روایتی از حضور همسران دیپلمات‌های خارجی در مجلس
روزنامه هفت صبح | دیروز وقتی صحن علنی مجلس شروع به کار کرد، جلال رشیدی کوچی، نماینده مجلس، لیستی به دست احمد نادری، یکی دیگر از نماینده‌های بهارستان داد تا به زبان انگلیسی به مهمانان تازه از راه رسیده خوش‌آمد بگوید. این مهمانان ۲۵ نفر از همسران دیپلمات‌های خارجی مقیم تهران بودند که بررسی‌های هفت صبح نشان می‌دهد گویا همگی به‌دعوت وزارت امور خارجه به بهارستان آمده بودند.
بررسی‌ها همچنین نشان داد که ابتدا از ۵۶ نفر دعوت شده بود اما تقریبا نیمی از آنها به همراه برخی دیگر از اعضای سفارتخانه‌هایشان در روز نیمه‌شلوغ مجلس حاضر در بهارستان شدند. این اولین‌بار نیست که اعضای انجمن همسران سفرا و دیپلمات‌های کشورهای خارجی مقیم در ایران (DSG)در مهمانی رسمی در کشور ما شرکت کرده‌اند. این ان‌جی‌او فعالیت خود را از زمان حضور علی‌اکبر ولایتی بر وزارت امور خارجه شروع کرده و در هر دوره معمولا زنان وزیر امور خارجه ریاست این ان‌جی‌او را بر‌عهده داشتند.
این‌بار نکته جالب اما این بوده که رئیس این گروه از مهمانان نه همسر امیرعبداللهیان، بلکه همسر سفیر پاکستان بوده. پیش از این همسر امیرعبداللهیان هم از سال ۱۴۰۰ تا همین اسفند‌ماه ریاست این ان‌جی‌او را بر‌عهده داشت و در دوره او دو مراسم دیگر هم برگزار شده بود.البته دقیقا نام همسر اقای عبداللهیان را نمی دانیم و معمولا از ایشان به عنوان همسر جناب عبداللهیان یاد شده است.
در دوران ریاست همسر وزیر امور خارجه کشورمان هم درباره هدف این مهمانی‌ها اینطور گفته شده بود که قرار است از طریق این ارتباطات همسران سفرا و دیپلمات‌های مقیم ایران، هرچه بهتر و بیشتر با آداب و سنن دینی، ملی و ابعاد علمی، هنری، فرهنگی و سیاسی ایران آشنا شوند. او همچنین در مورد تهیه واکسن هم در یکی از جلسات این ان‌جی‌او در سال ۱۴۰۰ سخنرانی کرده بود.
یکی از پرحاشیه‌ترین مراسم‌های ان‌جی‌او در زمان ریاست مریم ایمانیه (همسر محمد‌جواد ظریف) بر این ان‌جی‌او برگزار شد که ماجراهای مهم و اغراق‌های زیادی درباره شکل مراسم، غذاهای آن و… وجود داشت. پیش از این یکی از اعضای این ان‌جی‌او درباره هدف اولیه شکل‌گیری گروه خودشان اینطور شرح داده بود که «در دوران وزارت آقای ولایتی به این نتیجه رسیدیم که نیاز است که همسران سفرا پیش از اعزام به خارج از کشور در معیت همسران‌شان، آموزش‌هایی را ببینند که با قدرت و با اعتماد به‌نفس بیشتری بتوانند در نقش همسر سفرا انجام وظیفه کنند و با حقوق و مسئولیت‌های خود، بیشتر آشنا شوند.»
به همین خاطر بود که به مرور تغییراتی در ترکیب ان‌جی‌او هم رخ داد تا همسران دیگری هم به تیم آنها اضافه شوند. ماجرا این بود که در ابتدا در این انجمن فقط همسران سفرای ایران در خارج از کشور حضور داشتند ولی بعد دامنه عضویت آن گسترش پیدا کرد و همسران دیپلمات‌های وزارت امور خارجه نیز در این انجمن حضور پیدا کردند. این گروه دوم شامل ان‌جی‌او دیگری به‌نام انجمن همسران سفرا و دیپلمات‌های وزارت امور خارجه ایران (DLA) می‌شوند که از ان‌جی‌او قبلی جدا هستند و دو گروه مجزا را تشکیل می‌دهند.
حالا این زنان در این جلسات مشغول چه کاری هستند؟ محدوده فعالیت‌های این گروه معمولا از فعالیت‌های خیرخواهانه و آشنایی با فرهنگ و هنر ایران فراتر نمی‌رود. گاهی هم آنها بازارچه‌های خیریه‌ای برگزار و از منافع مادی آن برای خیریه‌ها استفاده می‌کنند. برای مثال در دوران ریاست ایمانیه در دولت قبل دو مورد از این بازارچه‌ها برگزار شد.
مشابه چنین گروهی هم به‌صورت غیر‌رسمی پیش از انقلاب وجود داشت که نمایشگاه هنری را در دانشگاه تهران برگزار و عواید آن را برای فعالیت‌های زنان در دانشگاه هزینه کردند. جلساتی که سال‌هاست به نظر می‌رسد هدفی جز آشنایی با هنر و فرهنگ ایران نداشته و معمولا نتیجه‌ای جز جمع‌آوری کمک‌های خیریه به‌دنبال نیاورده است.
