چرا سرخپوست را باید دید؟
روزنامه هفتصبح | چهار فاکتور که در کنار هم عوامل اصلی موفقیت «سرخپوست» را شکل میدهند
***
مهمترین ویژگی فیلم «سرخپوست» فضاسازی دقیق آن است. یعنی شما وقتی به تماشای آن مینشینی، خیلی زود به دهه چهل پرت میشوی. این اتفاق حاصل طراحی صحنه و لباس است که با ذهنیت مخاطب از دهه چهل انطباق دارد. البته بیشتر زمان فیلم در زندان میگذرد؛ عدم برخورداری از نمای بیرونی کار را برای سازندگان فیلم آسانتر کرده و بدون المانهای مزاحم دهه حاضر به فضاسازی پرداختهاند. حتی اگر قصه «سرخپوست» را دوست نداشته باشید، نمیتوانید از فضاسازیاش لذت نبرید.
***
موقعیت فضاسازی فیلم و بازیها که در باکس بعد به آن اشاره میشود را باید به حساب دقت کارگردان گذاشت. نیما جاویدی از «ملبورن» تا «سرخپوست» جهشی چشمگیر داشته است تا جایی که حاصل کار دومش هم از سوی منتقدان تحسین شد، هم داوران و هم مخاطبان. این فیلم در جشنواره فجر دومینفیلم برگزیده مردمی بود. داوران هم جایزه ویژه به آن دادند. نمیتوان از کار خوب هومن بهمنش، به عنوان فیلمبردار «سرخپوست» بهراحتی عبور کرد که قابهای جذابی گرفته است.
***
درباره بازی نوید محمدزاده در ستون مجاور به تفصیل نوشتهایم. او نقش یک رئیس زندانبان را برعهده دارد و پریناز ایزدیار شخصیت مقابل اوست. خانم ایزدیار هم با «سرخپوست» یکی از نقشهای خوب سالهای اخیر خود را تجربه کرده؛ یک مددکار متعهد که دل رئیس زندان را برده و عاشق خود کرده است. آتیلا پسیانی در نقش مدیر فرودگاه، ستاره پسیانی در نقش زن احمد سرخپوست ،حبیب رضایی در نقش زندانی، مانی حقیقی در نقش سرهنگ مدبر و اسماعیل پوررضا در نقش سیدداود نیز همراه با فضای فیلم گام برداشتهاند.
***
داستان «سرخپوست» جذاب شروع میشود و بهخاطر تم معمایی مخاطب را درگیر میکند. بعد از پایان اما سوالهایی در ذهن نقش میبندد. بخشهایی از آن را در گفتوگو با نیما جاویدی، کارگردان فیلم مطرح کردیم و پاسخ شنیدهایم. عمده انتقادها به عشق فوری رئیس زندان برمیگردد. ماجرای تحول ناگهانی هم پرسش دیگری است که زیاد درباره فیلم مطرح میشود. با اینحال اگر کمی سختگیری را کنار بگذارید، از قصه «سرخپوست» کاملا لذت خواهید برد.
--
* توجه : این مطلب در روزنامه هفت صبح ۲۹ خرداد ۱۳۹۸ منتشر شده و بازنشر آن بدون موافقت روزنامه مشمول قانون کپیرایت میباشد و با پیگیری قانونی مواجه خواهد شد.قانونی مواجه خواهد شد.