سه یادداشت درباره مولانا و فلسفه زندگی و مدرک دکتری
روزنامه هفت صبح | یک: نمیدانم اینستاگرام سلیقه مرا چطوری تشخیص داده که کلی از قطعات حرفهای استاد کاکاوند و اردشیر رستمی درباره حافظ و مولانا طی حضورشان در برنامه کتاب باز، باید در اکسپلورر صفحه من حاضر شوند! در حالی که من میدانم سلیقه من اصلا چیزهای دیگری است که خیلی با فضای عرفانی حافظ و مولانا جور نیستند.
حالابا حافظ شاید بعضی وقتها هماهنگ باشد اما با جناب مولانا که هرگز (فکر بد نکنید. سلیقه من به فوتبال و سینما و اتومبیل و بخشی از ساکنین حوزه اسکاندیناوی محدود میشود) به هرحال این پستهای شاعرانه و عارفانه به نوعی توفیق اجباری است. هردو بزرگوار (کاکاوند و رستمی) با شیفتگی و مهارت درباره شعرهای حافظ و مولانا حرف میزنند.
هردو شیرین سخن و نکته سنج هستند. اما این را هم بگویم که شکل اجرای این دو بزرگوار و تفاخری که به شعر حافظ و مولانا میکنند جوری است که انگار خودشان سراینده این اشعار بودهاند. طوری که احساس میکنیم نه مدیون حافظ و مولانا،که بیشتر زیر دین این دو کارشناس بزرگوار هستیم. این را هم بگویم که جای خالی برنامه درجه یک کتاب باز کاملا احساس میشود. زمانی دکتر احسانی پشتیبان بزرگ این برنامه بود. نمیدانم چرا تولید سری جدید این برنامه از سرگرفته نمیشود.
دو: طرف در توئیتر نوشته: آدما از زندگیت میرن طوری که انگار هیچوقت نبودن. حرفش درست است. اما مهمتر اینجاست که خود آدم هم جوری از زندگی بقیه میرود که انگار هیچ وقت نبوده است. این همان قسمتی است که نمیخواهیم بهش توجه کنیم.
سه: چهار پنج سال قبل این تب فوق لیسانس گرفتن و کارشناسی ارشد لطمات پیاپی به روزنامه ما زد. دوستانی که میرفتند تا در کنج خانه و کتابخانه خودشان را برای کارشناسی ارشد آماده کنند. این وسطها آزمون آیلتس هم قوز بالا قوز شد و ما در برهههای مختلف از نیروهای خوبمان محروم شدیم. حالا تب دکتری بالا گرفته است. دو نفر از بچههای خوب روزنامه اعلام کردهاند که برای آماده شدن آزمون دکتری باید از کار روزنامه چه موقت و چه دائم کناره بگیرند.
خب حق هم دارند. اگر دکتری قبول شوند دیگر سخت است به عنوان خبرنگار و روزنامهنگار در هفتصبح و یا هرجای دیگر مشغول به کار شوند. فکر کنید برای هر سفارش سوژه باید با الفاظ جناب دکتر لطفا… خطابشان کنیم. به هرحال دوتا از نیروهای خوبمان را از دست میدهیم. یک نفر از این دو نفر از چهرههای محبوب روزنامه است که امیدواریم در دوران اخذ دکتری حداقل یادداشتهایش را قطع نکند.