ماجرای اعتراض اخیر پرستاران و نکات جالب آن
روزنامه هفت صبح | پرستاران تامین اجتماعی مدت‌هاست که معترض هستند. انتقادشان به یکسان‌سازی نشدن حقوق‌هایشان با کادرهای درمان دانشگاه‌های علوم‌پزشکی بود. ولی ماجرا این است که اعتراض آنها کمی مفصل‌تر از این حرف‌هاست و نکات جالبی در خودش دارد.
نکاتی از جمله اینکه دیگر آنها نمی‌توانند ۲۰ساله خودشان را بازنشسته کنند و حتی وقتی ۲۵ساله هم این کار را بکنند باید چیزی در حدود ۵۰ میلیون تومان (بسته به سقف حقوقی‌شان) به سازمان برگردانند.
بله ماجرا پیچیده است و یکی از این پرستاران این پیچیدگی را برای روزنامه هفت صبح اینطور می‌شکافد: «سال ۱۳۹۶ سازمان تامین اجتماعی به بهانه کمبود نیروی متخصص و چالش استخدام نیرو، بخشنامه‌ای داد که باید حداقل سابقه برای بازنشستگی ۲۵سال باشد و پرستارها با حداقل ۲۰سال خدمت بازنشسته نشوند.»
حواستان باشد که وقتی داریم از پرستاران حرف می‌زنیم منظورمان تکنسین اتاق عمل، بهیارها، کمک‌بهیاران، تکنسین بیهوشی، مامایی، کادر آزمایشگاه، کارشناس و کاردان اتاق عمل و خود پرستاران است. ماجرا این بود که وقتی تامین اجتماعی این بخشنامه را داد در واقع داشت قانون قبلی که در رابطه با مشاغل سخت و زیان‌آور وجود داشت نقض می‌کرد. روایت ستاره مومنی پرستار یکی از بیمارستان‌های تامین اجتماعی تهران را بخوانید:
«شکایت اولین پرستار باعث شد که دیوان عدالت اداری بخشنامه سازمان تامین اجتماعی را در یک رای هیات عمومی (با شماره ۷۷۹ الی ۷۸۱) باطل کند که مختص پرستاران و کادر درمان تامین اجتماعی بود ولی دیوان آن را اجرا نکرد.» به گفته او تا به حال بخشنامه سازمان تامین اجتماعی توسط یکی از پرستاران این سازمان ابطال شده اما نه تامین اجتماعی آن را اجرا کرده و نه دیوان عدالت اداری طبق آن رای، همکاران دیگر او را بازنشسته کرده است.
این پرستار توضیح می‌دهد:« ما پنج رای هیات عمومی دیگر هم به نفع پرستاران داریم که پرستاری را جزو مشاغل سخت و زیان‌آور دیده است و تاکید کرده پرستاران با حداقل ۲۰ سال سابقه، بدون شرط سنی و بدون تفاوت بین آقا و خانم می‌توانند بازنشسته شوند. اما دیوان عدالت درآذر ماه ۱۳۹۹ با صدور رایی کلا سابقه بازنشستگی برای پرستاران را ۲۵سال اعلام کرد..
بازنشستگی شبیه دولتی‌ها با حقوق و مزایای کمتر از آنها
این ماجرا تبعات دیگری برای پرستاران تامین اجتماعی هم داشته است. ستاره مومنی به هفت صبح می‌گوید: «جالب این است که زمان بازنشستگی پرستاران تامین اجتماعی را جزو مشاغل زیرمجموعه نهادهای دولتی حساب می‌کنند ولی زمانی که به این مشاغل دولتی حق و حقوق دیگری داده می‌شود، به پرستاران تامین اجتماعی دیگر تعلق نمی‌گیرد و در این حالت تامین اجتماعی خودش را از نهادهای دولتی مستقل می‌داند.
برای مثال پرداختی مشاغل دولتی که تحت عنوان حق جذب به کارمندان دولت داده می‌شود به پرستاران تامین اجتماعی داده نمی‌شود. این منجر شده که ما این ضریب افزایش را در حقوقمان نداشته باشیم و افزایش حقوق ما هر سال آنقدرها زیاد نشود…. اگر ما زمان بازنشستگی با کارمندان نهادهای دولتی یکی در نظر گرفته می‌شویم، پس باید مزایای دولتی را هم به ما بدهند ولی این اتفاق نمی‌افتد. ما خواستار همسان‌سازی حقوق‌های خود هستیم و می‌خواهیم مشوق‌های مالی و معنوی دریافت کنیم و فوق‌العاده ویژه، خاص و تعرفه‌گذاری پرستاری برایمان اجرا شود.»
ما فرزند ناتنی تامین اجتماعی هستیم
از سوی دیگر به خاطر قرار گرفتن شغلشان در دسته مشاغل سخت سنوات ارفاقی داشتند ولی با این مصوبه جدید آنها هم باید ۲۵ساله بازنشسته شوند و هم بسته به سقف حقوقشان در حال حاضر حدود ۵۰میلیون تومان به تامین اجتماعی بپردازند. ماجرا این است که به گفته این پرستار، پرستاران دانشگاه‌های علوم پزشکی به این علت که در ماه حق بیمه کمتری پرداخت می‌کردند با حقوق کمتری بازنشسته می‌شدند ولی پرستاران تامین اجتماعی ماهی حدود یک میلیون تومان بابت بیمه می‌پرداختند تا با مبلغ حقوقی بیشتری بازنشسته شوند؛ ولی با این تغییرات مبلغ بازنشستگی آنها بسیار کاهش می‌یابد و باید به مرور زمان این مبلغ سنوات ارفاقی از حقوق بازنشستگی آنها کم شود.
او می‌گوید:« در سازمان تامین اجتماعی پرستاران و کادر درمان فرزندان ناتنی هستند و مزایا و دریافتی که برای همکاران ستادی، بیمه‌ای و اداری در نظر گرفته شده برای آنها وجود ندارد. حتی در زمان کرونا برخلاف تیم اداری که ۱۲۰ ساعت اضافه‌کاری بدون حضور می‌گیرند، پرستاران با اینکه تمام طول روز را در بیمارستان‌ها اضافه کار اجباری داشتند تقریبا هیچ مبلغ اضافه کاری به عنوان مشوق دریافت نکردند.»
محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار هم اعتراض‌های این قشر را تایید می‌کند و آنها را محق می‌داند. خلاصه حرف‌های او این است:
قانون مشاغل سخت و زیان‌آور در بخش خصوصی و دولتی متفاوت از یکدیگر اجرا می‌شود. این قانون که سال ۱۳۶۷ تصویب شده برای پرستار بخش دولتی تعیین کرده که اگر ۲۰ سال جایی کار کرده باشد ۵ سال بخشودگی می‌گیرد و با ۳۰ روز حقوق بازنشسته می‌شود. از آن طرف یک قانون مشاغل سخت و زیان‌آور هم در بخش خصوصی داریم که طبق قانون کار مشاغل سخت مثل پرستاران اگر ۲۰ سال سابقه کار مستمر داشته باشد ۱۰ سال هم بخشودگی می‌گیرد و با ۳۰ روز حقوق بازنشسته می‌شوند.
تا چند سال پیش با پرستاران تامین اجتماعی مشابه بخش خصوصی برخورد می‌شد. از چند سال پیش تامین اجتماعی دستورالعملی داد که چون با تامین اجتماعی مشابه نهاد دولتی برخورد می‌شود به جای این ۱۰ سال بخشودگی باید ۵ سال بخشودگی بدهد. این موضوع چند بار در دیوان عدالت اداری مطرح شد. یک بار رای دیوان این بود که آنها مشابه هم هستند اما گاهی هم به قانون کار استناد می‌داد.
پرستارهای قراردادی تامین اجتماعی هم که در پیک کرونا جذب شدند در وضعیت بدتری قرار دارند. این سازمان آنها را بعد از پیک کرونا خانه نشین کرد و سازمان نظام پرستاری که ۲۰۰ هزار نفر عضو دارد نسبت به آنها سکوت کرده است.
