این قیمتهای بالا معمولاً ناشی از رقابت محدود، چالشهای زیرساختی و عوامل تنظیم قیمت در کشورهای مذکور است. کشورهایی مانند سوئیس، کنیا و مراکش نیز در رتبههای بالای جدول قرار گرفتهاند و همگی بیش از ۱.۰۰ دلار به ازای هر مگابیتبرثانیه هزینه روی دست مردم خود میگذارند.
در نقطه مقابل، کشورهایی مانند رومانی (۰.۰۱ دلار)، روسیه (۰.۰۲ دلار) و لهستان (۰.۰۳ دلار) از ارزانترین اینترنتها برخوردارند. اروپای شرقی بهطور مداوم از نظر مقرونبهصرفه بودن پیشتاز بوده که احتمالاً نتیجه رقابت شدید و سرمایهگذاری دولتها در زیرساختهای دیجیتال است. کشورهای آسیایی مانند ویتنام، چین و کرهجنوبی نیز اینترنت سریع را با قیمتهای پایین ارائه میدهند و برخی از آنها هزینهای در حد ۰.۰۵ دلار به ازای هر مگابیتبرثانیه دارند.
ایالات متحده در میان کشورهای مقرونبهصرفه قرار دارد و اینترنت در این کشور با قیمت ۰.۰۸ دلار به ازای هر مگابیتبرثانیه عرضه میشود. سایر اقتصادهای غربی مانند فرانسه و ژاپن نیز قیمتی کمتر از میانگین جهانی که حدود ۰.۴۲ دلار به ازای هر مگابیتبرثانیه است، دارند.
