از فرماندهان عملیاتی حماس و رژیم اسرائیل چه می‌دانیم؟
روزنامه هفت صبح| درست یک هفته پیش و در سالگرد ۵۰ سالگی جنگ یوم کیپور که بین سوریه و مصر و متحدین عرب‌شان و رژیم اسرائیل صورت گرفت، بزرگترین حمله غافلگیرکننده از جانب حماس و نیروهای مقاومت فلسطین به سمت اراضی اشغالی شکل گرفت و جهان را در بهت و تعجب فرو برد.
نیروهای مقاومت در این حمله دیوارهای ۶ متری بتنی و موانعی مانند سیم‌خاردار و دوربین‌های حرارتی و نیز پست‌های نگهبانی رژیم اسرائیل را که در فواصل ۱۵۰ متری از یکدیگر در سراسر دیوار مرزی بنا شده‌اند را بدون آنکه هیچ فردی مطلع و آگاه شود، پشت سر گذاشتند و وارد اراضی اشغالی شدند.
بنابراین دور از ذهن نیست که بدانیم اسرائیل حمله ویرانگر هفته گذشته حماس را «۱۱ سپتامبر» خود خواند و در همین حال فرمانده عملیات، آن را «طوفان الاقصی» نامید. از این‌رو، لابه‌لای اخبار تلخ و ناراحت‌کننده‌ای که ظرف این ۷ روز از حمله سنگین و انتقام‌جویانه رژیم صهیونیستی به نوار غزه در رسانه‌ها مخابره می‌شود، پرسش‌هایی نیز در مورد چگونگی طراحی این عملیات عجیب و نام طراح و فرمانده آن در رسانه‌های خبری به گوش می‌رسد. نام طراح این عملیات و فرمانده گردان رزمی عزالدین اقسام، محمد ضیف است.
مغز متفکر پنهان
تصاویر و فیلم‌هایی که از یورش نیروهای اسرائیلی به مسجدالاقصی در ماه رمضان سال ۲۰۲۱، ضرب و شتم نمازگزاران، حمله به آن‌ها و بیرون کشیدن پیر و جوان از این مسجد منتشر شد، عزم ضیف را برای طرح‌ریزی یک عملیات انتقام‌جویانه جزم کرد. جالب است بدانید تنها سه تصویر از ضیف، یکی از بیست و چندسالگی‌اش، دیگری با ماسکی بر صورتش و تصویر سوم نیز از سایه‌اش موجود است.
محل اختفای او مشخص نیست، اما گفته می‌شود که به احتمال زیاد در پیچ و خم‌های تونل‌های زیرزمینی غزه پنهان شده است. به گفته یک منبع اسرائیلی ضیف به صورت مستقیم در طراحی و اجرای حمله روز شنبه نقش داشته است. ضیف که تا‌کنون از هفت سوءقصد نیروهای اسرائیلی جان سالم به‌در برده است، بسیار کم صحبت می‌کند و هیچ‌گاه در انظار عمومی حاضر نمی‌شود.
به همین دلیل، وقتی تلویزیون حماس اعلام کرد که او قرار است روز شنبه (روز عملیات) سخنرانی کند، فلسطینی‌ها دریافتند که موضوع مهمی در جریان است. ضیف در سخنان خود گفت: «ای مجاهدین ما، امروز وقت آن رسیده است که به این جنایتکاران بفهمانید دورانشان به سر آمده است.» به گفته منابع فلسطینی، خانه پدر ضیف در حملات هوایی اسرائیل به غزه ویران شده و برادر و دوتن از خویشاوندان او در این حملات کشته شده‌اند.
همچون یک مهمان
محمد دیاب ابراهیم المصری مشهور به محمد ضیف، در سال ۱۹۶۵ در اردوگاه پناهجویان خان یونس به دنیا آمد. این اردوگاه در سال ۱۹۴۸ پس از جنگ نخست اعراب و اسرائیل بنا نهاده شد. ضیف در دانشگاه اسلامی غزه به تحصیل فیزیک، شیمی و زیست‌شناسی پرداخت و مدرک خود را گرفت.
او همچنین به هنر علاقه‌مند است و ریاست کمیته سرگرمی دانشگاه را برعهده داشت و در چند نمایش نیز روی صحنه رفت. ضیف با ارتقا در حماس، شبکه تونل‌ها و همچنین قابلیت بمب‌سازی این گروه را توسعه داد. او دهه‌ها‌ست که در صدر فهرست تحت تعقیب‌ترین افراد اسرائیل قرار دارد. برای ضیف ماندن در سایه مسئله مرگ و زندگی بوده است. به گفته یک منبع عضو حماس، او در یکی از سوء‌قصد‌های اسرائیل یک چشم خود را از دست داد و دچار جراحت جدی در یکی از پاهایش شد.
همسر، پسر هفت‌ماهه و دختر سه‌ساله او در یکی از حملات هوایی اسرائیل در سال ۲۰۱۴ کشته شدند. زنده‌ماندن او و در عین حال رهبری شاخه نظامی حماس، ضیف را در موقعیت «قهرمان ملت فلسطین» قرار داده است. در ویدئوهای او یا ماسک بر چهره دارد و یا تنها سایه‌اش مشخص است.
به گفته یک منبع عضو حماس، ضیف از فناوری‌های مدرن مانند تلفن همراه هوشمند استفاده نمی‌کند. توانایی‌های او در مخفی شدن، عامل زنده ماندنش تا کنون است، تا جایی‌که آخرین عکس رسمی از او به بیش از ۲۰ سال پیش باز می‌‌گردد. کلمه «الضیف» در عربی به معنی «مهمان» است. انتخاب این لقب از آن‌جا بود که او در طول ۳۰ سال گذشته، بیش از یک شب در یک جا نمی‌ماند و هر شب جای خود را عوض می‌کند.
مردی بازنده در جبهه مقابل
سرهنگ موشیه تمیر، در حالی فرماندهی عملیات نیروهای صهیونیستی در نوار غزه را بر عهده گرفته که سابقه چند شکست نظامی را در کارنامه‌اش دارد. به علاوه او پیش‌تر گفته بود که ارتش اسرائیل توان گرفتن غزه را ندارد. اولین شکستی که به‌نام او ثبت شده مربوط به سال ۱۹۹۳ است که فرمانده یک گروهبان در جولان بود و دو سرباز زیر دست او به علت مشکل فنی بر اثر شوک برق کشته شدند.
در ۱۹۹۶ فرمانده ستاد عملیات تیپ شمال شد و زیر نظر او عملیات «خوشه‌های خشم» اجرا شد که در آن مدرسه سازمان ملل در جنوب لبنان بمباران شد و ۱۰۰ غیر نظامی که اکثرا کودک بودند و نیز ۴ سرباز سازمان ملل کشته شدند. در ۱۹۹۶، فرمانده تیپ ویژه «اغوز» شد که در زمان فرماندهی او بزرگترین شکست خود را تجربه کرد: در کمین حزب‌الله لبنان در جنوب لبنان ۱۳ نیروی کوماندوی دریایی تیپ اغوز کشته شدند.
با وجود این، یوآو گالانت، وزیر دفاع اسرائیل که سابقه همکاری با تمیر را دارد، از موفقیت‌های خلاقانه او به خصوص در جنگ‌های پارتیزانی در بافت‌های قدیمی شهرهای فلسطین از جمله نابلس سخن گفته و او را راهی میدان نبرد کرده است. جالب است بدانید تمیر یک بار از ارتش استعفا داده و کناره‌گیری کرده است. در آن زمان، گابی اشکنازی، رئیس وقت ستاد نیروهای مسلح اسرائیل، در پی اخراج او از ارتش برآمد و در نهایت تمیر به خواست خود لباس نظامی را کنار گذاشت. (میدل‌ایست نیوز و ایندیپندنت)
