درباره تمام شایعات و خبرها پیرامون امپراطوری گلرنگ
روزنامه هفت صبح| چند روز پیش خبر آمد که گلرنگ، تپسی را خریده است و خیلی‌ها فکر کردند که از این به‌بعد تپسی به‌عنوان اولین استارتاپی که توانسته وارد بورس شود و آینده روشنی را به سهامدارانش نشان می‌دهد؛ متعلق است به گلرنگ.اما بعضی‌ها آمدند و توضیح دادند که همه آن را که نمی‌تواند خریده باشد احتمالا بخشی از سهام را خریده که در این‌صورت گلرنگ دست‌کم یکی از سهامداران عمده تپسی محسوب خواهد شد.
این خبر بیشتر از اینکه نظرها را به تپسی جلب کند، نگاه‌ها را به سمت گلرنگ برد، غولی که قبلا در استارتاپ‌هایی مانند تارا و اکالا و دارتیل سرمایه‌گذاری کرده بود. حدود یک هفته پیش خبر سرمایه‌گذاری‌اش روی افود منتشر شده و این شرکت را به‌عنوان رقیبی برای اسنپ‌فود جدی‌تر کرده بود.
البته کمی بعد میلاد منشی‌پور مدیرعامل تپسی در اطلاعیه‌ای که به عنوان شفاف‌سازی در کدال تپسی منتشر شد اعلام کرد که این شرکت هیچ تغییری در سهامداران عمده‌اش نداده است. حالا هم مرور وضعیت سهامداران تپسی در کدال نشان می‌دهد که هنوز هم سهام عمده این شرکت در دست شخص حقیقی است و بیشترین سهمی که به شخص حقوقی تعلق دارد ۱۲درصد است كه براي شرکت سرمایه‌گذاری راستین ارزش سپهر است.
البته اگر هم معاملهای صورت گرفته بود به این زودی نتایجش روی کدال بارگذاری نمی‌شد اما… اطلاعیه شفاف‌سازی که مدیرعامل تپسی منتشر کرده و گفته خبر فروش سهم عمده به گلرنگ شایعه بوده است‌صرفا یک اطلاعیه برای تنویر افکار عمومی محسوب نمی‌شود و چون تپسی یک شرکت بورسی است، این اطلاعیه وجه قانونی هم دارد. البته پرس‌و‌جوهای هفت صبح از خبرهای درگوشی می‌گوید که بین اهالی استارتاپ‌ها احتمال چنین معاملهای برای تپسی چیز غیر‌طبیعی نيست كه با توجه به وضعیت فعلی و دورنمای تپسی گفته مي‌شود.
زمزمه‌هایی که شاید هم شایعه باشند می‌گویند بعضی قرارمدارها در این مورد گذاشته شده بود اما بزرگ‌ترین رقیب تپسی از یک طرف و بعضی‌ها که ورود بیشتر گلرنگ به این حوزه را چندان به صلاح نمی‌دانند، برای سر نگرفتن معامله تلاش‌هایی کرده‌اند. حتی اگر واقعا همه اینها به تمامی شایعه باشد اما باز هم این ماجرا می‌تواند بهانه‌ای باشد برای اینکه نگاهی داشته باشیم به گلرنگ، شرکتی که در وانفسایی که شرکت‌های قدیمی ایرانی اغلب خسته و فرسوده به نظر می‌آیند چنان چابک و بزرگ به نظر می‌آید که در حوزه استارتاپ‌ها هم سرمایه‌گذاری‌های ریسک‌پذیر می‌کند.
سرت رو با چی می‌شوری؟
برای خیلی‌ها گلرنگ فقط یک تولید کننده شوینده‌های بهداشتی است اما وقتی به فهرست زیرمجموعه‌های آن نگاه می‌کنیم می‌بینیم که سال‌هاست رد پای گلرنگ در بسیاری از صنایع دیگر هم دیده می‌شود؛ از توزیع دارو، لوازم آرایشی و زیبایی، ارائه خدمات بازرگانی و بسته‌بندی گرفته تا صنایع تجهیز فروشگاهی، چاپ، حمل و نقل و مالکیت یکی از مال‌های بزرگ تهران (کوروش مال) و فروشگاه‌های زنجیره‌ای افق کوروش.
وقتی از قدیمی‌های صنایع مختلف درباره گلرنگ می‌پرسیم آنها یک دلیل اصلی را برای رشد و توسعه آن در تمام سال‌های گذشته مطرح می‌کنند و می‌گویند گلرنگ برخلاف خیلی از صنایع قدیمی دست به دست نشد و در خانواده حاج محمد کریم فضلی باقی ماند، مهمتر اینکه توانست از گزند دولتی شدن و ورود دستگاه‌های نزدیک به دولت و نهادهای عمومی به مجموع سهامدارانش تا جای ممکن جلوگیری کند موضوعی که در مورد بعضی برندهای قدیمی دیگر هم مطرح است اما چطور؟
مخصوصا اینکه می‌دانیم محمد کریم فضلی پاکشو را به عنوان شرکت مادر گلرنگ در سال ۱۳۵۱ تاسیس کرد و این سوال به وجود می‌آید که چطور این شرکت مانند خیلی از شرکت‌های دیگر درگیر تلاطم‌های انقلاب نشد؟ در جواب اینطور می‌شنویم که اولا خود محمد فضلی آن زمان چهره‌ای سرمایه‌دار و شناخته شده نبود که به عنوان نزدیک به حکومت پهلوی یا ظالم به کارگران شناخته شود ثانیا پاکشو هم آن زمان آنقدرها بزرگ نبود که بتواند گزینه خوبی برای مصادره باشد.
در واقع بیشتر رشد پاکشو و بعدتر گلرنگ بعد از انقلاب اتفاق افتاد و در ادامه مسیر خانواده فضلی نه تنها توانستند از بحران‌های مختلف عبور کنند بلکه یکی یکی برندها و خط تولیدها و حوزه‌های فعالیت جدید به امپراتوری‌شان اضافه کردند تا جایی که وقتی در سال ۹۹ حاج محمد کریم فضلی بنیانگذار و رئیس هیات مدیره گلرنگ در سن ۸۸ سالگی از دنیا رفت و جایش را به پسرش مهدی فضلی داد این شرکت نزدیک به ۵۰ برند مختلف را پوشش می‌داد و بیشتر از ۲۰ شرکت مختلف زیر مجموعه‌اش داشت.
البته حاج محمد کریم فضلی در دهه ۷۰ از مدیریت شرکت کنار رفته و کارهای اصلی را به پسرش مهدی واگذار کرده بود و اگر بخواهیم منصف باشیم باید بگوییم که توسعه امروزی شرکت دقیقا از همان زمان شروع شد اگرچه استخوان بندی کار به خوبی تشکیل شده بود اما گسترش و توسعه گلرنگ و ورود آن به حوزه‌های جدید مانند بعضی غذاها و لوازم آرایشی و حالا هم استارتاپ‌ها در دوره مدیریت مهدی فضلی اتفاق افتاده است.
حالا حتی گلرنگ در زمینه‌های عجیبی مانند باتری سازی هم فعالیت جدی دارد و فقط در همین زمینه مالک سه شرکت بزرگ میکرو پاور، پی‌کی‌سل و یوروسل است و بسیاری از برندهای آشنا مانند اوه، اویلا، فامیلا، هوم‌پلاس، اکتیوهوم، مای، شون، بایودنت، سافتلن و… همگی از برندهای زیرمجموعه گلرنگ هستند.
اگر بخواهیم کارنامه مالی گلرنگ را بررسی کنیم مسیر سختی در پیش داریم چون این شرکت نماد اصلی در بورس ندارد اما کارنامه شرکت‌های بورسی زیر مجموعه گلرنگ مانند پاکشو نشان می‌دهد که اوضاع آنقدر خوب هست که این مجموعه به سمت سرمایه‌گذاری‌های ریسک‌پذیر مانند استارتاپ‌ها برود. حالا که حتی گلرنگ دانشگاهی هم تاسیس کرده تا نیروی مورد نیاز خودش و بخش‌های دیگری از صنعت را راسا آموزش بدهد.
