کمبود یک عامل حیاتی افراد را خودخواه‌تر می‌کند
مطالعات جدید پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا نشان می‌دهد که یک عامل پیش‌بینی‌پذیر و رایج، می‌تواند بر تمایل افراد برای کمک به دیگران تأثیر منفی بگذارد.
تحقیقات جدید حاکی از آن است که کمبود خواب، تمایل افراد برای کمک به یکدیگر را کاهش داده و رفتارهای خودخواهانه و غیراجتماعی را در آن‌ها افزایش می‌دهد. اسکن‌های مغزی نشان می‌دهد که کم‌خوابی عملکرد بخش‌هایی از مغز مرتبط با رفتار اجتماعی را مختل می‌کند. تحقیقات پیشین ثابت کرده‌اند که خواب ناکافی بر سلامت جسمی اثرات منفی می‌گذارد، اما این مطالعه جدید نشان می‌دهد که کمبود خواب می‌تواند باعث کاهش محبت و همکاری در جامعه شود.
محققان همچنین تأکید کرده‌اند که بی‌خوابی ممکن است با بیماری‌های قلبی، مشکلات روحی و حتی افسردگی مرتبط باشد. یافته‌های منتشرشده در PLOS Biology نشان می‌دهد که خستگی ناشی از خواب کم، به‌طور مستقیم بر کاهش احساسات همدلی و نوع‌دوستی تأثیر می‌گذارد.
طی آزمایش‌ها، محققان به این نتیجه رسیدند که کمبود خواب به‌ویژه در زمان تغییرات فصلی مانند بهار، زمانی که ساعت تابستانی تغییر می‌کند، تمایل افراد برای کمک به دیگران را به‌شدت کاهش می‌دهد. آن‌ها دریافتند که در این دوره، کمک‌های مالی به خیریه‌ها حدود ۱۰ درصد کاهش یافته است. در مقابل، ایالت‌هایی مثل آریزونا و هاوایی که تغییر ساعت تابستانی ندارند، چنین افتی را تجربه نکردند.
طبق آمار، بیش از نیمی از افراد در کشورهای توسعه‌یافته گزارش کرده‌اند که به میزان کافی نمی‌خوابند. اتی بن سیمون، عصب‌شناس دانشگاه کالیفرنیا، می‌گوید: «کمبود خواب نه‌تنها بر زندگی فردی بلکه بر کیفیت روابط اجتماعی و نوع جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم تأثیر جدی دارد.»
مطالعات آزمایشگاهی نیز نشان داده‌اند که کم‌خوابی موجب کاهش فعالیت در مناطقی از مغز می‌شود که با توانایی همدلی مرتبط است. در یکی از این آزمایش‌ها، ۲۳ جوان بزرگسال دو شب متوالی در شرایط خواب کافی و بی‌خوابی مورد بررسی قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان روزی که کم‌خوابی داشتند، تمایل کمتری به کمک به دیگران نشان دادند.
همچنین در آزمایشی دیگر، گزارش‌های مالی یک خیریه از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۶ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اختلال در ساعات خواب ناشی از تغییرات ساعت تابستانی، منجر به کاهش کمک‌های مالی شده است.
دیوید دیکینسون، اقتصاددان رفتاری، معتقد است که متغیرهای دیگری هم ممکن است در کاهش سخاوت نقش داشته باشند، اما کمبود خواب عامل پررنگ‌تری در کاهش مهربانی و تصمیم‌گیری‌های اجتماعی است.
اتی بن سیمون می‌گوید: «کمبود خواب مزمن یک مشکل جدی در دنیای مدرن است، اما برخلاف بسیاری از مشکلات دیگر، راه‌حل ساده‌ای دارد. افراد باید کیفیت خواب خود را جدی بگیرند تا شاهد تأثیرات مثبت آن در زندگی شخصی و اجتماعی خود باشند.»