سرنوشت شهروند قزوینی در مکزیک
روزنامه هفت صبح، مهلا جوادپور| سه روز پیش بود که یک خبرنگار مستقل آمریکایی ویدئویی از مصاحبه با گروهی ایرانی اهل قزوین در مرز مکزیک و آمریکا منتشر کرد و خیلی زود بین کاربران ایرانی دست‌به‌دست شد. شش مرد در این ویدئو روی بلوک‌های سیمانی مرز، با کوله‌پشتی‌های خود در انتظار ماموران گشت مرزی نشسته‌اند و با انگلیسی دست و پا شکسته به خبرنگار آمریکایی می‌فهمانند که 44روز در راه بوده‌اند و برای رسیدن به پاناما از جنگل عبور کرده‌اند؛ جنگلی که به اسم گسست داریِن شناخته می‌شود و یکی از خطرناک‌ترین و مرگبارترین جنگل‌های جهان است.
اولین نفری که این خبرنگار آمریکایی به سراغش می‌رود، همسر و پدر دو دختر است که هر سه نفر آن‌ها در ایران مانده‌‌اند. به سختی حرف‌های خبرنگار را می‌فهمد اما در آخر اکثر سوال‌های او را پاسخ می‌دهد. می‌گوید اهل قزوین است و 44 روز در راه بوده تا به آمریکا برسد. او مسیری که از ایران تا آنجا را طی کرده به ترتیب نام می‌برد؛ از ایران به ونزوئلا، کلمبیا، جنگل یا گسست داریِن، پاناما، کاستاریکا، نیکاراگوئه، هندوراس، گوالتمالا، مکزیک و در آخر آمریکا.
خبرنگار از او می‌پرسد چرا کشورش را ترک کرده است. او توضیح می‌دهد که ایران وضعیت بدی دارد و زنان و به‌طور کل مردم در وضعیت خوبی زندگی نمی‌کنند:«دو دختر و همسر من ایران هستند. من برای روزهای آینده ایران را ترک کرده‌ام. قصد دارم اینجا در آمریکا کار کنم تا همسر و دخترانم به آمریکا بیایند.» این مرد اهل قزوین همچنین می‌گوید که می‌خواهد به ایالت کالیفرنیا برود و برایش فرقی ندارد در کدام شهر مستقر شود.
این خبرنگار در ادامه به سراغ مردان دیگری که در کنار این مرد نشسته‌اند می‌رود و متوجه می‌شود که هر شش نفر آن‌ها با یکدیگر دوست و خانواده هستند و هیچ‌کدام نمی‌توانند به خوبی به انگلیسی صحبت کنند. آنچه در این مصاحبه قابل توجه است مسیر طولانی، سخت و خطرناکی است که این شش نفر طی کرده‌اند؛
مسیری که پیش از این هم نه فقط شمار بالایی از ایرانیان بلکه مهاجرانی از هر کجای دنیا برای رسیدن به آمریکا به آن تن داده‌اند. همین یک ماه پیش بود که رسانه‌های آمریکایی از دستگیری 4 ایرانی در مرز تگزاس خبر دادند که به گفته این رسانه‌ها نام دو نفر از آن‌ها در لیست نظارت بر تهدیدات امنیتی بوده است.
یا کارتل شما را می‌کشد یا بلایای طبیعی
گسست دارین جنگلی به طول 106کیلومتر است که بین کلمبیا و پاناما کشیده شده و یک جایی در بین این جنگل مرز بین کلمبیا و پاناما مشخص شده است. اما نه پلیسی در آنجا مستقر است و نه دیواری کشیده شده است. به عبارتی هنوز اجماع سیاسی برای جاده‌سازی در این منطقه به وجود نیامده و هیچ راه و جاده‌ای برای عبور انسان یا ماشین در این جنگل وجود ندارد.
گسست دارین یکی از خطرناک‌ترین جنگل‌های دنیا محسوب می‌شود به گونه‌ای که رفت‌وآمد انسان‌ها به آن غیرقانونی است و پلیس در صورتی که ببیند فردی قصد ورود به این جنگل را دارد، او را با اسکورت از آن منطقه خارج می‌کند. هرچند که وقتی وارد جنگل شوید دیگر پلیس، قانون، کمک پزشکی، غذا و حتی آنتن وجود ندارد و فقط خودتان هستید و خطرهایی که شما را تهدید می‌کند.
با وجود ممنوعیت رفت‌وآمد به این جنگل، از سال 2010 برخی ونزوئلایی‌ها از این جنگل عبور کردند تا به صورت غیرقانونی وارد آمریکای شمالی شوند. عبور از این راه خطرناک، یک مسیر ارزان برای رفتن به ایالات متحده آمریکا از آمریکای جنوبی است و هر روزه هزاران نفر از سراسر جهان به امید زندگی در آمریکا سلامتی خود را به خطر انداخته و احتمال دزدیده و کشته شدن توسط راهزنان و اعضای کارتل را به جان می‌خرند.
طبق آخرین آمارها در سال میلادی جاری حدود 500 هزار نفر از این گسست عبور کرده‌اند. گزارش‌ها نشان می‌دهد احتمال دزدیده شدن، تجاوز، به قتل رسیدن، حمله و نیش حیوانات وحشی و سمی و کشته شدن در سیلاب‌ها در این مسیر بسیار بالاست. میزان بارندگی در این جنگل زیاد است و رودهای متعددی که از بین آن عبور می‌کند خروشان شده و عابران را با خود می‌برد. مهاجرانی که از این جنگل مرگبار عبور می‌کنند در طول مسیر با جنازه‌های زیادی روبه‌رو می‌شوند.
حتی لحظه‌ای جا ماندن از گروه ممکن است منجر به مرگ شود. بسیاری از افراد از فرط خستگی از گروه خود جا می‌مانند و جان خود را از دست می‌دهند. حدودا چهار روز، گذشتن از این جنگل زمان می‌برد و آن‌ها که به هر دلیلی این مسیر ارزان را به قیمت جان خود انتخاب می‌کنند باید از کوه‌ها، قله‌ها، باتلاق‌ها، رودهای خروشان و جنگل‌های انبوه گذر کنند تا شاید بتوانند برای پناهندگی در آمریکا درخواست بدهند.
