راه صعود پرسپولیس به مرحله دوم آسیا سنگلاخ شد
روزنامه هفت صبح، کمال بردبار| دیگر عادت کرده‌ایم که وقتی پرسپولیس به دوره نزول فرو می‌رود به این زودی‌ها خارج نمی‌شود. دو بازی بد مقابل ملوان و صنعت نفت و دو تساوی کافی بود تا دل طرفداران پرسپولیس براي دیدار با سرخپوشان استقلال تاجیکستان در شهر دوشنبه مثل سیر و سرکه بجوشد.
به‌خصوص که تساوی مقابل صنعت نفت وقتی رخ داده بود که در آزادی حریف تقریبا 60دقیقه 10نفره بازی کرده بود. اما زود قضاوت کرده بودیم. بازی پرسپولیس مقابل صنعت نفت در مقایسه با استقلال تاجیکستان، یک سر و گردن بالاتر بود. در واقع پرسپولیس اگر از شهر دوشنبه با یک امتیاز بیرون آمد، باید سپاسگزار بیرانوند باشد که فی‌الواقع سه فرصت صددرصد را از حریف گرفت.
پرسپولیس با قرار دادن ترابی در سمت چپ، سمت راست را به سعید صادقی سپرده بود و صادقی بار دیگر ثابت کرد که درخشش او در بازی رفت با همین استقلال تاجیکستان واقعا یک استثنا در کارنامه این بازیکن گران‌قیمت بوده. همان بازی با تعجب نوشتیم که چه عجب آقا سعید.
دیروز هم صادقی از دلایل اصلی بازی فوق‌العاده ضعیف پرسپولیس در نیمه دوم بود. جایی‌که شوت‌هایش را در بهترین موقعیت به هوا می‌کوبید، سانترهایش را در لحظات نفسگیر به اوت و لای باقالی‌ها می‌فرستاد و به تعداد موی سر توپ لو داد و عملا به‌عنوان یک وینگر هجومی هیچ کاری نکرد.
در آن‌سو در خط حمله جایی‌که با مصدومیت یاسین سلمانی و آماده نبودن وحید امیری، محمد عمری به ترکیب اصلی رسیده بود و گل‌محمدی به اصرار به‌جای شهاب زاهدی آماده که در دو بازی سه گل زده بود، باز هم نبیل باهویی را به سانتر فوروارد اصلی بدل ساخته بود. هرچه بود نیمه اول با ضربه آزاد جادویی مهدی ترابی با پیروزی پرسپولیس تمام شد.
پرسپولیس تیم برتر نیمه اول بود و اگر عمری و ترابی کمی در زدن ضربات آخر دقت مي‌کردند پرسپولیس می‌توانست برتری خود را دوبرابر کند. این نیمه بیرانوند هم یکی دوتا تهدید جدی را از سر گذراند. اما نیمه دوم نیمه تحقیر تیم پرطرفدار پایتخت بود. استقلال تاجیکستان روی دروازه پرسپولیس خیمه زد و با پرس سنگین تمام مهارت بازیسازی کنعانی‌زادگان و گولسیانی را به بازی گرفت و توپ مدام در حوالی خط هجده‌قدم در گردش بود و اگر یک سوپر‌سیو باورنکردنی از بیرانوند نبود، استقلال تاجیکستان بسیار زود به گل می‌رسید.
سردرگمی ریگی (که مثل صادقی و نعمتی مشخصا به بازیکن‌های مورد علاقه گل‌محمدی بدل شده است) پرسپولیس را مدام با خطر روبه‌رو می‌ساخت و عاقبت استقلال تاجیکستان پاداش بازی برتر و سزاوارانه خود را با یک گل تاکتیکی که روی اشتباهات زنجیره‌اي کنعانی‌زادگان رقم خورد، دریافت کرد.
یک پاس اشتباه از کنعانی‌زادگان توپ را به حریف رساند و در یک عملیات تهاجمی بسیار سریع فوروارد نیجریه‌ای در یک توپ عمقی که از نوک پای کنعاني‌زادگان گذشت با بیرانوند تک به‌تک شد و گل مساوی را به‌ثمر رساند. ورود امیری و شهاب زاهدی و سورگی و میلاد سرلک و اسماعیلی‌فر هم فایده‌‌ای نکرد و باز هم باید گل‌محمدی از بیرانوند سپاسگزار باشد که یک ضربه فوق‌العاده خطرناک را مهار کرد.
به این ترتیب پرسپولیس در نیمه دوم تقریبا هیچ فرصت گلی به‌دست نیاورد و دست از پا درازتر با یک تساوی نه‌چندان پرفایده به تهران بازگشت. این سه امتیاز می‌توانست راه پرسپولیس را برای صعود به‌عنوان یکی از تیم‌های برتر دوم هموار کند اما این تساوی بیش از هر تیمی به سود سپاهان شد.
سپاهانی‌ها حالا می‌توانند با کسب مجموع 10امتیاز پرسپولیس را با تفاضل گل بهترشان کنار بزنند. آنها یک بازی با نیروی هوایی عراق دارند. پرسپولیس هم اگر الدحیل قطر را در تهران شکست دهد 10امتيازی می‌شود. هر دو تیم یک بازی با نماینده‌های عربستان در زمین حریف دارند. در نهایت به‌نظر می‌رسد پرسپولیس شانس صعود خود را به‌عنوان تیم دوم برگزیده به مرحله بعد به خطر انداخت.
شاید یحیی گل‌محمدی متوجه شود که این حجم اعتماد به سعید صادقی کار خطرناکی است و علی نعمتی هیچ توانایی مهمی به‌عنوان دفاع چپ هجومی ندارد و ریگی هم یک هافبک پرتلاش اما بسیار معمولی است. اما به‌هرحال دورنمای صعود به دور دوم برای پرسپولیس بسیار تیره شده است و بدتر اينكه دورنمای موفقیت در لیگ داخلی هم با این شکل بازی با این بازیکن‌ها بسیار تیره خواهد بود.
