هفت صبح| قرار است بهزودی جادهای 12 کیلومتری که از قلب منطقه حفاظت شده آبشار میگذرد، آسفالت شود. نماینده مردم سوادکوه در مجلس شورای اسلامی میگوید استعلامات قانونی برای اجرایی شدن پروژه انجام شده و هیچ شاخه و درختی در مسیر قطع نخواهد شد و صرفا چند آبراهه در این مسیر ساخته میشود. 40 سال قبل و پیش از آنکه سازمان حفاظت محیط زیست منطقه آبشار را به دلیل ارزشهای زیستیاش به لیست مناطق حفاظت شده کشور اضافه کند، روستاییانی که بعدها محل زیستشان را سد لفور بلعید، جادهای خاکی برای خود احداث کردند تا به نقاط جمعیتی استان مازندران دست پیدا کنند.
این جاده خاکی بعدها در قلب منطقه حفاظت شده آبشار قرار گرفت و به تازگی خبر آسفالت شدن این جاده رسانهای شده است. عمران عباسیکالی نماینده مردم جویبار، سوادکوه، سیمرغ و قائمشهر در مجلس شورای اسلامی که خبر این پروژه را اعلام کرده، در واکنش به نگرانیهای فعالان محیط زیست درباره تغییر در این جاده خاکی، اجرا شدن پروژه آسفالت را گامی محیط زیستی معرفی میکند.
عمران عباسی به «هفت صبح» میگوید: در حال حاضر نیز تردد در این جاده وجود دارد و هدف از آسفالت کردن آن، این است که مسیر 80 کیلومتری بین سوادکوه و دهستان لفور که دارای 31 روستا، 6 هزار و 20 نفر جمعیت و دو هزار و اندی خانوار است را کوتاه کنیم تا این مسیر در پنج دقیقه طی شود. به اعتقاد نماینده سوادکوه، در حال حاضر مردم مجبورند مسیرهای طولانی برای رسیدن به نزدیکترین مراکز درمانی در قائمشهر یا بابل طی کنند.
در حالی که با تکمیل این جاده از لفور تا بیمارستان شهدای زیرآب، زمان طی مسافت به کمتر از 10 دقیقه میرسد و به این ترتیب جانهای زیادی نجات پیدا میکند. او به صحبتهایش با طرح این پرسش که چه کسی پاسخگوی جانهای زیاد از دست رفته بر اثر طی مسیر طولانی است، ادامه میدهد و یادآوری میکند که جاده خاکی فعلی خلوتگاهی برای سوءاستفاده قاچاقچیان چوب یا شکارچیان پرنده است زیرا این مسیر بسیار امن بوده و از دید پرنده دوستان خارج است. در حالی که با آسفالت شدن آن این خطر از بین میرود.
اخذ استعلامات لازم از مراجع مرتبط
نماینده مردم سوادکوه درباره موافقت سازمان محیط زیست با آسفالت شدن این جاده میگوید: هر اقدام اجرایی نیاز به استعلام از دستگاه متولی امر دارد. من و سازمان محیط زیست حتی اجازه نمیدهیم این جاده یک سانتیمتر تعریض شود یا حتی یک شاخه درخت قطع شود. سازمان محیط زیست با این شیوه اجرا مشکلی ندارد و مخالفتش در صورتی است که جاده جدیدالتاسیسی از منطقه عبور کند. خود من هم با جاده جدید مخالفم. او با تاکید بر اینکه بهرهبردار جاده منطقه حفاظت شده آبشار صرفا دو روستای جوارم و بورخانی نیستند بلکه 31 روستای سواکوه شمالی از آن بهره خواهند برد، آسفالت کردن این جاده را عاملی برای کاهش طول مسافت، مصرف بنزین و آلودگی هوا معرفی میکند.
عباسی درباره سرعت ماشینها و احتمال تلفات حیاتوحش هم تاکید میکند که دیگر حیوانی در آن منطقه حفاظت شده وجود ندارد. 100 سالی هست که مرال از دست رفته، حیوانات اهلی مثل بز و گوسفند بلدند که با زیست انسانها خود را همراه کنند. گراز و روباه در دیگر مناطق مثل پارک ملی گلستان در نزدیکی جادهها مشاهده میشوند و با حذف ببر مازندران از منطقه، پلنگ و خرس در ارتفاعات زندگی میکنند که گاهی به گله روستاییان میزنند و به تلاش یک سال آنها خسارت میزنند بنابراین باید به نحوی خسارت مردم جبران شود. او تاکید میکند که در منطقه حفاظت شده آبشار آنطور که تصور میشود حیات وحشی وجود ندارد اما این جاده جولانگاه آفرودسواران است که به مراتب ضررشان بیشتر است.
استعلامات را قبلیها گرفتند
طبق قانون هر گونه تغییر در مناطق حفاظت شده نیازمند ارزیابی زیست محیطی است، نماینده سوادکوه درباره انجام این مطالعات توضیح میدهد: قبل از اجرای هر پروژهای از دستگاه متولی امر خواسته میشود استعلامات را حتما انجام دهند. این استعلامات از آب منطقهای، محیط زیست و منابعطبیعی انجام میشود. در مورد این جاده همه استعلامات دریافت شده زیرا کد پروژه دارد. کد پروژه را هم دوستان قبل از من زحمت کشیدهاند. من از باب حفظ فضای محیط زیست، در کم کردن مسافت راه و جان بخشی به فرزندان آن منطقه معتقدم که آسفالت مناسب است.
حتی با همین جاده خاکی هم ما زودتر به بیمارستان زیرآب میرسیم. عباسی با تاکید بر دست نخورده ماندن مسیر و عدم تعریض جاده، از احداث سه یا چهار آبراهه در پروژه آسفالت خبر میدهد و بیان میکند: اگر کوچکترین تغییری در مسیر ایجاد شود، اولین کسی که در مقابلش میایستد، من خواهم بود. او با تشکر از فعالان محیط زیست، داشتن دغدغه محیطزیستی را نشانه بلوغ فرهنگ زیست پایدار معرفی میکند و بر این باور است که هرگز توسعه و نوسازی را متقدم بر توسعه پایدار نمیداند. زیرا توسعه پایدار به او میآموزد که امروز به قدر نیاز بهرهمند شود و فردا را برای آیندگان حفظ کند.
