جنگ خیابانی بین تهران و قاهره
روزنامه هفت صبح | باز هم ماجرای خیابان خالد اسلامبولی در تهران داغ شده است. خیابانی موازی خیابان ولی‌عصر که از تقاطع خیابان بهشتی آغاز می‌شود و وصل می‌شود به خیابان گاندی. این خیابان حدودا ۲ کیلومتری، معضل نمادینی شده که قطع رابطه ایران و مصر در تمام ۴۳ سال بعد از انقلاب را نشان می‌دهد اما ظاهرا ماجرا به جز این خیابان مربوط به خیابان دیگری در قاهره هم است.
آن طور که سایت انتخاب گزارش داده، دیروز ناصر امانی، عضو شورای شهر تهران، درمورد برخی مطالبات در فضای مجازی برای تغییر نام خیابان خالد اسلامبولی باتوجه به سلفی بودن و سوابق و ارتباطات او با برخی تروریست‌ها، گفت: «تا آنجایی که من اطلاع دارم، آقای چمران گفتند مشروط به این شده است که مصر نام خیابان فرح را در قاهره عوض کند تا ما هم در اینجا نام خیابان خالد اسلامبولی را تغییر دهیم. آنها انجام ندادند، ما هم این کار را نکردیم.»
این عضو شورای شهر تهران درباره اینکه این گفته رئیس شورای شهر مربوط به چه زمانی است، تصریح کرد: «ظاهرا مال دور قبل است. مصر اصرار داشت که نام خیابان خالد اسلامبولی را بردارید و تغییر دهید از آن سو هم جمهوری اسلامی گفت که شما نام فرح را از خیابانی که در قاهره وجود دارد، بردارید تا ما هم متعاقبا این کار را انجام دهیم. آنها به تعهدات‌شان عمل نکردند و جمهوری اسلامی هم طبیعتا این کار را نکرد. این چیزی است که من از رئیس شورای شهر شنیدم و منبع آن، اینکه چه قدر رسمی یا غیر رسمی بوده یا چه میزان پیگیری شده است را نمی‌دانم.»
البته جست‌وجوی ما در گوگل، در مورد خیابانی به نام فرح (اشاره به همسر محمد‌رضا پهلوی) در قاهره به جایی نرسید و حتی اگر خیابانی با این نام در این شهر باشد احتمالا یک خیابان فرعی یا کوچه است. می‌دانیم که خیابانی در این شهر به نام دکتر مصدق هست و مشهور هم هست ولی دست کم گوگل، چیزی از خیابان فرح به ما نشان نداد.
اما ماجرای خالد اسلامبولی چیست؟ خالد بن احمد شوقی اسلامبولی متولد سال ۱۹۵۵ بود و در ۳۷سالگی به همراه تنی چند از همفکرانش در روز ۶ اکتبر ۱۹۸۱ انور سادات رئیس‌جمهور مصر را ترور کردند. او طی جلسات محاکمه خود انگیزه‌اش را از قتل انور سادات، بستن پیمان صلح میان مصر و اسرائیل موسوم به پیمان کمپ دیوید اعلام کرد. ایران انقلابی هم در همان زمان، به شدت از اقدام انور سادات (که البته شاه را هم پناه داده بود) عصبی بود و بعد از آنکه مصر، خالد اسلامبولی را اعدام کرد، با عنوان شهید، نام او را روی خیابان پایتختش گذاشت.
البته پیش از این تغییر نام، روابط ایران و مصر قطع شد و در سال ۱۳۸۲ و دولت خاتمی که تلاش‌هایی برای برقراری رابطه ایران و مصر صورت گرفت، ظاهرا شهرداری دولت احمدی‌نژاد نپذیرفت که چنین تغییری صورت گیرد. حالا که امیرعبداللهیان در اجلاس بغداد، در ابتدای دوره وزارت خارجه خود، یک گفت‌وگوی ایستاده با السیسی، رئیس جمهور مصر هم داشته، باید دید که آیا معضل نامگذاری خیابان‌ها اجازه خواهد داد بالاخره رابطه ایران و مصر برقرار شود یا نه.
