درسهای قرنطینه و کرونا برای انسانهای مصرفگرا
روزنامه هفت صبح، پوریا عطاریان | محدودیتهای مربوط به شیوع ویروس کرونا در بسیاری از استانها رو به کاهش هستند و فعالیتهای عادی بهزودی از سر گرفته میشود. با این حال بسیاری از ما درسهایی از دوران قرنطینه گرفتهایم که شاید باعث شوند رفتارمان برای همیشه تغییر کند. کوشیدهایم با پرسش از دیگران بفهمیم دوران قرنطینه کدام عادتهای مصرفی را از سر ما انداخته است، به طوری که حتی حالا هم قصد نداریم به آن عادتهای سابق برگردیم.
*** غذای بیرون
بیرون غذا خوردن به طور قابل ملاحظهای آسانتر و در بسیاری از موارد خوشمزهتر است. با این حال غذاهایی که بیرون از خانه میتوان یافت عمدتا کمک چندانی به کاهش وزن نمیکنند و مهمتر اینکه چندان هم ارزان نیستند. شاید هربار که غذای بیرون میخرید تفاوت قیمت آن با تهیه غذا در خانه چندان بهچشم نیاید.
اما اگر برای چند هفته مجبور شده باشید که بیرون غذا خوردن را کنار بگذارید، احتمالا پی بردهاید که تاثیر تجمعی آن بر کاهش هزینهها قابل توجه بوده است. اگر به لطف قرنطینه، متوجه شده باشید که پرهیز از غذای بیرون تا چه حد روی بودجه شما تاثیرگذار است، احتمالا از این به بعد با سختگیری بیشتری درباره بیرون غذا خوردن تصمیم میگیرید.
*** باشگاه ورزشی
ورزش کردن در خانه آنقدرها که به نظر میرسید سخت و کسل کننده نیسنت. قاعدتا بسیاری از وسایلی که در باشگاههای ورزشی وجود دارند را نمیتوان در خانه نگهداری کرد اما قرنطینه به ما نشان داد آن وسایل آنقدرها که به نظر میرسید، ضروری نیستند. ورزش در خانه ناملایمتهایی دارد و شاید بههمین خاطر تاکنون سراغ آن نرفته بودیم.
اما اجبار به خانهنشینی در دوران قرنطینه نشان داد به مرور میتوان حرکتهایی را پیدا کرد که در فضای خانه قابل انجام دادن هستند. اگر هدف از ورزش کردن، حفظ سلامت بدن است شاید نیازی به پرداخت حق اشتراک باشگاه ورزشی نباشد. مگر اینکه بخواهید بهطور جدیتری ورزش کنید یا اینکه دلتان برای محصور شدن در میان آینههای دیواری تنگ شده باشد.
*** ملاقاتهای حضوری
اینکه یکی، دو ساعت در راه باشید تا به جلسهای بروید و با فردی درباره پروژهای صحبت کنید شاید تا چند ماه پیش طبیعی بهنظر میرسید اما احتمالا نخستین باری که، به خاطر قرنطینه، چنین جلسهای را بهصورت مجازی برگزار کردهاید این سوال در ذهن شما شکل گرفت که لزوم این همه رفت و آمد نهچندان مفید چه بود؟
جلسات تصویری که در آنها میتوانید صفحه نمایشگرتان را هم با دیگران به اشتراک بگذارید، تا حد زیادی به افزایش بهرهوری جلسات مجازی افزودهاند. درست است که برخی جلسات حتما باید بهصورت حضوری برگزار شوند اما این ویژگی برای بسیاری از جلسات دیگر صدق نمیکند. همچنین اگر باور دارید که بسیاری از جلسات اداری در واقع بیفایدهاند و نتیجهای جز اتلاف وقت ندارند، قاعدتا حالا باید به طرفدار پروپا قرص جلسات مجازی بدل شده باشید.