز برداشت اما در دورهای مقدماتی از رقابت کناره گرفت. سال ۱۳۸۷ او به همراه چهرههای دیگری مثل مهدی طائب، زهره الهیان، فریدالدین حدادعادل و دیگران جمعیت رهپویان انقلاب را به راه انداختند که از گروههای فعال اصولگرا محسوب میشوند هرچند پایگاه مردمی خیلی قدرتمندی ندارند. آنها در دوره احمدینژاد و سپس در دوره روحانی منتقد سرسخت دولتها بودهاند.
نام زاکانی با افشاگریهای گاهبهگاهش از دهه هشتاد در افکار عمومی گره خورده است. اما مهمترین حرکت او جلب توجه عمومی به پرونده اکبر طبری و فساد در بخشی از قوه قضائیه بود که اولین بار توسط زاکانی در مناظره با تاجزاده افشا شد. ریاست مرکز پژوهشهای مجلس در دورههای قبل به ترتیب در دست علی لاریجانی، محمدرضا خاتمی، احمد توکلی و کاظم جلالی بوده که به نظر میرسد کارنامه همه آنها از کارنامه زاکانی در این پست پربارتر بوده است.
رقیب زاکانی برای در اختیار گرفتن پست مرکز پژوهشهای مجلس مهندس میرسلیم بود که با توجه به روابط سرد میرسلیم با قالیباف به عنوان رئیس مجلس و نزدیکی فکری بیشتر زاکانی،طبیعی بود که این پست به علیرضا زاکانی برسد. به نوعی مهمترین منصب سیاسی که او تا به امروز تجربه کرده است. به هرحال چشم انتظار تحول در فعالیتهای مجلس میمانیم.