ثروتمندترین کشورهای جهان در سال ۲۰۲۵؛ ایران در کدام رتبه قرار دارد؟
مردم وقتی به ثروتمندترین یا کوچک‌ترین کشورهای جهان فکر می‌کنند، چه تصویری از آن‌ها در ذهنشان می‌آید؟ اغلب افراد احتمالا تعجب خواهند کرد اگر بدانند بسیاری از ثروتمندترین کشورهای کره زمین، در عین حال کوچک‌ترین سرزمین‌های آن نیز هستند.
مردم وقتی به ثروتمندترین یا کوچک‌ترین کشورهای جهان فکر می‌کنند، چه تصویری از آن‌ها در ذهنشان می‌آید؟ اغلب افراد احتمالا تعجب خواهند کرد اگر بدانند بسیاری از ثروتمندترین کشورهای کره زمین، در عین حال کوچک‌ترین سرزمین‌های آن نیز هستند. برخی از کشورهای بسیار کوچک و ثروتمند مانند سن مارینو، مالتا، لوکزامبورگ، سوئیس و سنگاپور دارای بخش‌های مالی و نظام‌های مالیاتی پیشرفته هستند که سرمایه‌گذاری‌های خارجی، استعدادهای برتر و سپرده‌های بانکی کلان را جذب می‌کنند. تعدادی دیگر مانند بروئنی، قطر و امارات متحده عربی نیز ذخایر زیادی از نفت یا سایر منابع طبیعی سودآور دارند.
تفریحگاه‌های پر زرق‌وبرق و جمعیت عظیم گردشگران نیز برای تجارت برخی کشورها سودآور هستند. برای مثال، ماکائو بزرگ‌ترین مرکز قمار در آسیا، به دلیل شیوع کرونا ناچار شد تقریبا به مدت سه سال قرنطینه‌های متناوب و محدودیت‌هایی را برای گردشگران خود اعمال کند، اما همچنان یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان باقی مانده است. با این حال، وقتی می‌گوییم یک کشور ثروت زیادی دارد، به ویژه در دورانی که نابرابری درآمدی بین افراد بسیار پولدار رو به افزایش است، منظورمان چیست؟ در حالی که تولید ناخالص داخلی (GDP) مربوط به ارزش تمام کالاها و خدمات تولیدشده در یک کشور است، تقسیم این خروجی بر تعداد ساکنین تمام‌وقت، روش بهتری برای تعیین میزان ثروتمند یا فقیر بودن جمعیت یک کشور نسبت به دیگری محسوب می‌شود.
دلیل اینکه چرا اغلب کشورهای ثروتمند کوچک هستند، واضح است؛ اقتصاد این کشورها در مقایسه با تعداد کم ساکنانشان به‌طور نامتناسبی بزرگ است. با این وجود، تنها زمانی که نرخ‌های تورم و قیمت کالاها و خدمات محلی را در نظر بگیریم، می‌توانیم تصویر دقیق‌تری از حد وسط سطح زندگی یک ملت به‌دست آوریم. عدد حاصل همان چیزی است که به آن برابری قدرت خرید (PPP) می‌گویند و اغلب با دلار بین‌المللی بیان می‌شود تا امکان مقایسه بین کشورهای مختلف فراهم شود. باتوجه به این موضوع، آیا باید همیشه فرض کنیم در کشورهایی که برابری قدرت خرید به‌طور ویژه‌ای بیشتر است، کل جمعیتشان وضعیت بسیار بهتری نسبت به اکثر نقاط جهان دارند؟ نه همیشه. ما با میانگین ارقام سروکار داریم و در هر کشوری، نابرابری‌های ساختاری به راحتی می‌توانند تعادل را به نفع کسانی که از قبل مزایای بیشتری داشته‌اند، تغییر دهند.
براساس داده‌های صندوق بین‌المللی پول (IMF)، در ۱۰ کشور فقیر جهان، میانگین قدرت خرید سرانه تنها ۱۶۰۰ دلار بوده، در حالی که در ۱۰ کشور ثروتمند جهان، این رقم بیش از ۱۱۸ هزار دلار است. البته صندوق بین‌المللی پول بارها هشدار داده است که نباید به‌طور کامل به برخی از این اعداد اطمینان کرد. برای مثال، بسیاری از کشورهای رتبه‌بندی شده در این مقاله، پناهگاه‌های مالیاتی هستند؛ یعنی ثروت آن‌ها در اصل در جای دیگری به‌وجود آمده و این موضوع موجب افزایش کاذب ارقام رسمی تولید ناخالص داخلی‌شان (GDP) شده است. در سال ۲۰۲۱، یک توافق جهانی برای اطمینان از پرداخت حداقل مالیات ۱۵ درصدی از سوی شرکت‌های بزرگ توسط بیش از ۱۳۰ دولت امضا شد، اما این توافق به دلیل مخالفت قانون‌گذاران و سیاستمداران در بسیاری از کشورها هنوز عملی نشده است.
۱۰ کشور ثروتمند جهان
۱۰- ایالات متحده
- میزان ثروت فعلی: ۸۹,۱۰۵.۲۰ دلار
اگرچه در ابتدای مقاله گفتیم که ثروتمندترین کشورها در عین حال کوچک‌ترین نیز هستند، اما این موضوع درباره ایالات متحده صدق نمی‌کند. با وجود اینکه آمریکا در بیشتر دو دهه خارج از فهرست ۱۰ کشور ثروتمند جهان قرار داشت، برای نخستین‌بار در سال ۲۰۲۰ وارد آن شد. رشد این کشور، حداقل در ابتدا، عمدتا به دلیل اقدامات اجتماعی-اقتصادی مرتبط با همه‌گیری کرونا بود که درآمد و هزینه‌ها را افزایش داد؛ همچنین کاهش قیمت نفت نیز به آن کمک کرد زیرا در اثر این اتفاق، کشورهای نفتی چند رتبه پایین‌تر آمد. ایالات متحده از آن زمان تاکنون توانسته سرعت رشد خود را افزایش دهد و حضورش را در فهرست کشورهای ثروتمند حفظ کند. با این حال، آیا این روند ادامه خواهد یافت؟ در دو سال اخیر، اقتصاد این کشور با سرعت حدود ۲.۸ درصدی در حال رشد بود. البته پیش‌بینی‌های صندوق بین‌المللی پول برای میزان رشد اقتصادی آمریکا در سال جاری و سال بعد، یک درصد پایین‌تر است و به حدود ۱.۸ درصد می‌رسد.
۹- گویان
- میزان ثروت فعلی: ۹۴,۲۵۸.۲۸ دلار
ده سال پیش، در این رتبه‌بندی، گویان در جایگاه ۱۰۶ از حدود ۲۰۰ کشور تحت بررسی صندوق بین‌المللی پول قرار داشت و سرانه تولید ناخالص داخلی آن تنها ۱۱ هزار دلار بود؛ اما این شرایط برای پیش از آن بود که این کشور با مساحت ۲۱۵,۰۰۰ کیلومتر مربعی که بین برزیل، سورینام، ونزوئلا و اقیانوس اطلس قرار دارد، به نفت دست یابد. در سال ۲۰۱۵، پس از یکی از بزرگ‌ترین اکتشافات نفت خام فراساحلی در دهه‌های اخیر، گویان وارد لیست بسیار خاص کشورهای غنی از نفت شد. هنگامی که زیرساخت‌های لازم فراهم گردید، این کشور در تاریخ ۲۰ دسامبر ۲۰۱۹ اولین بشکه نفت خود را تولید کرد. با تولید کنونی بیش از ۶۰۰,۰۰۰ بشکه در روز که پیش‌بینی می‌شود تا اواخر امسال به تقریبا ۹۴۰,۰۰۰ بشکه برسد، این ثروت بادآورده گویان را با جمعیت ۸۰۰,۰۰۰ نفری به یکی از پولدارترین و سریع‌ترین کشورهای در حال رشد دنیا تبدیل کرده است.
تخمین زده می‌شود تولید ناخالص داخلی این کشور که در حال حاضر با نرخ سالانه حدود ۲۵ درصد در حال رشد است، تا پایان دهه فعلی به ۴۰ درصد برسد. با این وجود، کارشناسان قبلا درباره چیزی که به اصطلاح “نفرین منابع” نامیده می‌شود، هشدار داده بودند؛ حالتی که در آن ثروت نفتی اغلب به فساد، افزایش نابرابری و گرایش به استبداد منجر می‌شود. ونزوئلا نیز یک مثال بارز برای این موضوع است. البته تاکنون، گویان با ایجاد چارچوبی که شامل سازوکارهایی برای حسابرسی و گزارش‌دهی عمومی، یک صندوق ثروت ملی و سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها و برنامه‌های اجتماعی می‌شود، توانسته است از وقوع بزرگ‌ترین مشکلات جلوگیری کند و مورد تحسین صندوق بین‌المللی پول قرار گیرد.
۸- برونئی دارالسلام
- میزان ثروت فعلی: ۹۵,۷۵۸.۱۵ دلار
حسن البلقیه، سلطان برونئی، در مکانی بسیار مجلل زندگی می‌کند که از ۱۷۸۸ اتاق شامل ۲۵۷ حمام، یک سالن ضیافت با ظرفیت ۵۰۰۰ مهمان، یک مسجد برای ۱۵۰۰ نفر، یک اصطبل مجهز به تهویه مطبوع برای ۲۰۰ اسب چوگان، ۵ استخر و ۱۸ آسانسور برخوردار است. او همیشه برای کوتاه کردن موهای خود ۲۰۰۰ دلار می‌پردازد؛ هرچند مشخص نیست آیا این مبلغ شامل هزینه پرواز آرایشگرش از لندن هم می‌شود یا تنها خرج اصلاح ظاهرش. با این حال، اوضاع در سلطنت برونئی چندان هم خوب نیست. علی‌رغم ثروت پادشاه و قدرت خرید سرانه او که روی کاغذ بیش از ۹۵,۰۰۰ دلار است، سوء‌تغذیه و نخوردن غذای کافی به ویژه در میان کودکان این سرزمین، مشکلات نادری نیستند.
افزون‌بر این، بسیاری از خانواده‌های بروئنی برای گذران زندگی خود به کمک‌های رفاهی دولت وابسته‌اند. اگرچه این کشور از بدترین پیامدهای همه‌گیری کرونا در امان ماند، اما از افت قیمت نفت مرتبط با آن مصون نبود. پس از ثبت بالاترین رشد اقتصادی ۱۳ ساله با رقم ۳.۸ درصد در سال ۲۰۱۹، تولید ناخالص داخلی برونئی دارالسلام در سال ۲۰۲۰ به ۱.۱ درصد کاهش یافت و در سال بعد نیز، وارد محدوده منفی (۱.۶- درصد) شد. این اتفاق موجب خارج شدنشان از لیست ۱۰ کشور ثروتمند جهان شد. با این وجود، هنگامی که قیمت نفت دوباره افزایش یافت، اوضاع برونئی بهتر شد؛ به‌طوری که در سال گذشته، اقتصادش ۴ درصد رشد کرد.
۷- سوئیس
- میزان ثروت فعلی: ۹۷,۵۸۱.۳۲ دلار
شکلات سفید، سورتمه، چاقوی ارتشی، ماوس کامپیوتر، مخلوط‌کن، چسب پارچه‌ای و اسید (LSD) تنها چند نمونه از اختراعات بزرگی هستند که توسط سوئیس به جهان ارائه شده‌اند. این کشور با جمعیت حدود ۹ میلیون نفری، بخش زیادی از ثروت خود را مدیون خدمات بانکی و بیمه، گردشگری و صادرات محصولات دارویی، جواهرات، فلزات گران‌قیمت، ابزارهای با دقت بالا (مانند ساعت) و ماشین‌آلات (دستگاه‌های پزشکی و کامپیوترها) است. براساس گزارش جهانی ثروت ۲۰۲۴ که توسط شرکت UBS منتشر شده است، سوئیس بار دیگر به دلیل میانگین ثروت هر بزرگسالش با رقم شگفت‌انگیز ۷۰۹,۶۱۲ دلار، در صدر جدول قرار گرفت. افزون‌بر این، تقریبا از هر شش بزرگسال در این کشور، یک نفر دارایی‌هایی به ارزش یک میلیون دلار آمریکا دارد.
اما آیا این وضعیت موجب شده است تا این کشور مشکلات اقتصادی نداشته باشد؟ سوئیس همچنان مقاومت خوبی در برابر این نوع مشکلات داشته، اما دیگر از بحران‌های جهانی در امان نیست. همه‌گیری کرونا و جنگ در اوکراین، به دلیل وابستگی این کشور به نفت روسیه، تاثیر قابل توجهی بر اقتصادش گذاشت. بدتر از همه، در سال ۲۰۲۲، بانک کردیت سوئیس (Credit Suisse) نزدیک بود ورشکست شود، اما کمک دولتی رقیب دیرینه‌اش یعنی گروه UBS آن را نجات داد. ورشکستگی این بانک کشور را متزلزل کرده به شهرت سوئیس به عنوان یک مرکز بانکی جهانی امن و قابل اعتماد آسیب رسانده است. ناگفته نماند رشد اقتصادی این کشور اروپایی نیز چندان خوب نیست؛ به‌طوری که در سال ۲۰۲۱، اقتصاد آن ۵.۵۷ درصد رشد کرد. پیش‌بینی می‌شود امسال این رشد برابر با ۰.۸۷ درصد باشد.
۶- نروژ
- میزان ثروت فعلی: ۱۰۷,۸۹۱.۹۵ دلار
از زمان کشف ذخایر انرژی بزرگ فراساحلی در اواخر دهه ۱۹۶۰، موتور اقتصادی نروژ با نفت به حرکت درآمده است. این کشور به عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده نفت در اروپای غربی، دهه‌هاست که از افزایش قیمت‌ها سود می‌برد. با این حال، قیمت‌ها در اوایل سال ۲۰۲۰ سقوط کرد، سپس همه‌گیری کرونا در جهان آغاز شد و ارزش کرون نروژ شدیدا کاهش یافت. در سه‌ماهه دوم همان سال، تولید ناخالص داخلی این کشور ۶.۳ درصد کمتر شد که بزرگ‌ترین کاهش در نیم قرن اخیر و شاید از زمان جنگ جهانی دوم برای آن بود. آیا این اتفاقات موجب شد که ثروت نروژی‌ها نسبت به قبل از همه‌گیری کرونا، به‌طور چشمگیری کاهش یابد؟ پاسخ خیر است.
از آن زمان تاکنون، اقتصاد نروژ زیان‌ها را کاهش داده و بهبود یافته است. همچنین وقتی صحبت از هرگونه مشکل اقتصادی غیرمنتظره‌ای می‌شود، نروژی‌ها همیشه می‌توانند روی صندوق ثروت ملی ۱.۹ تریلیون دلاری خود حساب کنند که بزرگ‌ترین صندوق جهانی است. افزون‌بر این، برخلاف بسیاری از کشورهای ثروتمند دیگر، آمار بالای تولید ناخالص داخلی سرانه نروژ تا حد زیادی بازتاب دقیقی از سطح متوسط وضعیت اقتصادی مردم آن است. شایان ذکر است که این کشور یکی از کوچک‌ترین شکاف‌های نابرابری درآمدی در جهان را دارد.
۵- قطر
- میزان ثروت فعلی: ۱۲۱,۶۰۵.۱۳ دلار
قطر از ذخایر نفت، گاز و پتروشیمی زیادی بهره می‌برد اما جمعیت آن کمی بیش از ۳ میلیون نفر است که بسیار کم محسوب می‌شود. این کشور با شگفتی‌های معماری فوق مدرن، مراکز خرید لوکس و غذاهای خوب توانسته است برای ۲۰ سال متوالی در صدر فهرست ثروتمندترین کشورهای جهان باقی بماند. با این وجود، هیچ کشور ثروتمندی بدون مشکل نیست. باتوجه به اینکه تنها حدود ۱۲ درصد از ساکنان این کشور ملیت قطری دارند، در ماه‌های اولیه همه‌گیری، کووید-۱۹ به سرعت در میان کارمندان مهاجر کم‌درآمد آن که در مکان‌های شلوغی زندگی می‌کردند، پخش شد و یکی بالاترین نرخ‌های ابتلا در منطقه ثبت شد.
پس از آن، کاهش قیمت انرژی به معنای کمتر شدن درآمدهای دولت و بخش خصوصی بود. قطر که اقتصاد صادرات محور دارد، همچنین از اختلالت در تجارت جهانی ناشی از جنگ در اوکراین رنج برد. افزون‌بر این، درگیری در غزه موجب به‌وجود آمدن ترس و عدم قطعیت در سراسر خاورمیانه شد. البته اقتصاد قطر در طی این سال‌ها بسیار مقاوم بوده است. اکنون با حدود ۲.۴ درصد رشد، صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی کرده است که رشد این کشور در سال‌های آینده افزایش یابد و به حدود ۵.۶ درصد در سال ۲۰۲۶ و ۸ درصد در سال ۲۰۲۷ برسد.
۴- ایرلند
- میزان ثروت فعلی: ۱۳۳,۹۹۹.۵۲ دلار
جمهوری ایرلند با حدود ۵.۳ میلیون نفر جمعیت، یکی از کشورهایی بود که بیشترین آسیب را از بحران مالی ۲۰۰۸-۲۰۰۹ متحمل شد. پس از انجام اصلاحات دشوار سیاسی از جمله کاهش شدید حقوق کارکنان بخش دولتی و بازنگری در نظام بانکی، این کشور جزیره‌ای وضعیت مالی خود را بهتر کرد، نرخ اشغالش را افزایش داد و شاهد رشد تصاعدی تولید ناخالص داخلی سرانه‌اش بود. با این وجود، نباید سایر شرایط آنجا را نادیده بگیرید. سیستم مالیاتی ایرلند به عنوان بزرگ‌ترین پناهگاه‌های مالیاتی شرکت‌ها در جهان، به‌طور نامتناسبی شرکت‌های چندملیتی را به شهروندان عادی ترجیح می‌دهد. در اواسط دهه ۲۰۱۰، بسیاری از شرکت‌های بزرگ آمریکایی همچون اپل، گوگل، مایکروسافت، متا و فایزر محل اقامت مالیاتی خود را به ایرلند منتقل کردند تا از نرخ پایین ۱۲.۵ درصدی آن که یکی از جذاب‌ترین نرخ‌ها در کشورهای توسعه‌یافته است، بهره‌مند شوند.
در سال‌های اخیر، این کمپانی‌های چندملیتی حدود ۵۰ درصد از مجموع ارزش افزوده اقتصاد ایرلند را به خود اختصاص داده‌اند. البته اکنون که این کشور موافقت کرده است حداقل نرخ مالیات شرکتی جهانی ۱۵ درصدی را برای شرکت‌های بزرگ چندملیتی اعمال کند، مزیت رقابتی آن می‌تواند از بین برود. افزون‌بر این، با وجود اینکه خانواده‌های ایرلندی نسبت به گذشته وضعیت بهتری دارند، اما طبق داده‌های سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD)، درآمد سرانه خانوار ملی آن همچنان کمی پایین‌تر از میانگین کلی اتحادیه اروپا است. باتوجه به فاصله قابل توجه بین ثروتمندترین و فقیرترین اقشار جامعه آنجا (۲۰ درصد گروه‌های ثروتمند جامعه، تقریبا پنج برابر ۲۰ درصد پایین جامعه درآمد دارند)، بیشتر شهروندان ایرلندی احتمالا این ایده را که جزو ثروتمندترین افراد جهان هستند، رد می‌کنند.
۳- ماکائو
- میزان ثروت فعلی: ۱۳۴,۰۴۱.۹۵ دلار
چند سال پیش، بسیاری پیش‌بینی می‌کردند ماکائو که به آن لاس وگاس آسیا می‌گفتند، در مسیر تبدیل شدن به ثروتمندترین کشور جهان است، اما در این راه چند مانع وجود داشت. ثروت این منطقه ویژه اداری جمهوری خلق چین که قبلا مستعمره امپراتوری پرتغال بود، پس از آزادسازی صنعت قمار در سال ۲۰۰۱، به‌طور قابل توجهی بیشتر شد. این شبه جزیره باریک در جنوب هنگ‌کنگ با جمعیتی حدود ۷۲۰ هزار نفر و بیش از ۴۰ کازینو، تبدیل به یک ماشین پولسازی شد؛ اما ناگهان همه‌چیز تغییر کرد. زمانی که ویروس کرونا شیوع پیدا کرد، سفرهای بین‌المللی در آنجا متوقف شدند و ماکائو برای مدتی حتی از فهرست ۱۰ کشور ثروتمند جهان خارج شد. البته این کشور موفق شد به وضعیت عادی خود بازگردد و حتی پیشرفت کند. قدرت خرید سرانه ماکائو در سال ۲۰۱۹ حدود ۱۲۵,۰۰۰ دلار بود، اما امروز حتی بیشتر است.
۲- لوکزامبورگ
- میزان ثروت فعلی: ۱۵۲,۹۱۵.۴۱ دلار
شما می‌توانید از لوکزامبورگ به خاطر قلعه‌ها و مناظر زیبای طبیعت، جشنواره‌های فرهنگی یا غذاهای خاصش بازدید کنید. همچنین قادر خواهید بود از طریق یکی از بانک‌های این کشور یک حساب خارجی باز کنید و دیگر هیچوقت به آنجا نروید. لوکزامبورگ که در مرکز اروپا قرار دارد، با جمعیتی نزدیک به ۶۷۰ هزار نفر، امکانات زیادی برای ارائه به گردشگران و شهروندان خود دارد. این کشور بخش زیادی از ثروت خود را برای ارائه مسکن، مراقبت‌های بهداشتی و خدمات آموزشی بهتر به مردم استفاده می‌کند، مردمی که از بهترین وضعیت معیشت در منطقه یورو برخوردار بوده‌اند. اگرچه بحران مالی در جهان و فشارهای اتحادیه اروپا و سازمان همکاری و توسعه اقتصادی برای کاهش رازداری بانکی (Banking Secrecy) ممکن است تاثیر کمی بر اقتصاد لوکزامبورگ داشته باشد، اما شیوع ویرویس کرونا موجب شد بسیاری از مشاغل آنجا تعطیل شوند و شغل‌های زیادی از دست بروند.
افزون‌بر این، به دلیل نرخ‌های بهره بالا، جنگ اوکراین و بدتر شدن شرایط اقتصادی در منطقه یورو، بازیابی لوکزامبورگ پس از شیوع کرونا مدت زیادی دوام نیاورد. اقتصاد این کشور در سال ۲۰۲۳ ضعیف‌تر شد اما در سال گذشته یک درصد رشد داشت که پیش‌بینی می‌شود با رشد ۱.۵ درصدی در سال ۲۰۲۵، وضعیت آن چندان خوب نباشد. با این همه، وقتی سطح کیفیت زندگی شما تا این اندازه بالا باشد، شاید رشد اقتصادی ضعیف ارزش شکایت کردن نداشته باشد. لوکزامبورگ در سال ۲۰۱۴ از مرز ۱۰۰,۰۰۰ دلار در سرانه تولید ناخالص داخلی عبور کرد و از آن زمان تاکنون، همچنان به پیشرفت خود ادامه داده است.
۱- سنگاپور
- میزان ثروت فعلی: ۱۵۶,۷۵۵.۳۵ دلار
ثروتمندترین فرد ساکن سنگاپور، مردی آمریکایی به نام ادواردو ساورین (Eduardo Saverin) است که میزان دارایی خالص او به بیش از ۴۰ میلیارد دلار می‌رسد. او یکی از بنیانگذاران فیسبوک است که در سال ۲۰۱۱ با ۵۳ میلیون سهم از این شرکت، ایالات متحده را ترک کرد و به‌طور دائمی ساکن این کشور جزیره‌ای شد. البته ساورین مانند بسیاری از میلیونرها و میلیاردهای دیگر، سنگاپور را تنها به دلیل جاذبه‌های شهری یا مناظر طبیعی‌اش انتخاب نکرد. این کشور یک پناهگاه مالی ثروتمند است که در آن سود سرمایه و سهام معاف از مالیات هستند. اما سنگاپور چگونه توانست چنین افرادی با دارایی خالص زیاد را جذب خود کند؟ وقتی این دولت‌شهر در سال ۱۹۶۵ مستقل شد، نیمی از جمعیت آن سواد نداشتند. سنگاپور که هیچ‌گونه منابع طبیعی نداشت، با تلاش، سیاست‌های هوشمندانه و تکیه بر توانایی‌هایش توانست به جایگاه فعلی‌اش برسد و به یکی از مناسب‌ترین مکان‌ها برای تجارت در جهان تبدیل شود. امروزه، سنگاپور یک مرکز تجاری، تولیدی و مالی پررونق است؛ همچنین ۹۸ درصد از جمعیت بزرگسال آن اکنون با سواد هستند.
ایران در چه رتبه‌ای قرار دارد؟
ایران، کشوری از غنی از منابع طبیعی، با مشکلات اقتصادی پیچیده‌ای مواجه است. آمارها نشان می‌دهند این کشور با ثروت ۱۹,۹۵۷.۴۳ دلاری، در رتبه نود و هشتم جهان قرار دارد. وب‌سایت Global Finance ادعا می‌کند که پس از سال‌ها رکود اقتصادی، تولید ناخالص داخلی ایران شاید بتواند در آینده افزایش یابد که تا حدودی به دلیل گران‌تر شدن قیمت نفت و گاز است، اما تحریم‌های بین‌المللی تا حد زیادی مانع از فعالیت آن در بازارهای جهانی شده‌اند؛ تورم شدید نیز قدرت خرید مردمش را کاهش داده است. علی‌رغم این موانع، پتانسیل بالایی در بخش خدمات، تولید و کشاورزی این کشور وجود دارد؛ همچنین جمعیت جوان و تحصیل‌کرده آن می‌تواند به بهبود وضعیت اقتصادی‌اش کمک کند.
براساس گزارش رسمی مرکز آمار، در سه‌ماهه نخست سال ۱۴۰۴، تولید ناخالص داخلی ایران (GDP) با کاهش نسبت به مدت مشابه سال گذشته، برابر با ۲۴۲۷۰ هزار میلیارد دلار بوده است. درواقع، رشد اقتصادی کشور در بازه زمانی ذکر شده، به منفی ۰/۱ درصد رسیده است. در این میان دو بخش کشاورزی و صنعت به ترتیب با رشد منفی ۲/۷ و ۱/۷ درصدی بیشترین نقش را در افت تولید ناخالص داخلی داشته‌اند. براساس داده‌های منتشر شده، محصول ناخالص داخلی به قیمت ثابت سال ۱۴۰۰، با نفت منفی ۰/۱ درصد و بدون نفت منفی ۰/۴ درصد کاهش رشد داشته است. مقایسه این آمار با بهار سال ۱۴۰۳ نشان می‌دهد که اقتصاد ایران نه تنها از نظر رشد واقعی، بلکه از نظر پویایی در بخش‌های مختلف تولیدی نیز دچار کندی شده است.
