از ماجرای گروگانگیری پدر مهاجم لیورپول چه میدانیم؟
روزنامه هفت صبح| در هفته یازدهم لیگ برتر فوتبال انگلیس، لیورپول که در رقابت تنگاتنگ با منچسترسیتی برای صدرنشینی است، به مصاف لوتون تاون، تیم تازه صعودکرده به لیگ برتر رفت. گفتنی است لیورپول در صورت پیروزی در این بازی هم به صدر جدول نمیرسید اما برای زیاد نشدن فاصله با منچسترسیتی و تاتنهام در بالای جدول، برای لیورپول ضروری بود که در ورزشگاه لوتون پیروز شود؛ ورزشگاهی با شرایط ویژه، با کوچکترین اندازه میان ورزشگاههای میزبان مسابقات لیگ برتر.
جالب است بدانید، پس از صعود لوتون به لیگ برتر، یکی از نخستین نکاتی که درباره حضور این باشگاه در سطح اول فوتبال انگلیس در رسانهها مطرح میشد، اندازه ورزشگاه کنیلورث در غرب شهر لوتون بود؛ ورزشگاهی با رختکنهای بسیار کوچک که یادآور دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ در انگلیس است.
از اینرو این ورزشگاه و شرایط حاکم بر آن، بیش از هر چیزی شبیه یک زندان تنگ و نمور به نظر میرسید. حتی پوشش تلویزیونی بازی در این ورزشگاه هم به دلیل کمبود فضای کافی برای استقرار دوربینها، با شرایطی دشوار و متفاوت از سایر بازیهای لیگ برتر انجام میشود.
در دقیقه ۷۹ لیورپول تا آستانه باز کردن دروازه لوتون پیش رفت و در چند متری دروازه، دست بازیکنان لیورپول به نشانه خطای هند بازیکن لوتون بالا رفت اما داور باز هم تصمیم به ادامه بازی گرفت و در ضدحمله، حرکت سریع بارکلی و چونگ لیورپول را حسابی غافلگیر کرد؛
ضدحملهای که با استارت طولانی چونگ و ضربه تمامکننده او همراه شد و بازی یک بر صفر شد. لیورپولیها پس از این گل، تا چند ثانیه امیدوار بودند که داوران در اتاق بازبینی ویدئویی، خطای هند پیش از ضدحمله لوتون را تشخیص دهند و به جای گل لوتون، پنالتی برای لیورپول گرفته شود. این لحظات دراماتیک هم بدون نتیجه برای لیورپول بود.
هرچند تصاویر آهسته نشان داد که دستان باز بارکلی باعث شده توپ به آرنج او برخورد کند اما گروه داوری، خطایی تشخیص ندادند و گل لوتون هم پذیرفته شد. این مهمترین لحظات تاریخ باشگاه لوتون بود؛ فاصله چند دقیقهای تا نخستین پیروزی خانگی در لیگ برتر، آن هم نه مقابل یک تیم متوسط، بلکه برابر لیورپول.
با این اوصاف میشد حدس زد که شرایط و جو حاکم بر زمین در این بازی بسیار دراماتیک و احساسی بود. گویی پیوند عمیقی بین بازیهای دراماتیک و ۸ دقیقه وقت اضافی وجود دارد که تابلوی داور چهارم در پایان ۹۰ دقیق بازی هم عدد ۸ را روی تابلو نشان داد. سرانجام در دقیقه ۹۶ لوییس دیاز، که پس از گل لوتون وارد زمین شده بود، با ضربه سر دروازه را باز کرد و به جای شادی گل، پیراهنش را بالا زد و روی آن جمله «برای آزادی پدر» نقش بسته بود.
درست ۵ روز پیش، فابریتزیو رومانو، روزنامهنگار ایتالیایی به نقل از منابع محلی گزارش داد که بامداد امروز، پدر و مادر لوئیس دیاز، ستاره باشگاه لیورپول در کلمبیا گروگان گرفته شدهاند. البته با اقدام پلیس کلمبیا، مادر این بازیکن از چنگ آدمربایان نجات یافت اما پدرش هنوز در چنگ آنان است. در ادامه معلوم شد که گروگانگیرها، اعضای ارتش ملی آزادیبخش کلمبیا بودند.
این گروه نظامی-سیاسی در اصل اپوزیسیون دولت حاکم بر کلمبیا به حساب میآید و در حال جنگ به معنای واقعی و دقیق کلمه با دولت و ارتش این کشور است. در این بین شایعاتی مطرح شد که ممکن است پدر این بازیکن توسط گروه گروگانگیر به ونزوئلا برده شده باشد. از اینرو پلیس کلمبیا که از جانب رئیسجمهور ماموریت ویژه برای یافتن پدر دیاز و آزادسازی او دارد و از جانب افکار عمومی کلمبیا تحت فشار است، اعلام کرد که حاضر است جایزه ۲۰۰ میلیون پزویی را به هر شخصی که اطلاعات مهمی را برای کمک به نجات پدر لوئیز دیاز ارائه دهد، پرداخت کند.
پس از بازی با لوتون و گلزنی دیاز و قابی که نوشته زیر پیراهنش را نشان میداد، دیاز نامهای خطاب به گروگانگیرهای پدرش نوشت و در بخشی از آن گفت: «امروز یک بازیکن فوتبال با شما صحبت نمیکند، امروز لوچو دیاز، پسر لوییس مانوئل دیاز، با شما صحبت میکند. پدر من کارگری سختکوش و ستون خانواده ماست که ربوده شده است.
از گروه ارتش آزادیبخش کلمبیا، آزادی سریع پدرم را خواستارم و از نهادهای بینالمللی میخواهم که برای آزادی او وساطت کنند. از شما تمنا میکنم که با احترام به صداقت او و پایان دادن به این انتظار دردناک، در اسرع وقت او را آزاد کنید. بهنام عشق و همدردی از شما میخواهیم که در اعمال خود تجدیدنظر کنید و او را به ما برگردانید.
از مردم کلمبیا و جامعه بینالمللی برای حمایتهایشان تشکر میکنم.» در واکنش، آنتونیو گارسیا، رهبر گروه ارتش آزادیبخش کلمبیا در کانال تلگرامی خود نوشت: «آزاد نکردن پدر لوییس دیاز یک اشتباه از طرف جبهه جنگ شمال بود. لوچو (لوییس دیاز) نماد کلمبیا است. ما در گروه ارتش آزادیبخش کلمبیا چنین احساسی به او داریم.»
پیامدهای این گروگانگیری تا حدی پیش رفت که علاوه بر پلیس، نیروی هوایی و ارتش کلمبیا نیز ماموریت عملیات آزادسازی پدر این فوتبالیست را دریافت کردهاند. جالب است بدانید، گروگانگیری امری است که در کلمبیا رواج دارد و تنها طی سالهای اخیر ۳۸ هزار مورد از آن گزارش شده است.