مربیان و بازیکنانی که باید منتظر برکناری یا نیمکتنشینی باشند
روزنامه هفت صبح | هنوز لیگ بیست و دوم شروع نشده اما از همین حالا میتوان پیشبینی کرد کدام مربیان و بازیکنان از همین ابتدای فصل تحت فشار مدیریت و هواداران خواهند بود و اگر شروع بدی داشته باشند، احتمالا باید منتظر برکناری یا نیمکتنشینی باشند.
یحیی گلمحمدی: سرمربی پرسپولیس فصل گذشته هم حسابی تحت فشار قرار داشت و یکی دو بار هم استعفا داد. او در فصل جدید با فشار رسانهها و هواداران، کادر فنی همیشگی خود را تغییر داد و حالا به نظر میرسد مجموعه کادر فنی پرسپولیس با حضور چند مربی خارجی تقویت شده باشد.
علاوه بر این پرسپولیس در نقل و انتقالات هم شروعی طوفانی داشت و در حالی که رقبایی مثل استقلال و سپاهان هنوز سرمربی خود را هم نشناخته بودند، این تیم چند ستاره از لیگ برتر و همچنین لژیونرها را جذب کرد. تنها نقطه منفی عدم جذب مهاجم خارجی است که هنوز هم محقق نشده اما در مجموع عملکرد مدیران باشگاه در تقویت تیم خوب بود. بازیکنان مازاد از تیم جدا شدند و جای جداشدهها را هم بازیکنانی مطمئن و شاید هم بهتر گرفتند.
در واقع اگر پرسپولیس یک مهاجم خارجی هم جذب کند، قطعا لقب موفقترین تیم فصل نقل و انتقالات را به خود اختصاص خواهد داد. در چنین شرایطی، هواداران پرسپولیس منتظر یک شروع خوب از تیمشان هستند. تیم آنها مثل سپاهان و استقلال سرمربی خود را تغیییر نداده، تمرینات تیم زودتر از رقبا شروع شده و تقریبا همه شرایط برای یک شروع عالی در لیگ بیست و دوم فراهم است. با این اوصاف اگر پرسپولیس در ابتدای فصل نتایج موردنظر مدیریت و هواداران را نگیرد، جایگاه یحیی گلمحمدی خیلی زود متزلزل خواهد شد، چرا که این بار برخلاف فصل گذشته بهانه چندانی برای عدم نتیجهگیری وجود ندارد.
ریکاردو ساپینتو: سرمربی پرتغالی تا اینجای کار توانسته رضایت هواداران استقلال را جلب کند. اردوی ترکیه در شرایطی عالی برگزار شد و فشار تمرینات بدنسازی و تاکتیکی، حسابی مورد توجه بازیکنان قرار گرفت. تقویت تدریجی تیم و جذب بازیکنان خوب هم باعث شد تا استقلال یکی از کاملترین تیمها در همه پستها باشد. با جذب محمد محبی و شاید مهدی قایدی، استقلال دیگر هیچ کم و کسری نخواهد داشت و به راحتی توان رقابت با سایر مدعیان مثل پرسپولیس، سپاهان و فولاد را هم خواهد داشت.
تجربه نشان داده که مربیان خارجی معمولا نسبت به مربیان داخلی فرصت بیشتری از مدیران میگیرند. بنابراین در نگاه اول به نظر میرسد ساپینتو هم فرصت زیادی برای ساختن تیمش خواهد داشت و در صورت گرفتن نتایج نهچندان خوب به این زودی اخراج نخواهد شد. اما از بدشانسی ساپینتو، او در بدترین زمان ممکن هدایت استقلال را برعهده گرفته است. این تیم فصل گذشته پس از ۹ فصل قهرمان لیگ برتر شد و هیچ شکستی را هم در کارنامه ثبت نکرد.
در چنین شرایطی توقع هواداران استقلال از تیمشان بالاست. آنها دوست ندارند خیلی زود از قهرمانی تیمشان ناامید شوند و منتظرند تا استقلال از همان ابتدا در قامت یک مدعی ظاهر شود. اتفاقی که با توجه به تغییرات در فهرست تیم و کادر فنی ممکن است کمی با تاخیر رخ بدهد و همین تاخیر اگر بیش از حد طول بکشد شاید منجر به نارضایتی هواداران و اخراج ساپینتو از نیمکت تیم بشود.
سعید صادقی: لیگ بیست و دوم ستارههای زیادی را در خود جا داده است. از لژیونرها بگیرید تا ستارهها و پدیدههای فصل گذشته. انتظارات از این بازیکنان زیاد است اما دستهای از بازیکنان هستند که بیشتر از همه تحت فشار قرار دارند. امسال سعید صادقی یکی از این بازیکنان است. او فصل گذشته موثرترین بازیکن لیگ برتر بود و قابل پیشبینی بود که در فصل نقل و انتقالات تبدیل به بمب شود.
صادقی از استقلال، پرسپولیس و سپاهان پیشنهاد داشت و البته گلگهر هم به دنبال تمدید قراردادش بود اما او پس از کش و قوسهای زیاد و در حالی که گفته میشد با استقلال به توافق رسیده، ناگهان به پرسپولیس پیوست. این اتفاق باعث شد تا استقلالیها به شدت از او دلخور شوند و حتی مدیران این باشگاه که در جذب او ناکام مانده بودند، از او به عنوان یک بازیکن معمولی که یک بازی ملی هم ندارد، نام ببرند. صادقی حالا انگیزههای زیادی برای اثبات خود حداقل به مدیران استقلال دارد.
او در بازیهای پیشفصل هم خوب کار کرده و هواداران پرسپولیس حسابی از او راضی هستند اما واقعیت این است که فشار اصلی به او از شروع لیگ آغاز خواهد شد. نگاهی به آنچه فصل گذشته بر رضا اسدی و امین قاسمینژاد در پرسپولیس و استقلال گذشت نشان میدهد که چه خطر بزرگی صادقی را تهدید میکند. اسدی و قاسمینژاد هم دقیقا مثل صادقی بمب نقل و انتقالات بودند اما سرنوشت تلخی در این دو تیم پیدا کردند و صادقی باید از این اتفاق درس بگیرد.
کاوه رضایی: یکی از بازیکنانی که پس از سالها به لیگ برتر برگشته، کاوه رضایی است. او ۵ فصل پیش و پس از یک درخشش یک ساله در استقلال به بلژیک رفت. او در لیگ شانزدهم روی ۲۰ گل استقلال تاثیر داشت و بهترین بازیکن تیم منصوریان بود. در بلژیک هم شروع خوبی داشت و پس از یک فصل عالی در شارلروا، به بهترین تیم لیگ بلژیک یعنی کلوب بروخه پیوست اما دوران افت او از همین انتقال شروع شد.
به صورت قرضی به شارلروا برگشت و نتوانست مثل دوره اول در این تیم گلزنی کند. در نهایت فصل گذشته به تیم اودهورلی پیوست و بدترین فصل فوتبالی عمرش را در این تیم گذراند. او نیمی از فصل را مصدوم بود و در تمام طول فصل حتی یک گل هم نزد. کاوه در حالی به استقلال برگشته که بیش از ۱۵ ماه از آخرین گلش در بازیهای رسمی میگذرد اما حتی این آمار فاجعهبار هم انتظارات را از او کم نکرده است.
او با پیراهن شماره ۷ به استقلال برگشته و هواداران این تیم منتظرند تا از همان ابتدای فصل خودش را نشان بدهد. استقلال در فصل گذشته مهاجم گلزنی نداشت و یامگای ۱۰ گله هم نیمی از گلهایش را از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند. کاوه در لیگ بیست و دوم امید اول هواداران استقلال است و هر چه اولین گل او به تاخیر بیفتد، فشار هواداران و رسانهها برای نیمکتنشین کردن او توسط کادرفنی تیم بیشتر خواهد شد.