آنالیز| پوشش تصویری انتخابات ریاست‌جمهوری
روزنامه هفت صبح | به سیاق دوره‌های پیش،انتخابات ریاست‌جمهوری از شبکه‌های مختلف پوشش داده شد.کاری که روز گذشته برای سیزدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری انجام داد تفاوتی با دوره‌های پیش نداشت.همه هدف این بود تا میزان حضور بازتاب یابد و کسانی که مردد هستند با دیدن تصاویر و شنیدن صحبت دیگران ترغیب شوند.
*** منظر اول / ساختار: همه شبکه‌های تلویزیون به غیر از نسیم و پویا رای‌گیری انتخابات ریاستی جمهوری،مجلس خبرگان و شوراهای شهر و روستا را به شکل زنده پخش کردند.همه شبکه‌ها برای پوشش تصاویر دارای یک ویژه‌برنامه واحد بودند.مثلا شبکه یک خیابان ایران را روی آنتن فرستاد و تصاویر در خلال صحبت مجریان پخش می‌شد.
این کاری است که شبکه دو هم با اجرای محمدجعفر خسروی انجام داد.شبکه سه برنامه‌های روتین خود مثل طبیب و سمت خدا را از محل برگزاری انتخابات روانه آنتن کرد.موضوع برنامه هم انتخاباتی بود.ارتباط با مراکز استان‌ها دیگر کار مشترک شبکه‌ها بود و این تمهیداتی است که پیش‌تر اجرایی شده و فاقد نوآوری و جذابیت است. در پوشش تصویری انتخابات هم شبکه‌ها اصرار داشتند به تناوب از چند قاب استفاده‌کننده تا همه مراکز استانی سهم داشته باشند.این ایده هم کلیشه‌ای است و نسبتی با زیبایی شناسی ندارد.
*** منظر دوم / محتوا: برنامه‌های تلویزیونی در ایام تبلیغات انتخابات به دلیل نداشتن ایده‌های نو مورد انتقاد قرار گرفتند.حتی مناظره ۱۴۰۰ هم نتوانست قاطبه سلیقه‌ها را راضی کند.ویژه برنامه‌هایی که روز گذشته روی آنتن شبکه‌های مختلف رفتند هم از نظر محتوا فاقد نوآوری و خلاقیت بودند.حتی حضور سالار عقیلی در یکی از مراکز رای‌گیری در استان خوزستان به بدترین شکل پوشش داده شد.
او به همراه گروه ارکستر خود چند قطعه اجرا کرد.تلویزیون اما نه سازها را نشان می‌داد و نه تصاویر رای‌گیری را. در عوض برای مدت طولانی چهره بسته سالار عقیلی در قاب بود که خب نتیجه‌ای جذاب حاصل نمی‌شود.مجریان وگزارشگران شبکه‌ها مثل همیشه با لحنی حماسی صحبت می‌کردند و با جمله‌های آشنا از انتخابات می‌گفتند. آیتم‌هایی هم که روی آنتن می‌رفت بدون نوآوری بودند تا مخاطب با محتوایی متفاوت مواجه نشود.
