سوژه مهم؛ دابسمش خانم ضیغمی است
روزنامه هفت صبح| یک: دیروز تهران استثنایی بود. باران و آفتاب و ابر و خزان. با هوایی پاک و زلال و دورنمای کوه‌های برفی. نمی‌دانم در سرسام و مشغله کار و ترافیک حواستان به تهران بود یا نه. روز عجیبی بود.
دو: تصویری در توئیتر دیدم مربوط به مرمت یک گلدسته دوره افشاریه. مسجد پامنار در مهدی شهر سمنان (سنگسر) شیوه ترمیم این بنای آجری با سیمان سیاه باعقل من که خب متخصص این حوزه نیستم جور در نمی‌آمد. این شیوه ترمیم را قبلا در گنبد مسجد شیخ لطف‌الله و برخی از بدنه سازه آبی شوشتر هم دیده بودم. در مورد ترمیم آثار تاریخی دوستان متخصص وزارت میراث فرهنگی توجیه هستند؟ نهضت بهبود توالت‌های بین راهی مطمئنا حرکت بزرگی است اما در کنار آن به شیوه ترمیم آثار تاریخی هم التفاتی بشود.
سه: بخش زیادی از نارضایتی‌های تکثیر شده در جامعه شهری مسئله توقیف خودروها به خاطر مسئله بی‌حجابی راننده و سرنشینان است. نقطه نظر خاصی نداریم. سردار رادان و همکارانش معمولا وقتی ایده‌ای را می‌خواهند اجرا کنند تا انتهایش می‌روند و تبعاتش را نیز قاعدتا می‌پذیرند.در سال‌های 86 و 87 هم سر ماجرای تبرج وضعیت مشابهی رخ داده‌بود. به هرحال خواستیم اعلام کنیم که آنچه ما می‌شنویم در این حوزه است و مسائل ریزی مثل حمل اجباری خودرو با جرثقیل و پارکینگ‌های شلوغ و مسائلی مشابه. دوستان خسته نباشند.
چهار: آقای نقد علی نماینده مجلس به آقای قالیباف تذکر داده‌اند که جامعه ایمانی منتظر نهایی شدن لایحه حجاب هستند. در حال حاضر جامعه ایمانی دیگر به یک طبقه اجتماعی بدل شده است که خب به شکلی قابل انتظار دولت و مجلس را در اختیار دارد. یعنی از چشم بیرونی این می‌تواند حاصل دو انتخابات مجلس و ریاست‌جمهوری باشد.
اما مسئله اینجاست که این طبقه در ماه‌های اخیر خودش را به‌عنوان طبقه اصلی کشور ایران معرفی کرده و رسیدگی به خواسته‌هایشان را چیزی فراتر از مسئله انتخابات قلمداد می‌کنند و… یکی نیست به من بگوید اصلا به این چیزها چه کار داری. ول کن. دو کلمه درباره فوتبال و سینما بنویس و یا دابسمش خانم نیوشا ضیغمی که به شرایط ایده‌آلشان نزدیک شده‌اند و این‌طور چیزها. اصلا یک پرونده در بیاوریم درباره همه دابسمش‌های بازیگران. از خانم شقایق دهقان تا خانم شیلا خداداد و خانم یکتا ناصر و حالا هم سرکار خانم ضیغمی.
