آنالیز| کارنامه زنده‌یاد اسماعیل شنگله
روزنامه هفت صبح | این از بی‌عهدی روزگار و ما است که باید «مرگ» توجه‌مان را به سمت یک بازیگر کاربلد و محجوب جلب کند. مدت‌ها از اسماعیل شنگله خبری نبود و وقتی رفت همه پرسیدیم در این مدت چه می‌کرد! خبر رفتن شنگله بر اثر کرونا، بامداد شنبه تایید شد.
منظر اول| تلویزیون : زنده‌یاد شنگله کارش را با تئاتر شروع کرد و کمی بعد برای بازی در تله‌تئاترها دعوت شد. رضا بابک در گفت‌و‌گو با ایسنا، از روزهایی می‌گوید که زنده‌یاد داود رشیدی در واحد نمایش تلویزیون، حمایت جدی از تله‌تئاتر داشت: «آقای شنگله با آقای رشیدی ارتباطی نزدیک داشت و در زمینه ساخت تله‌تئاتر بسیار همراه بود.
او یکی از بانیان ساخت تئاترهای تلویزیونی بود و خودش هم در این زمینه فعالیت تاثیرگذاری داشت.» تازمانی‌که چراغ تله‌تئاتر روشن بود، شنگله در مقام بازیگر و کارگردان همکاری‌اش را با تلویزیون ادامه داد. نخستین تجربه سریال او پس از انقلاب با «رعنا» رقم خورد. خودش در مصاحبه‌ای گفته «عطر گل یاس» و «آوای فاخته» بهمن زرین‌پور را بیش از دیگر سریال‌ها دوست دارد. «روزهای زندگی»، «محاکمه»، «سال‌های خاکستری»، «خانه‌ای در تاریکی»، «سال‌های برف و بنفشه»، «شیخ بهایی» و «سال‌های ابری» دیگر سریال‌های شنگله هستند.
منظر دوم| تئاتر و سینما : اسماعیل شنگله ۱۳ خرداد ۱۳۱۵ در تهران به دنیا آمد. فعالیت بازیگری را از سال ۱۳۳۲ و با حضور در تئاتر آغاز کرد. کمی بعد پی برد باید مسلح به دانش باشد و به همین خاطر به هنرستان هنرپیشگی رفت. شنگله به همین مقدار راضی نبود و آکادمی هنرهای نمایشی وین را برای تحصیل رشته کارگردانی انتخاب کرد. او پیش از انقلاب در تئاترهای مختلف روی صحنه رفت و اولین حضورش در سینما را با فیلم «دایره مینا» داریوش مهرجویی در سال ۱۳۵۳ تجربه کرد.
«سام و نرگس»، «سگ‌کشی»، «پارتی»، «آبی»، «بانوی کوچک»، «گاهی به آسمان نگاه کن» و «عروسک فرنگی» دیگر فیلم‌هایی هستند که شنگله در آن‌ها حضور یافت. آخرین نقش‌آفرینی شنگله، به هفت سال قبل و بازی در سریال «سال‌های ابری» برمی‌گردد. او در طول این مدت، پیشنهادهای بسیاری را به دلیل کسالت و زندگی خارج از تهران رد کرد و تصمیم گرفت فعالیتی در این حرفه نداشته باشد.
