آنالیز | دومین قسمت از فصل جدید برنامه هفت
روزنامه هفت صبح | جمعه شب دومین قسمت از فصل جدید هفت روی آنتن شبکه سه رفت. کلیت برنامه همانی است که هفته قبل نوشتیم و خلاصه‌اش می‌شود: چنگی به دل نمی‌زند. میز نقد که هفته پیش به قهرمان اصغر فرهادی اختصاص داشت، این بار در اتفاقی عجیب به نقد سریال بازی مرکب پرداخت.
منظر اول| ابهامات
این نخستین بار نیست که هفت سراغ نقد آثار غیر ایرانی می‌رود. گاه یک فیلم کلاسیک سوژه می‌شود و گاه یک فیلم یا سریال روز. حالا نوبت به سریال کره‌ای بازی مرکب رسیده که تب آن مدتی پیش فراگیر شد. این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که بعد از مدت‌ها سینمای ایران از رخوت بیرون آمده و فیلم‌های زیادی روی پرده رفته‌اند. در چنین شرایطی از برنامه تخصصی هفت انتظار می‌رود همه توجه خود را معطوف به محصولات داخلی کند.
در میز نقد اما «ظاهرا» توجیه این است که فیلم‌های کنونی ارزش نقد و تحلیل ندارند. بخشی از این گفته قابل قبول است اما همین حالا فیلم‌هایی روی اکران هستند که اتفاقا قابلیت نقد را دارند. اگر فکر می‌کنید نقد نکردن، به دلیل ملاحظه فروش آنها است، سخت در اشتباهید. مخاطب هفت با زبان منتقدان برنامه آشناست و اتفاقا این بخش به اکران کمک می‌کند.
منظر دوم| شائبه‌ها
آنچه در میز هفت درباره بازی مرکب گذشت را احتمالا دیده یا بخش‌هایی از نظر منتقدان این برنامه را خوانده‌اید. مسعود فراستی سریال را دوست ندارد و آن را از نظر محتوایی و ساختاری زیر سوال می‌برد: « فیلمساز ادعا می‌کند ضد سرمایه‌داری است اما کاملا همراه آنهاست. برنده سریال یک شخصیت نیمه منگل نیمه منفعل است. اصلا معلوم نیست چه می‌کند… .»
نظر جواد طوسی و سعید هاشم‌زاده هم همین است. همان‌طور که می‌دانید بازی مرکب مدت‌هاست توزیع شده و ایرانی‌ها نسخه زیرنویس یا نسخه قانونی آن را در پلتفرم‌ها دیده‌اند. تلویزیون اما سراغ پخش این سریال نرفته و حالا تصمیم گرفته آن را نقد کند. قصد تایید یا رد نظر منتقدان هفت را نداریم اما پرسش اساسی این است که این حرف‌ها علیه سریال تاثیری بر مخاطبان دارد؟ چیزی که ما در فضای مجازی می‌بینیم، سیل تحسین است که روانه بازی مرکب می‌شود. شاید بعد از این نظر مخاطبان تغییر کند!
