درخشش تنابنده و شوخی‌های کاربران با نقش نقی معمولی
روزنامه هفت صبح، گروه تلویزیون| خبر را شنیده‌اید؛ محسن تنابنده برای بازی در فیلم «جنگ جهانی سوم» موفق به کسب جایزه بهترین بازیگر مرد بخش افق‌های ونیز شده است. این نخستین جایزه مهم او نیست اما در بعد جهانی ویژه‌ترین اتفاق برای این بازیگر محسوب می‌شود. این اتفاق دستمایه گزارش امروز برای مرور کارنامه سریالی تنابنده شده است. با این حال نمی‌توان از شوخی‌های کاربران با نقش نقی معمولی سریال «پایتخت» گذشت!
مورد اول| از تئاتر و سینما تا درخشش سریالی
محسن تنابنده سبقه‌ای تئاتری دارد و جزو بازیگرانی است که بعد از موفقیت در این عرصه مورد توجه کارگردان‌های سینما قرار گرفته است. او در سینما چند فیلمنامه نوشت (از جمله چند می‌گیری گریه کنی) و در قامت بازیگر مقابل دوربین قرار گرفت که شاخص‌ترین آنها «دانه‌های ریز برف» است.
سال ۸۵ اولین تجربه نگارش سریالی او با «زندگی به‌شرط خنده» رقم خورد و یک‌سال بعد «پیامک از دیار باقی» از او فیلمنامه‌نویسی صاحب سلیقه ساخت. تنابنده نخستین‌بار با بازی در سریال «مأمور بدرقه» به مخاطبان گسترده معرفی شد. او در ادامه فیلمنامه «چاردیواری» را برای سیروس مقدم نوشت و جایگاهش در این عرصه پیش خاص و عام تثبیت شد.
مورد دوم| پایتخت می‌آید
اوج موفقیت تنابنده در تلویزیون با سریال «پایتخت» به‌دست آمد. او سرپرست نویسندگان بود و مسئولیت‌های مهم دیگری در سریال سیروس مقدم داشت. در عین حال نقش نقی معمولی را بازی کرد و در همان گام نخست توانست دل مخاطبان را ببرد. «پایتخت» به شش فصل رسید و گام‌به‌گام هم سریال پخته‌تر شد و هم شخصیت نقی.
البته دیگران مثل ارسطو، بابا پنجعلی، بهتاش و … هم محبوبیتی فراوان به‌دست آوردند. مقدم و تنابنده به عنوان دو بال اصلی «پایتخت» کاری کردند که در حافظه‌ها مانده و همچنان تکیه‌کلام شخصیت‌های سریال سر زبان‌هاست. در کارنامه تنابنده سریال «چک برگشتی» در مقام نویسنده و «علی‌البدل» به عنوان نویسنده و بازیگر هم دیده می‌شود. هر دو سریال جنس متفاوتی در میان آثار کمدی تلویزیون دارند و هنوز طراوت خود را حفظ کرده‌اند.
مورد سوم| تجربیات خانگی
در دهه ۹۰ که سریال‌های خانگی آرام‌آرام جای خود را میان مخاطب باز کردند، محسن تنابنده مورد توجه داوود میرباقری برای بازی در سریال «شاهگوش» قرار گرفت. او سه نقش متفاوت با سه گریم سنگین داشت و به تنهایی موفقیت سریال را تضمین کرد. نشان به آن نشان که رفتنش از «شاهگوش» باعث افت کیفی و متعاقب آن کاهش مخاطبان سریال شد. تنابنده در سریال خانگی «ابله» کمال تبریزی هم گریمی سنگین داشت و نقشی تازه را تجربه کرد. مشابه این اتفاق برای او در سینما هم رخ داده است؛ مثل «لامپ ۱۰۰» و همین «جنگ جهانی سوم». فیلمی که تنابنده در آن گریمی شبیه هیتلر دارد.
مورد چهارم| جایزه‌های بازیگری
زمان زیادی از حضور تنابنده در سینما نگذشته بود که طعم دریافت جایزه را چشید. او سال ۸۶ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای «استشهادی برای خدا» را به‌دست آورد و دو سال بعد برای «سنگ اول» و «هفت دقیقه تا پاییز» موفق به کسب سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد شد. دیپلم افتخار برای «ندارها» در جشنواره بیست‌ونهم و سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد برای «فراری» در جشنواره سی و پنجم دو جایزه دیگر او از جشنواره فجر است. در کارنامه این بازیگر چند جایزه مهم داخلی و خارجی دیگر دیده می‌شود که جایزه اخیر از جشنواره ونیز مهم‌ترین آنهاست.
مورد پنجم| امان از نقی
از روزی که تصاویر حضور محسن تنابنده در جشنواره ونیز منتشر شد تا روزی که جایزه این جشنواره را به‌دست آورد، شاهد شوخی‌های متعددی با او بوده‌ایم. فصل مشترک شوخی‌ها شخصیت نقی است که هم نشان از محبوبیت شخصیت دارد و هم ذوق ایرانی‌ها را یادآور می‌شود!
شاخص‌ترین آن تدوین موازی جایزه گرفتن تنابنده با یکی از سکانس‌های «پایتخت» است که نقی پی می‌برد بزرگداشت و جایزه‌ای در کار نیست. انتشار عکس او کنار کیت بلانشت هم محل شوخی شده است؛ از جمله اینکه کاش هما این صحنه را نبیند! این دست شوخی‌ها نشان می‌دهد «پایتخت» چه سریال محبوبی است و طبعا آرزوی مخاطبان ساخت فصل‌های بعدی است؛ آرزویی که محال به‌نظر می‌رسد!
