دلارهای اسرائیلی و کارخانه سایه‌ها
افشای اسنادی تازه مبنی بر هزینه ۹۰۰هزار دلاری تل‌آویو برای چهره‌های پرمخاطب فضای مجازی
هفت صبح| هفته گذشته پرونده‌ای از دل قانون «ثبت نمایندگان خارجی» در ایالات متحده بیرون آمد که ابعاد تازه‌ای از نفوذ رسانه‌ای اسرائیل را آشکار کرد. بر اساس این اسناد، شرکت «بریجز پارتنرز» که دفتر آن در محله کاپیتول هیل یا همان حوالی ساختمان مشهور کنگره آمریکا قرار دارد، به نمایندگی از وزارت خارجه اسرائیل مامور اجرای پروژه‌ای به نام «اِستر» شده است؛ طرحی که هدف آن سازماندهی چهره‌های محبوب فضای مجازی برای تکرار حمایت از رژیم صهیونیستی با تکرار روایت‌های رسمی اسرائیل است. انتخاب این نام نیز بی‌ارتباط با ارجاعات مذهبی و پروژه‌های مشابه در جریان‌های محافظه‌کار آمریکایی نیست.
دلارهایی برای هر نوشته و تصویر
طبق فاکتورهای مالی ثبت‌شده، تنها بین ماه‌های ژوئن تا نوامبر امسال ۹۰۰ هزار دلار به حساب واسطه‌ها واریز شده تا بین ۱۴ تا ۱۸ چهره مجازی در شبکه‌هایی چون تیک‌تاک و اینستاگرام، محتوای حمایتی از جنایات اسرائیل در خاورمیانه به ویژه آنچه در غزه رخ می‌دهد، تولید کنند.
با این اوصاف، محاسبات نشان می‌دهد هر نوشته یا تصویر تبلیغاتی میانگین ۶ تا ۷ هزار دلار ارزش داشته است. این گروه از فعالان فضای مجازی تحت قرارداد با اسرائیل، تنها در سه ماه نخست سال ۲۰۲۵، بین ۷۵ تا ۹۰ مطلب منتشر کرده‌اند. این حجم از تولید سازمان‌یافته نشان می‌دهد که دیگر با کار فردی مواجه نیستیم، بلکه با کارزاری حرفه‌ای و هدایت‌شده طرفیم که هدف آن، عادی‌سازی جنایات این رژیم خونخوار است.
چهره‌های پشت پرده عملیات
شرکت «بریجز پارتنرز» به‌طور مشترک توسط یائیر لوی و اوری اشتاینبرگ، دو چهره نزدیک به ساختارهای امنیتی اسرائیل اداره می‌شود. به علاوه، آن‌ها برای تقویت پروژه، از تجربه نداو اشتراوشلر، افسر پیشین بخش رسانه‌ای ارتش اسرائیل، استفاده کرده‌اند. برای مسائل حقوقی نیز سراغ دفتر وکالتی «پیلزبری» رفته‌اند، همان دفتری که پیش‌تر با شرکت بدنام «ان‌اس‌او» سازنده نرم‌افزار جاسوسی پگاسوس همکاری کرده بود.
نرم‌افزار پگاسوس امکان ثبت و ضبط تماس‌ها تلفنی و چهره‌های ساکنان غزه را به اسرائیل می‌داد و بستر را برای جاسوسی همه‌جانبه این رژیم فراهم می‌کرد. این هم‌پوشانی چهره‌ها و نهادها نشان می‌دهد که پروژه استر تنها یک حرکت تبلیغاتی ساده نیست، بلکه بخشی از راهبرد امنیتی گسترده‌تر اسرائیل است و می‌توان آن را مکمل پگاسوس دانست.
بودجه‌ای برای نبرد روایت‌ها
همانطور که گفته شد، پروژه استر تنها بخشی کوچک از بودجه‌ای کلان‌تر است. پارلمان اسرائیل در سال گذشته ۱۵۰ میلیون دلار بودجه ویژه برای مقابله با کاهش حمایت افکار عمومی در آمریکا تصویب کرد. این پول به‌طور مستقیم برای تقویت روایت‌های امنیتی و توجیه سیاست‌های تل‌آویو در جنگ غزه تخصیص یافته است.
بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، در یکی از نشست‌های داخلی خود آشکارا از این «جامعه اینفلوئنسرها» به‌عنوان «ابزاری حیاتی برای جنگ روایت‌ها» یاد کرده و خواستار استفاده گسترده‌تر از آنان شده است. البته نتانیاهو به این مقدار بسنده نکرد و در سفر بی‌رونق خود به نیویورک که صحنه‌ای از خروج جمعی سران کشورها از مجمع عمومی را به دنبال داشت، باز هم جلسه‌ای مطول و بزرگ با فعالان فضای مجازی آمریکایی برقرار کرد و آنان را بازوی رسانه‌ای خود نامید.
سایه بر جامعه آمریکا
با تمام آنچه گفته شد، یکی از نکات کلیدی و البته حلقه مفقود این ماجرا، پنهان ماندن نام تمام افرادی است که در ازای دریافت پول، محتوای حامی اسرائیل منتشر می‌کنند. تاکنون هیچ فهرست رسمی و کاملی از این افراد ارائه نشده و شرکت رسانه‌ای شریک «بریجز پارتنرز» نیز از پاسخگویی خودداری کرده است. این ابهام سبب شده افکار عمومی آمریکا نسبت به شفافیت در میدان نبرد اطلاعاتی تردید جدی پیدا کند. کارشناسان هشدار می‌دهند که این تاکتیک به‌معنای بازاری‌سازی همدلی است، یعنی خریداری احساسات مردم به جای اقناع آنان از مسیر رسانه‌های رسمی.
از میدان جنگ تا فیدهای مجازی
واقعیت این است که اسرائیل سال‌ها به نفوذ لابی‌های خود در کنگره و رسانه‌های رسمی دل بسته بود، اما با افول اعتماد جوانان آمریکایی به سیاستمداران و رسانه‌های سنتی و حرکت مستمر آن‌ها به چپگرایی و نزدیکی بیش از پیش‌شان به گفتمان برنی سندرز، میدان تازه‌ای برای تبلیغات گشوده است:
چهره‌های محبوب و تاثیرگذار فضای مجازی. این افراد که ظاهر سرگرم‌کننده و روزمره دارند، راحت‌تر از هر مقام رسمی در ذهن نوجوانان و جوانان نفوذ می‌کنند. بدین‌ترتیب جنگی که روزی در میدان‌های نبرد دنبال می‌شد، اکنون به صفحه اصلی تلفن همراه نسل جوان منتقل شده است. این دگردیسی نشان می‌دهد که دلارهای پنهان تل‌آویو، گاه بیش از بمب و موشک، قدرت تغییر افکار عمومی را دارند.
