روز سخت عبادیپور و گلباران بیهوده کامبوج
روزنامه هفت صبح، کمال بردبار | روز سختی برای میلاد عبادیپور بود دیروز. حجم عصبانیت کاربرها در فضای مجازی و مردم عادی در فضای واقعی از او بینهایت بود. دو تا شکست پیاپی نزدیک با نتیجه ۳ بر ۲ و رجزخوانی کواچ بهعنوان سرمربی صربستان و جیانی بهعنوان سرمربی آلمان اعصاب تماشاگران را بههم ریخته بود و در این میان میلاد عبادیپور بازیکن ۲۸ ساله و پرتجربه اهل ارومیه هدف اصلی انتقادات مردمی بود که بعد از ۵ پیروزی پیاپی بارقههای امید در دلشان روشن شده بود.
آنهم بعد از پیروزی قاطع سه بر صفر مقابل آمریکا. میلاد دیروز مثل یک بازیکن نوپا بود و خب روز بدش بود و حتما جبران خواهد شد. دیگر بازیکنان تیم ملی هم به لحاظ خراب کردن سرویس سنگتمام گذاشته بودند. در ست چهارم و پنجم رجزخوانی میان نیمکتهای دو تیم به اوج خود رسیده بود و مربی تیم آلمان هم هر ژانگولری بود در مقابل آلکنو خونسرد و موقر برگزار کرد تا آنجا که در انتهای بازی یک رقص پای بچگانه را نیز به نمایش گذاشت.
خب باختن به چنین حریفی اعصاب مردم را متخلخل کرده بود و میلاد هم قربانی بزرگ این ماجرا شد. هرچند خودش هم با نمایش بسیار ضعیفش سهم عمدهای در این حملات سنگدلانه داشت. تیم والیبال هفته دیگر با استرالیا و برزیل و اسلوونی بازی دارد و بعید است بتوانیم بیشتر از یک برد کسب کنیم. البته بازیها و نتایج عجیب هستند. همین آلمان سه بر صفر به آمریکا باخته بود و آرژانتین که یک برد حتمی مقابل آنها کنار گذاشته بودیم سه بر یک ژاپن را مغلوب کرد.
دیروز سر ظهر والیبال دیدیم و عصر ایران و کامبوج و سر شام تنیس جوکوویچ و نادال و آخر شب هم افتتاحیه جام ملتهای اروپا. این منوی فشرده از بامداد فردا با آغاز جام ملتهای آمریکای جنوبی رسما سرسامآور میشود. همچنین در مسابقات حرفهای در حال غوطه خوردن هستیم و هرازگاهی جویای نتیجه مناظرات هم میشویم.
دیشب تیم ملی فوتبال هم با ترکیبی از بازیکنان ذخیره و اصلی کامبوج را گلباران کرد. طارمی و قدوس و جهانبخش و قلیزاده، فاز حمله بودند و نوراللهی و عزتاللهی دو هافبک وسط و محرمی و میلاد محمدی با پورعلیگنجی و شجاع مدافعان و عابدزاده هم دروازهبان و عجیب از سیانکی که مثل احمدی در بازی با بحرین لحظهای از طعنه زدن به حریف ضعیفی مثل کامبوج باز نماند. به قول میرزا اسدالله: مومنت آقایان… مومنت.
اتفاق بد خندههای بازیکنان ایران در هنگام گلباران بیهوده حریف ضعیف بود. نوعی احساس تخلیه انرژی که در آستانه بازی با عراق اشتباه است و میتواند تیم ملی را از میزان واقعی قدرت خود به اشتباه بیاندازد. دو گل از طارمی، دو گل از کاوه رضایی و گلهای انصاریفرد، جهانبخش، میلاد محمدی، پورعلیگنجی، خلیلزاده و قایدی و یک گل به خودی نتیجه ۱۰بر صفر را رقم زد که اصلا احتیاجی به آن نبود.
در دور رفت هم پیروزی ۱۴ بر صفر مقابل کامبوج همه را به اشتباه انداخت و آن دو فاجعه پیاپی مقابل عراق و بحرین شکل گرفت. از همین حالا بگویم که دلهره بازی با عراق را داریم. کاش کسی به اسکوچیچ بگوید که عراق را دستکم نگیرد. تو را به خدا این پیام را به اسکوچیچ و فوتبالیستهای خندان و خوشحال ما برسانید.