جنجال برسر فروش عمارت مجلل و نفیس اقدسیه
روزنامه هفت صبح | بالاخره عمارت اقدسیه معروف به عمارت شهرداران به فروش رفت؛ خانهای که بیشتر از یکسال سر فروش یا نگهداریاش دعوا بود. یک طرف دعوا میگفتند که این خانه تاریخی است و اگرچه یکی از املاک شهرداری محسوب میشود، اما نباید در فهرست فروش قرار بگیرد، طرف مقابل؛ یعنی مدیران شهری تهران هم اعلام میکردند که این خانه هیچ ارزش تاریخی و میراثی ندارد و فقط بنای خوب و مرغوبی است، دستآخر هم طبق گفته شهردار تهران، خانه به کسانی فروخته شده که قول دادهاند قدر آن را بدانند.
اما گذشته از این جنجالها، آنچه بیشتر از هر چیز باعث توجه به این خانه شده، قیمت بالای فروش آن است؛ یعنی متری ۱۸۰ میلیون تومان و درمجموع ۱۵۰ میلیارد تومان. این دومینباری است که طی روزهای گذشته قیمت بالای یک ملک معاملهشده اینطور سروصدا میکند. همین چند روز پیش هم ملک دیگری در الهیه که به دو خواهر مسن ساکن آلمان تعلق داشت، مجموعا ۱۵۰۰ میلیارد تومان؛ یعنی ۴۶ میلیون یورو فروش رفت.
*** خوشبهحال شهرداران
اسفندماه سال گذشته اعضای شورای شهر تهران به فروش عمارت اقدسیه معروف به خانه شهرداران رای دادند؛ خانهای که گفته میشود حدود ۷۰۰ متر وسعت دارد. البته مدیران فعلی شهرداری تهران این بنا را به استناد پایان کار صادرشده بنایی مربوط به دهه ۷۰ میدانند، اما مدیران گذشته شهر قدمت عمارت اقدسیه را به پهلوی دوم میرساندند و در توصیف فضای داخلی هم آن را به فضای خانههای قاجاری نزدیکتر میدانستند.
نردههای این عمارت هم فرم خانههای سلطنتی قدیم را دارد که همه از یک فرم نرده استفاده میکردند و نشانه خانهای بوده که یکی از وابستگان دربار در آن سکونت دارد.این همان عمارتی است که در اولین فیلم انتخاباتی شهرداری که رئیسجمهور شد هم آمده بود، آنجا که احمدینژاد میگوید هرگز در قصر شهرداران سکنا نگزیده، درحالیکه قبل از او ملکمدنی، یکی دیگر از شهرداران تهران هم حاضر نشده بود در خانه شهرداران تهران زندگی کند.
اما آن زمان احمدینژاد با اعلام علنی اینکه این خانه اشرافی است، استفاده شهرداران از آن را متوقف میکند و خانه در اختیار سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران قرار میگیرد تا به عنوان یک فرهنگسرا از آن استفاده شود. بنابراین عمارت تحت مدیریت شهره لرستانی بازیگر به خانه هنر تبدیل شد؛ خانهای که محل دورهمیهای هنرمندان پیشکسوت بود. مدتی بعد هم به دبیرخانه فیلم شهر تبدیل شد تا زمانی که تصمیم میگیرند این عمارت را به مکانی برای ملاقاتهای خارجی مدیران شهری تبدیل کنند.
*** میزبان پروفسور سمیعی
وقتی خانه در اختیار بخش پذیرایی از مهمانان خارجی قرار میگیرد، بخشی از خانه تبدیل به مهمانسرایی برای میهمانان ویژه و خارجی میشود. آنها که از تاریخ این خانه اطلاع دارند میگویند گاهی پروفسور سمیعی که به تهران میآمده، شهرداری در این خانه از او میزبانی کرده است. این عمارت حدود ۵۰۰ متر زیربنا دارد با حیاطی نزدیک به ۲۰۰ متر و زیرزمینی که مجهز به وسایل ورزشی است.
کسانی که وارد آن شدهاند میگویند در طبقه اول آن میتوان به راحتی یک اجتماع ۴۰ نفره را میزبانی کرد.آینهکاریها و گچکاریهای ویژه این عمارت که روح صفوی دارد، از جمله ویژگیهای بهیادماندنی خانه است. گفته میشود فرشهای این خانه برای همین عمارت بافته شده و یکی از همین فرشها زمانی که عمارت متعلق به سازمان فرهنگی هنری بوده به موزه امام علی (ع) منتقل شده است.مدتها مشخص نبود این خانه متعلق به شهرداری تهران است، اما از زمانی که به محلی برای میزبانی میهمانان خارجی تبدیل شد، تابلوی عمارت گلستان با آرم شهرداری در بیرون عمارت نصب شد.
*** آقای ظهیری خوشسلیقه
یکی از دلایلی که خیلیها عمارت اقدسیه را عمارتی تاریخی میدانند، معماری و طراحی داخلی و وسایل آن است، اما از قرار معلوم همه اینها سلیقه صاحب اولیه خانه بوده؛ محمد ظهیری که سمتهای اجرایی زیادی در دولت دوم پهلوی داشته، اما مردی خوشنام بوده است. او در سال ۱۳۴۸ خانهای قدیمی را در اقدسیه تهران، نبش بنبست رز خریداری میکند؛ بنایی ۱۲۰۰ متری که به دو بخش تقسیم میشود. بخشی را که بعدتر به عمارت اقدسیه معروف میشود، با تزئینات فراوان و منحصربهفرد میسازد و برای زندگی خودش برمیدارد.
عدهای میگویند این خانه بعد از انقلاب مصادره میشود، اما انگار این خانه قبل از حوادث انقلاب به خانمی به نام لیلا فریدی منتقل شده است، اسناد این انتقال هم به ۱۳۵۳ برمیگردد.
مطابق با اسناد دیگری، لیلا فریدی این ملک را در سال ۱۳۷۹ به شهرداری تهران واگذار میکند، البته قبل از این انتقال نهایی، خانه به عنوان محل اسکان شهرداران تهران انتخاب شده بوده است.
پارسال که قرار شد این خانه به عنوان یکی از املاک شهرداری فروخته شود، مدیر روابطعمومی شهرداری اعلام کرد که هزینه نگهداری ملک اقدسیه ماهانه بالغ بر ۲۵ میلیون تومان در ماه است و بهتر است این ملک از طریق مزایده به فروش برسد و ملک دارای ارزش تاریخی نیست و معماری خاصی هم ندارد و افراد شاخصی هم در این ملک زندگی نکردهاند که بخواهیم آن را نگه داریم.
این ملک سه تختهفرش واجد ارزش داشت که در انبار مرکز ارتباطات شهرداری قرار دارد و هیچ وسیله ارزشی دیگری هم نداشته است. بعدتر هم اعلام شد که قرار است از محل فروش این عمارت پروژه بلدیه تکمیل شود. اگر ارزشهای این خانه را نادیده بگیریم و تنها زمین آن را معیاری برای محاسبه قیمت در نظر بگیریم، میتوان گفت که معامله خوبی برای شهرداری تهران رقم خورده است.
توضیحات
*
توضیحات
*
توضیحات
*