شکست حتمی برنامه هفت با ادامه شکل و سیاق فعلی
روزنامه هفت صبح، احمد رنجبر | اسفندماه آخرین قسمت برنامه هفت از شبکه سه پخش شد. مثل سال‌های پیش این برنامه در کنداکتور نوروزی و رمضان جایی نداشت و به‌نظر می‌رسد هفته اخیر به آنتن بازگردد. با این حال هفت پخش نشد تا مجالی برای بازنگری در ساختار و مسیر این برنامه فراهم شود. آنچه در وهله اول همه سینماگران و رسانه‌ها بر آن اتفاق نظر دارند یک چیز است: هفت با شکل و سیاق فعلی محکوم به شکست است.
*** مورد اول/ آخرین تصویر هفت
برای این که یادآوری شود چرا هفت تبدیل به برنامه‌ای شکست خورده است، مجبوریم از مطالب گذشته عاریت بگیریم. هفت در شکل و سیاق کنونی، بیش از اندازه جدی شد و عنصر سرگرمی در آن از بین رفت. در این برنامه به کرات درباره مسائل کلان سینما صحبت شد؛آن هم غالبا نه توسط چهره‌های صاحب نفوذ سینما.
در این برنامه خبرهای اختصاصی و پرونده‌های مهم سینمایی جایی نداشت و محلی شد برای جولان یک سری چهره ثابت با تئوری‌های تکراری. تنها بخش جریان ساز هفت میز نقد آن است که البته در پاره‌ای موارد راه را اشتباه رفت. گاه شاهد نقد فیلم‌های کلاسیک بودیم و گاه سریال‌های خارجی که هیچ کدام ربطی به سینمای ایران ندارند.
*** مورد دوم / چراغی برای سینما
می‌توان به ضعف‌ها و ایرادهای هفت همچنان پرداخت اما سازندگان این برنامه تلاشی برای رفع آن‌ها نکردند. معتقدیم هفت به عنوان برنامه برند سینمایی تلویزیون باید به آنتن بازگردد، می‌گویید فعلا که سینماها نیم بند است و کمتر کسی رغبت فیلم دیدن در سالن‌ها را دارد. اتفاقا در همین شرایط است که یک برنامه خوب سینمایی می‌تواند مخاطب را تشویق کند. مهم‌تر این که یادمان می‌آورد سینما همچنان زنده است. تازه مسائل صنفی هم هست که هفت به عنوان یک برنامه تخصصی می‌تواند به آن‌ها بپردازد . به این‌ها اضافه کنیم اکران آنلاین را که هفت و تلویزیون می‌توانند بازوی موفقیت آن باشند.
.*** مورد سوم/هفت سرگرم کننده باشد
حتما بخشی از رسالت برنامه هفت پرداختن به مسائل صنفی است که ذاتا خشک هستند. با این حال بخش مهم سینما، عنصر سرگرم کننده آن است که در هفت نادیده گرفته شده. سازندگان این برنامه بیش از حد روی تئوری‌های تکراری مانده‌اند که نه مخاطب عام آن‌ها را می‌پسندد و نه برای مخاطب خاص واجد حرفی تازه است. هفت در صورت بازگشت به آنتن باید در وهله اول یک برنامه سرگرم کننده، سرحال و جذاب باشد. درست شبیه برنامه‌ای که فریدون جیرانی و تیمش روانه آنتن می‌کردند. شکی نیست اگر برنامه بتواند خاص و عام را با خود همراه کند خیلی زود محل وثوق سینمایی‌ها که با تلویزیون قهر کرده‌اند می‌شود.
*** مورد چهارم/ بازوی پلتفرم‌ها
اشاره کردیم که هفت در روزهایی که بخشی از فیلم‌ها به شکل آنلاین در دسترس هستند می‌تواند به رونق آن‌ها کمک کند. از آن سو در سامانه‌ها بازار سریال‌ها داغ است ولی جایی برای بررسی آن‌ها نیست. سازندگان هفت به عنوان یک برنامه خط شکن باید مدیران سیما را راضی کنند تا مصافی راحت‌تر با سریال‌ها و برنامه‌های اینترنتی داشته باشند.
اگر نگاه آن‌ها حرفه‌ای باشد مخاطب با هفت همراه می‌شود و در این مسیر ضمن سرگرم شدن، با دیدی باز و منطبق با اصول حرفه‌ای به تماشای آثار می‌نشیند. در دورانی که سینما شوکت گذشته را ندارد و مخاطب آن به سمت پلتفرم‌ها آمده‌اند برنامه هفت چاره‌ای جز تغییر سیاست ندارد.
*** مورد پنجم/ هفت چگونه می‌آید؟
همه آنچه گفته شد بسته به این است که برنامه هفت به‌آنتن بازگردد. طبق پیگیری‌ها این برنامه بازخواهد گشت اما چند و چون آن را نمی‌دانیم. واقعیت این است هفت برند است و حضورش در تلویزیون می‌تواند مثمر ثمر باشد. حتما تعطیل کردن برندها کاری عاقلانه نیست اما هر برنامه شاخصی بعد از مدتی باید دچار تحول شود. در میان برنامه‌های مختلف هفت بیش از دیگران نیازمند پوست اندازی است. این ظرفیت می‌تواند بخش زیادی از نیاز مخاطب را تامین کند. آیا اینگونه خواهد شد یا با هفتی خمود مواجه می‌شویم؟
