بررسی وضعیت بد سه لژیونر پرمدعای ایران
روزنامه هفت صبح | فوتبال ما این روزها لژیونر ناموفق کم ندارد اما از بعضی از آنها انتظار بیشتری می‌رفت که ظاهرا خودشان از این وضعیت راضی‌اند و برای‌شان مهم نیست که فوتبال‌شان رو به نابودی است. البته کاری با تازه لژیونر شده‌ها نداریم. بازیکنانی مثل پیام نیازمند و محمد محبی هنوز فرصت دارند و تازه در اول راهند و می‌توانند اشتباه‌شان را جبران کنند اما برای بعضی از این دوستان فرصت زیادی نمانده است.
کاوه رضایی
وقتی از استقلال به شارلروا رفت، شروع خوبی داشت. خیلی زود تبدیل به بازیکن کلیدی تیمش شد و فصل بعد راهی کلوب بروخه بزرگ‌ترین و بهترین باشگاه بلژیک شد. با قراردادی نجومی! اما نتوانست خودش را با شرایط این تیم وفق دهد. مصدومیت هم به سراغش آمد و در بازگشت هم نتوانست همان ستاره شارلروا باشد. بروخه او را به تیم سابقش قرض داد. کاوه در بازگشت به شارلروا چند گل زد اما مشخص بود که همان ستاره سابق نیست و مسئولان این تیم هم نخواستند برای او بیشتر از این هزینه کنند.
در نهایت او ابتدای این فصل به تیم اودهورلی رفت. تیمی که خوره‌های فوتبال هم اسمش را نشنیده بودند! پیش‌بینی می‌شد او در این تیم فیکس شود و دوباره به روزهای خوبش برگردد. اما حالا که ۱۸ هفته از لیگ بلژیک سپری شده، رضایی فقط در یک بازی ۹۰ دقیقه کامل به میدان رفته، در سه بازی هم در نیمه دوم تعویض شده و بیرون رفته ، در دو بازی هم بین دو نیمه از زمین خارج شده و در سه بازی هم روی هم رفته ۷ دقیقه بازی کرده است!
او در این فصل در تیم اودهورلی ۳۵۹ دقیقه یعنی به اندازه چهار بازی کامل به میدان رفته و فقط یک پاس گل داده است! تیمش هم در رده چهاردهم لیگ ۱۸ تیمی بلژیک قرار دارد و فقط سه امتیاز تا منطقه سقوط به دسته پایین‌تر فاصله دارد! این حال و روز فعلی گران‌ترین خرید سال ۲۰۱۸ لیگ بلژیک است. او هر جور شده باید مشکل علاقه همسرش به ماندن در بلژیک را حل کند و به تیم و لیگ دیگری برود و خودش را از این وضعیت نجات دهد. حتی لیگ برتر ایران جای بهتری از تیم رده آخر لیگ بلژیک است و باعث می‌شود تا او بتواند خودش را دوباره احیا کند.
سوشا مکانی
در لیگ برتر سیزدهم با فولاد خوزستان قهرمان ایران شد و بلافاصله به پرسپولیس پیوست اما اوضاع برای او خوب پیش نرفت. در اولین فصل حضورش، پرسپولیس هشتم شد و ۳۵ گل دریافت کرد. البته تعداد کمی از این گل‌ها را نیلسون برزیلی خورد و بیشترشان سهم سوشا بود. فصل بعد پرسپولیس ۳۴ گل خورد اما نایب‌قهرمان شد، آن هم با گاف‌های پرتعداد سوشا که به جرات می‌توان گفت قهرمانی را از پرسپولیس و برانکو گرفت. در پایان فصل از پرسپولیس رفت و به میوندالن در لیگ نروژ پیوست.
تیمی که هنوز هم در آن بازی می‌کند. سوشا البته در این لابه‌لا، به تیم استرومگودست هم رفت و یک بازی هم برای این تیم انجام داد. یک نیم‌فصل هم برای نفت مسجد سلیمان بازی کرد اما بیشتر دوران فوتبالش در سال‌های اخیر را در میوندالن گذرانده است. او فصل پیش دو بازی تیمش را به دلیل اخراج از دست داد اما در سایر بازی‌ها فیکس بود و در ۲۸ بازی ۴۳ گل دریافت کرد. تیمش هم چهاردهم شد و در بازی پلی‌آف بود که توانست در لیگ برتر نروژ بماند.
این فصل اما اوضاع بدتر شد. تا هفته بیست و دوم دروازه‌بان اول تیمش بود اما بعد از اینکه در آخرین بازی ۷ گل دریافت کرد، نیمکت‌نشین شد و در آخرین بازی هم از فهرست تیمش کنار گذاشته شد. این آمار دروازه‌بانی است که خودش مدعی است بهترین دروازه‌بان ایران است و به دلایل غیرفنی به تیم ملی دعوت نمی‌شود!
جالب اینکه سوشا این روزها که روی نیمکت و سکو جا خوش کرده بیشتر از قبل کری می‌خواند و استوری‌های انگیزشی در اینستاگرام خود منتشر می‌کند و منتقدانش را به سکوت دعوت می‌کند و از داشتن به اصطلاح «دشمن» زیاد احساس غرور می‌کند! دشمنانی که بیشترشان فرضی هستند و سوشا احساس می‌کند که با او مشکل شخصی دارند.
سعید عزت‌الهی
روستوف، آنژی و آمکار تیم‌هایی بودند که سعید عزت‌الهی در لیگ روسیه چند سالی برای آنها کمابیش به میدان رفت. بعد از درخشش در جام جهانی به ردینگ در چمپیونشیپ انگلستان رفت و در حالی که نمایش‌های خوبی ارائه می‌داد و مشخص شده بود که در این سال‌ها وقتش را در روسیه تلف کرده بود، ناگهان مصدوم شد و طولانی شدن مصدومیتش باعث شد تا از ردینگ جدا شود. بعد از بهبودی به یوپن بلژیک پیوست و این یک قدم اشتباه دیگر بود.
اشتباه بزرگ‌تر اما رفتن به دانمارک و عضویت در تیم وایله بود. تیم او در پایان هفته هفدهم در رده آخر جدول ۱۲ تیمی لیگ دانمارک قرار دارد و احتمال سقوطش به دسته پایین‌تر بسیار زیاد است. عزت‌الهی در این فصل برای تیمش ۱۳ بار به میدان رفته و یک گل هم زده است. مشکل اینجاست که سقف توانایی‌های او بسیار بالاتر از اینهاست و حتی تیم قهرمان لیگ دانمارک هم برای او کوچک است. او در ردینگ انگلیس نمایش‌های خوبی داشت و اگر مصدوم نمی‌شد احتمالا امروز در لیگ برتر این کشور بازی می‌کرد.
او هافبک کلیدی تیم ملی ایران است و در نبودش خط هافبک ایران کاملا لنگ می‌زند. قطعا جای چنین بازیکنی تیم ته جدولی لیگ کم‌کیفیت دانمارک نیست و او باید هر چه زودتر، شاید همین پایان فصل، از وایله جدا شود و به تیم و لیگ باکیفیت‌تری بپیوندد. بازیکنی که در تیم جوانان اتلتیکومادرید و زیر نظر دیگو سیمئونه تمرین کرده، توانایی و شایستگی بسیار بیشتری دارد و نباید به حضور در لیگ دانمارک قناعت کند.
در فاصله یک سال تا جام جهانی قطر، بازی در لیگ دانمارک کمکی به عزت‌الهی نخواهد کرد و او هم مثل کاوه رضایی باید خودش را از این وضعیت بغرنج نجات بدهد و هم به خودش و هم به تیم ملی ایران کمک کند.
