نقش پرستاران در جامعه فراتر از تصور بسیاری از ماست. آنها تنها در بیمارستانها و کلینیکها حضور ندارند، بلکه در خانهها، مدارس، جوامع محلی، مراکز تحقیقاتی و حتی مناطق جنگی نیز فعال هستند. اهمیت این روز به دلایل متعددی است:
ستون فقرات نظام سلامت: پرستاران در هر سطحی از مراقبتهای بهداشتی، از پیشگیری و آموزش تا تشخیص، درمان و توانبخشی، نقشی محوری ایفا میکنند. بدون آنها، بیمارستانها و مراکز درمانی قادر به ارائه خدمات نخواهند بود.
مراقبت جامع و همدلانه: پرستاران تنها به بیماری جسمی نمیپردازند، بلکه به سلامت روانی، اجتماعی و عاطفی بیماران نیز توجه دارند. آنها با همدلی، صبر و مهارتهای ارتباطی قوی، محیطی آرامشبخش و حمایتی برای بیماران و خانوادههایشان فراهم میکنند.
قهرمانان خط مقدم: در مواقع بحران، مانند همهگیریها، بلایای طبیعی و درگیریها، پرستاران اغلب در خط مقدم قرار دارند و با به خطر انداختن جان خود، به نیازمندان کمک میکنند. پاندمی کووید-۱۹ به وضوح نشان داد که پرستاران بدون وقفه و با شجاعت مثالزدنی، در سختترین شرایط، به خدمترسانی ادامه میدهند.
آموزش و آگاهیرسانی: پرستاران نقش مهمی در آموزش بیماران و عموم مردم درباره بیماریها، پیشگیری و سبک زندگی سالم دارند. آنها با ارائه اطلاعات صحیح و قابل فهم، به توانمندسازی افراد برای مدیریت سلامت خود کمک میکنند.
حمایت از حقوق بیمار: پرستاران مدافعان حقوق بیماران هستند. آنها اطمینان حاصل میکنند که بیماران بهترین مراقبت ممکن را دریافت میکنند و صدایشان شنیده میشود.
پژوهش و نوآوری: بسیاری از پرستاران در تحقیقات بالینی و توسعه روشهای جدید مراقبت مشارکت دارند که به بهبود کیفیت خدمات بهداشتی و درمانی منجر میشود.
فلورانس نایتینگل: بنیانگذار پرستاری نوین
انتخاب ۱۲ مه به عنوان روز جهانی پرستار، ادای احترامی است به فلورانس نایتینگل (۱۸۲۰-۱۹۱۰)، بانوی برجسته انگلیسی که پرستاری را به یک حرفه معتبر و علمی تبدیل کرد. او در طول جنگ کریمه، با بهبود چشمگیر وضعیت بهداشت و مراقبت در بیمارستانهای نظامی، میزان مرگ و میر سربازان را به شدت کاهش داد. نایتینگل نه تنها یک پرستار ماهر بود، بلکه یک آمارشناس، نویسنده و اصلاحطلب اجتماعی نیز به شمار میرفت. او با تأکید بر آموزش، بهداشت و مراقبت مبتنی بر شواهد، مسیر را برای پرستاری حرفهای و مدرن هموار کرد.
چالشها و آینده پرستاری:
با وجود اهمیت حیاتی پرستاران، آنها با چالشهای متعددی روبرو هستند:
کمبود نیروی کار: در بسیاری از نقاط جهان، کمبود پرستار یک مشکل جدی است که بر کیفیت مراقبت و سلامت پرستاران موجود تأثیر میگذارد.
فرسودگی شغلی و استرس: ساعات کاری طولانی، فشارهای روانی و مواجهه با صحنههای دردناک، میتواند منجر به فرسودگی شغلی و مشکلات سلامت روان در پرستاران شود.
حقوق و مزایای ناکافی: در برخی کشورها، حقوق و مزایای پرستاران با توجه به حجم کار و اهمیت مسئولیتهایشان، کافی نیست.
خشونت در محیط کار: متأسفانه، پرستاران گاهی اوقات در محیط کار با خشونت کلامی یا فیزیکی از سوی بیماران یا همراهان آنها روبرو میشوند.
روز جهانی پرستار فرصتی است تا به این چالشها پرداخته شود و راهحلهایی برای بهبود شرایط کاری پرستاران و جذب نیروی جدید به این حرفه حیاتی ارائه گردد. سرمایهگذاری در آموزش و توسعه پرستاران، فراهم آوردن محیط کاری ایمن و حمایتی و به رسمیت شناختن ارزش کار آنها، از جمله گامهای مهم در این راستا هستند.
