رصدخانه| دیالوگ‌های تصنعی گاندو و لالایی مختار
روزنامه هفت صبح | بازگشت روز: لالایی تیتراژ مختارنامه برگشت: شبکه آی‌فیلم در آستانه تاسوعا و عاشورای حسینی اقدام به پخش نسخهای سینمایی مختارنامه کرد. چند سال قبل شش نسخه سینمایی ۹۰ دقیقه‌ای از سریال مختارنامه استخراج شد که طی این سال‌ها در قالب فیلم سینمایی پخش شده است. اما نکته قابل توجه درباره نسخهای که روی آنتن آی‌فیلم رفته، تیتراژ پایانی است که همچنان با همان نوای لالایی معروف همراه است.
در حال حاضر نسخه سریالی مختارنامه با حذف لالایی تیتراژ پایانی از شبکه قرآن و معارف در حال پخش است. طبق شنیده‌ها محدودیت‌های شبکه معارف موجب شده تا در بازپخش «مختارنامه» از این شبکه لالایی پایانی حذف شود. در واقع در سایر شبکه‌ها پخش لالایی تیتراژ پایانی بلامانع است و مشکلی در راه پخش آن وجود ندارد. شبکه قرآن هر روز عصر ساعت ۱۸ سریال مختارنامه را روانه آنتن می‌کند.
غیر طبیعی روز: دیالوگ‌های تصنعی گاندو: سریال «گاندو ۲» بعد از یک توقف دو روزه، از پنجشنبه شب پخش خود را دوباره از سرگرفت. با توجه به تغییر دولت، واکنش‌ها نسبت به سریال گاندو که اتفاقا در قسمت‌های جدید مواضعش تندتر شده، کمی فروکش کرده است. همین حواشی و توجه به فرامتن موجب شده تا خیلی از ضعف‌های کارگردانی و فیلمنامه پنهان بماند و کسی زیاد به آن توجه نکند.
یکی از بزرگترین ضعف‌های سریال، دیالوگ نویسی آن است که در خیلی موارد به خصوص در مراوده معمولی کاراکترها تصنعی و غیر واقعی است. مثلا در همین قسمتی که پنجشنبه شب روی آنتن رفت. داریوش فرهنگ و دخترش در حال گپ زدن با هم بودند که در جایی فرهنگ به دخترش می‌گوید:«چطور اینقدر ناگهانی اتفاق افتاد» نوشتن چنین دیالوگی برای پدری که با دخترش بسیار صمیمی است مشتی است از خروارها دیالوگی که در این سریال به گوش مخاطب می‌خورد.
یادآوری های روز: مستندی برای پاسداشت سنت‌های عزاداری: در میان برنامه‌های مناسبتی دهه محرم،مستند «یک قرن با حسین (ع)» نگاهی متفاوت به مراسم‌ها و آئین‌ها داشت. این مستند که هر شب از شبکه دو پخش می شد، هر بار سراغ یک اتفاق مرتبط با عزاداری محرم می‌رفت که برخی از آن‌ها در حال فراموشی هستند. در این مستند،نکاتی جالب هم بیان می‌شد.
مثلا در یکی از قسمت‌ها داود علیزاده، از مداحان اردبیلی توضیح می‌داد که «میانداری» در این شهر با خیلی از جاهای کشور تفاوت دارد.او برای بیان توضیح خود اینطور می گفت که میاندار موقع سینه زنی رجز می‌خواند و شور و حرارت تزریق می کند اما در زنجیر زنی، حزن و آه و اشک ایجاد می‌کند. امتیاز مستند «یک قرن با حسین(ع)» موجز بودن و نیز گفت‌وگو با اهل فن است که باعث می‌شود مخاطب حرف‌های مفیدی بشنود.
